ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແລະການພັດທະນາຂອງຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ
ຫຼັງຈາກຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່
ຫຼັງຈາກເກີດຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ຢູ່ທ່າມກາງບັນດາຜູ້ທີ່ລໍຄອຍການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ ຫຼາຍພັນຄົນກໍເກີດມີຄວາມສັບສົນ. ຊາຕານກໍໄດ້ໃຊ້ໂອກາດນີ້ ເພື່ອພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຮູ້ສຶກທໍ້ຖອຍໃຈ. ຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໜ້ອຍກໍທໍ້ໃຈ ແລະ ປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາ. ສ່ວນຄົນອື່ນໆກໍເວົ້າວ່າ ມັນເປັນຄວາມຜິດທີ່ເຊື່ອເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຂອງພຣະເຢຊູ. ບາງຄົນກໍຊອກຫາສິ່ງທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນຫຼາຍຢ່າງຂຶ້ນມາດ້ວຍຄວາມຄິດທີ່ແປກໆ. ມີພຽງຈຳນວນໜ້ອຍຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ຍັງຄົງສຶກສາພຣະຄຳພີ ແລະ ເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງປາສະຈາກການຊ່ວຍເຫຼືອ. ພຣະອົງກຳລັງຈະສົ່ງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ.
ພຣະເຈົ້າຊົງທຳນວາຍໄວ້ວ່າ ມີພຽງຈຳນວນໜ້ອຍຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະສັດຊື່. "ຝ່າຍພະຍານາດກໍຄຽດແຄ້ນຢ່າງໃຫຍ່ໃຫ້ຍິງນັ້ນ ແລະ ອອກໄປຕໍ່ສູ້ກັບເຊື້ອສາຍຂອງນາງທີ່ເຫຼືອຢູ່ ຄືທຸກຄົນທີ່ປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຢຶດຖືຄຳພະຍານຝ່າຍພຣະເຢຊູ" (ພະນິມິດ 12:17) ບັນດາຜູ້ສັດຊື່ທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ເຫຼົ່ານີ້ຖືກເອີ້ນວ່າ ຄົນທີ່ເຫຼືອຢູ່.
ໄວເດັກຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ
ໃນວັນທີ 26 ເດືອນພະຈິກ 1827 ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ແລະ ນ້ອງສາວຄູ່ແຝດຂອງນາງເກີດໃນຄອບຄົວທີ່ຮັກພຣະເຈົ້າຢ່າງແທ້ຈິງ. ມີມື້ໜຶ່ງ ຕອນທີ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ອາຍຸ 9 ປີ ໄດ້ເກີດອຸບັດຕິເຫດຢ່າງຮ້າຍແຮງ ຈົນເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງນາງປ່ຽນໄປ. ໃນຂະນະທີ່ນາງກຳລັງເດີນທາງມາແຕ່ໂຮງຮຽນ ເພື່ອຈະກັບບ້ານພ້ອມກັບນ້ອງສາວຄູ່ແຝດຂອງນາງ, ມີນັກຮຽນຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງໃຈຮ້າຍ ແລະ ໄດ້ແກ່ວງກ້ອນຫີນມາໃສ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ. ກ້ອນຫີນນັ້ນ ໄດ້ຖືກດັງຂອງນາງ ຈົນເຮັດໃຫ້ນາງສະຫຼົບ ແລະ ມີເລືອດໄຫຼອອກ. ຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນເຊື່ອວ່ານາງຈະຕາຍ ແຕ່ມີພຽງຜູ້ເປັນແມ່ຂອງນາງເທົ່ານັ້ນທີ່ຄິດວ່າລູກສາວຂອງເພິ່ນຈະມີຊີວິດລອດ. ເພິ່ນຈຶ່ງອະທິຖານເພື່ອລູກສາວ ແລະ ພຣະເຈົ້າໄດ້ຕອບຄຳອະທິຖານຂອງເພິ່ນ. ຫຼາຍອາທິດຜ່ານໄປ ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ກໍຟື້ນຄືນມາ ແຕ່ໃບຫນ້າຂອງນາງໄດ້ປ່ຽນແປງໄປຫຼາຍ ຈົນໝູ່ເພື່ອນ ແລະ ຍາດຕິພີ່ນ້ອງເກືອບຈື່ນາງບໍ່ໄດ້. ນາງບໍ່ສາມາດກັບຄືນໄປຮຽນອີກ ເພາະວ່ານາງມັກຈະເປັນລົມ. ດັ່ງນັ້ນ ນາງຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ໄປໂຮງຮຽນອີກເລີຍ ແລະ ການສຶກສາຂອງນາງກໍຢຸດຢູ່ທີ່ຊັ້ນ ປໍ 3.
ໃນເດືອນມີນາ 1840 ເມື່ອນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ອາຍຸ 13 ປີ. ທ່ານວິລຫຼຽມ ມິລເລີ ໄດ້ໄປປະກາດເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູໃນເມືອງທີ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ແລະ ຄອບຄົວຂອງນາງອາໄສຢູ່. ຫຼາຍຄົນໃຫ້ຄວາມສົນໃຈໃນຂ່າວສານທີ່ທ່ານວິລຫຼຽມ ມິລເລີ ປະກາດ ແລະ ຫ້ອງທີ່ເພິ່ນເທດສະໜາກໍເຕັມໄປດ້ວຍຝູງຊົນ. ເພິ່ນໄດ້ອະທິບາຍຊ່ວງເວລາຂອງຄຳພະຍາກອນ ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນຈາກພຣະຄຳພີວ່າສິ່ງທີ່ເພິ່ນເວົ້າມານັ້ນເປັນຄວາມຈິງ ຈົນມັນໄດ້ນຳຄວາມໝັ້ນໃຈມາສູ່ຈິດໃຈຂອງຜູ້ຟັງ. ເພິ່ນຮ້ອງຂໍຕໍ່ຝູງຊົນເພື່ອຕຽມຕົວໃຫ້ພ້ອມສຳລັບການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນການເທດສະໜາຂອງທ່ານວິລຫຼຽມ ມິລເລີ. ການເທດສະໜາຂອງເພິ່ນໄດ້ນຳຄວາມປາຖະໜາຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ໃຫ້ຕຽມຕົວພ້ອມສຳລັບການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ. ດ້ວຍຄວາມປາຖະໜາທີ່ຢາກໄດ້ຮັບຄວາມລອດ ນາງຈຶ່ງຍອມຈຳນົນຕໍ່ພຣະເຈົ້າຢ່າງຈິງຈັງໃນການຕຽມຕົວໃຫ້ພ້ອມສຳລັບການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ແລະ ຄອບຄົວຂອງນາງຢູ່ໃນກຸ່ມຜູ້ເຊື່ອພຣະເຢຊູ ແລະ ພວກເຂົາຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍທີ່ພຣະເຢຊູບໍ່ໄດ້ສະເດັດກັບມາຕາມທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຄາດຫວັງໄວ້.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "Life Sketches of Ellen G. White" ບົດທີ 1 ແລະ 2 ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງ ເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.
ນິມິດທຳອິດຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ
ເພື່ອຟື້ນຟູ ແລະ ເພີ່ມກຳລັງຄວາມເຊື່ອຂອງບັນດາຜູ້ທີ່ໄດ້ຜິດຫວັງໃນເວລາທີ່ພຣະເຢຊູບໍ່ໄດ້ມາໃນວັນທີ 22 ເດືອນຕຸລາ 1844 ແລ້ວພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ປະທານນິມິດໃຫ້ແກ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ນາງມີອາຍຸພຽງ 17 ປີ ແຕ່ພຣະເຈົ້າກໍຊົງເລືອກນາງ ເພື່ອໃຫ້ນາງເປັນຜູ້ສົ່ງຂ່າວສານຈາກສະຫວັນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ.
ຫຼາຍອາທິດຜ່ານໄປຫຼັງຈາກຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນວັນທີ 22 ຕຸລາ 1844 ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນສີ່ຄົນຂອງນາງໄດ້ມາພົບກັນ ເພື່ອອະທິຖານນຳກັນ. ຣິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ສະເດັດລົງມາສວມທັບນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ແລະ ນາງໄດ້ຖືກຮັບເຂົ້າໄປໃນນິມິດ. ໃນນິມິດນັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ເຫັນບັນດາກຸ່ມຄົນຜູ້ທີ່ເຊື່ອເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູໃນປີ 1844. ນາງໄດ້ຂຽນໄວ້ວ່າ:
"ໃນຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງອະທິຖານຢູ່ໃນຫ້ອງນະມັດສະການພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດສະເດັດມາສວມທັບຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກເໝືອນກັບຕົວເອງລອຍສູງຂຶ້ນເໜືອໂລກທີ່ມືດມົນ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າຫັນກັບມາເບິ່ງບັນດາຄົນທີ່ລໍຄອຍການສະເດັດມາຂອງພຣະເຢຊູຢູ່ໃນໂລກນີ້ ແຕ່ກໍບໍ່ເຫັນພວກເຂົາ. ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນສຽງກ່າວກັບຂ້າພະເຈົ້າວ່າ: ຈົ່ງເບິ່ງອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລະ ເບິ່ງໃຫ້ສູງຂຶ້ນໄປອີກໜ້ອຍໜຶ່ງ. ເມື່ອໄດ້ຍິນເຊັ່ນນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງເງີຍໜ້າຂຶ້ນ ແລະ ແນມເຫັນເສັ້ນທາງທີ່ແຄບເຊິ່ງຊື່ຕົງຂຶ້ນສູງເໜືອໂລກ. ເທິງເສັ້ນທາງຍ່າງນີ້ ບັນດາກຸ່ມຜູ້ທີ່ລໍຄອຍການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູກຳລັງເດີນທາງໄປຍັງນະຄອນຂອງພຣະເຈົ້າ. ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນມີແສງສະຫວ່າງຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງສ່ອງຈາກຕົ້ນທາງເບື້ອງລຸ່ມຢູ່ດ້ານຫຼັງ ເຊິ່ງທູດສະຫວັນໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ເປັນ 'ສຽງຮ້ອງທ່ຽງຄືນ' (ເບິ່ງມັດທາຍ 25:6 ຂ່າວສານການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ). ແສງນີ້ສ່ອງໄປຕາມເສັ້ນທາງ ແລະ ໃຫ້ແສງສະຫວ່າງໃນການຍ່າງ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ສະດຸດລົ້ມ.
“ສຽງຮ້ອງທ່ຽງຄືນ (ມັດທາຍ 25:6) ເປັນຄຳອຸປະມາຂອງຍິງພົມມະຈາລີສິບຄົນ. ສຽງຮ້ອງດັງຂຶ້ນວ່າ: "ເຈົ້າບ່າວມາແລ້ວ ຈົ່ງອອກໄປຮັບເພິ່ນເຖີດ" ແມ່ນຂ່າວສານການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູທີ່ມາສູ່ໂລກ ເຊິ່ງມັນໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ໃນເວລາທ່ຽງຄືນໃນປີ 1844.
ເມື່ອສາຍຕາຂອງພວກເຂົາແນມໄປເບິ່ງພຣະເຢຊູ ເຊິ່ງພຣະອົງຊົງຢູ່ເບື້ອງໜ້າພວກເຂົາ ແລະ ນຳພາພວກເຂົາໄປຍັງນະຄອນນັ້ນ ທຸກຄົນກໍປອດໄພ. ແຕ່ບໍ່ດົນ ມີບາງຄົນເລີ່ມອິດເມື່ອຍ ແລະ ເວົ້າວ່າ ນະຄອນນັ້ນຢູ່ໄກຫຼາຍ ໜ້າຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນນະຄອນນັ້ນຕັ້ງແຕ່ດົນແລ້ວ. ພຣະເຢຊູຊົງໜູນໃຈພວກເຂົາ ແລະ ຍົກມືຂວາອັນເຕັມລົ້ນດ້ວຍລັດສະເໝີຂອງພຣະອົງຂຶ້ນ ແລະ ມີແສງສ່ອງອອກຈາກມືຂອງພຣະອົງໄປຍັງຄົນທີ່ລໍຄອຍການສະເດັດກັບມາຂອງພຣະອົງ. ພວກເຂົາໄດ້ຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: "ຮາເລລູຢາ." ມີບາງຄົນປະຕິເສດແສງສະຫວ່າງທີ່ສ່ອງມາຈາກເບື້ອງຫຼັງພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຂົາເວົ້າວ່າ: "ພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນຳພາພວກເຮົາອອກໄປໄກປານນີ້." ແລ້ວແສງສະຫວ່າງທີ່ສ່ອງມາຈາກຂ້າງຫຼັງຄົນນັ້ນ ຈຶ່ງໄດ້ດັບລົງ ແລະ ປ່ອຍໃຫ້ຄົນນັ້ນຍ່າງຕໍ່ໄປໃນທາງມືດ. ຄົນນັ້ນສະດຸດລົ້ມ ແລະ ແນມບໍ່ເຫັນຈຸດໝາຍປາຍທາງ, ບໍ່ເຫັນພຣະເຢຊູ ແລະ ໄດ້ຕົກລົງຈາກທາງນັ້ນ ລົງມາຍັງໂລກທີ່ຊົ່ວຮ້າຍຢູ່ເບື້ອງລຸ່ມ.
ຕໍ່ມາ ພວກເຮົາໄດ້ຍິນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າດັງເໝືອນ ສຽງນ້ຳໄຫຼແຮງ. ສຽງນັ້ນບອກໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ເຖິງວັນ ແລະ ຊົ່ວໂມງທີ່ພຣະເຢຊູຈະສະເດັດກັບມາ. ບັນດາປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຈຳນວນ 144,000 ຄົນທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ຮູ້ ແລະ ໄດ້ເຂົ້າໃຈສຽງນັ້ນ ສ່ວນຄົນອະທຳຄິດວ່າເປັນສຽງຟ້າຮ້ອງ ແລະ ແຜ່ນດິນໄຫວ. ເມື່ອພຣະເຈົ້າຊົງບອກເວລາແລ້ວ ແລະ ໃບໜ້າຂອງພວກເຮົາກໍເກີດມີແສງລັດສະໝີ ແລະ ສ່ອງສະຫວ່າງດ້ວຍສະຫງ່າຣາສີຂອງພຣະເຈົ້າ.
ບັນດາປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຈຳນວນ 144,000 ຄົນນີ້ມີຕຣາປະທັບຢູ່ໜ້າຜາກ ແລະ ຮ່ວມເປັນເອກະພາບຄວາມສາມັກຄີຢ່າງສົມບູນ. ເມື່ອພວກຄົນອະທຳເຫັນພວກເຮົາຢູ່ນຳກັນຢ່າງມີຄວາມສຸກແລະບໍຣິສຸດ ພວກເຂົາກໍຮູ້ສຶກໂກດຮ້າຍ ແລະ ຄິດຈະແລ່ນເຂົ້າມາຈັບພວກເຮົາເອົາໄປຂັງໄວ້ໃນຄຸກ ໃນເວລານັ້ນ ພວກເຮົາຢືນມືອອກໄປໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພວກເຂົາກໍລົ້ມລົງຢູ່ພື້ນດິນ.
ຕໍ່ມາບໍ່ດົນ ພວກເຮົາຫັນໜ້າໄປທາງທິດຕາເວັນອອກ ເພາະມີເມກສີດຳກ້ອນນ້ອຍໆຂະໜາດເທົ່າຝາມືມະນຸດປາກົດຂຶ້ນ. ພວກເຮົາຮູ້ດີວ່າເມກກ້ອນນັ້ນ ເປັນເຄື່ອງໝາຍຂອງບຸດມະນຸດ ພວກເຮົາທຸກຄົນພາກັນແນມເບິ່ງດ້ວຍຄວາມຢຳເກງ ແລະ ມິດງຽບຂະນະທີ່ເມກກ້ອນນັ້ນລອຍມາໃກ້ ແລະ ແສງລັດສະໝີສະຫວ່າງຫຼາຍຂຶ້ນ ຈົນເປັນເມກສີຂາວກ້ອນໃຫຍ່. ຢູ່ທາງລຸ່ມຂອງກ້ອນເມກເໝືອນແປວໄຟ ແລະ ຢູ່ເທິງກ້ອນເມກມີແສງຮຸ້ງອ້ອມໄວ້. ສ່ວນຢູ່ອ້ອມຮອບກ້ອນເມກນັ້ນ ມີບັນດາທູດສະຫວັນ 10,000 ອົງ ທີ່ຮ້ອງເພງຢ່າງມ່ວນອອນຊອນທີ່ສຸດ ແລະ ບຸດມະນຸດຊົງນັ່ງປະທັບຢູ່ເທິງກ້ອນເມກນັ້ນ. ຫົວ ແລະ ຜົມຂອງພຣະອົງເປັນສີຂາວ, ເທິງຫົວຂອງພຣະອົງມີມົງກຸດຫຼາຍອັນ, ພຣະບາດຂອງພຣະອົງເຫຼື້ອມເໝືອນດັ່ງທອງເຫຼືອງກ້ຽງ, ມືເບື້ອງຂວາຂອງພຣະອົງຖືກ່ຽວອັນຄົມ, ມືເບື້ອງຊ້າຍຖືແກເງິນ, ຕາຂອງພຣະອົງເໝືອນດັ່ງແປວໄຟ ແລະ ພຣະອົງຊົງແນມເບິ່ງບັນດາລູກຂອງພຣະອົງຢ່າງລະອຽດ ໃບໜ້າຂອງທຸກຄົນຈືດຈາງ ແລະ ໃບໜ້າຂອງຄົນທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງປະຕິເສດປ່ຽນແປງເປັນດຳຄ້ຳ. ແລ້ວພວກເຮົາທັງຫຼາຍກໍພາກັນເວົ້າວ່າ: "ໃຜຈະຢືນຢູ່ໄດ້? ເສື້ອຄຸມຂອງຂ້າພະເຈົ້າປາສະຈາກດ່າງພອຍບໍ?" ແລ້ວບັນດາທູດສະຫວັນຢຸດຮ້ອງເພງ ແລະ ເກີດຄວາມມິດງຽບຢ່າງໜ້າຢຳເກງຄາວໜຶ່ງ ແລ້ວພຣະເຢຊູກ່າວວ່າ: "ບັນດາຄົນທີ່ມືສະອາດ ແລະ ຈິດໃຈບໍຣິສຸດຈະສາມາດຢືນຢູ່ໄດ້. ພຣະຄຸນຂອງເຮົາມີພຽງພໍສຳລັບເຈົ້າທັງຫຼາຍ." ເມື່ອໄດ້ຍິນເຊັ່ນນັ້ນ ໃບໜ້າຂອງພວກເຮົາກໍເບີກບານ ແລະ ຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີເຕັມລົ້ນໃນດວງໃຈທຸກດວງ. ບັນດາທູດສະຫວັນເປັງສຽງຮ້ອງເພງອີກຄັ້ງໜຶ່ງຂະນະທີ່ກ້ອນເມກລອຍລົງມາໃກ້ແຜ່ນດິນໂລກ.
ແລ້ວສຽງແກເງິນຂອງພຣະເຢຊູກໍດັງກ້ອງກັງວານຂຶ້ນຂະນະທີ່ພຣະອົງສະເດັດລົງມາຈາກກ້ອນເມກທີ່ມີແປວໄຟອ້ອມຮອບໄວ້. ພຣະອົງຊົງແນມເບິ່ງຂຸມຝັງສົບຂອງບັນດາປະຊາຊົນຜູ້ຕິດຕາມພຣະອົງທີ່ກຳລັງນອນຫຼັບ ແລ້ວພຣະອົງກໍເງີຍໜ້າ ແລະ ຊູມືທັງສອງຂອງພຣະອົງຂຶ້ນສູ່ທ້ອງຟ້າ ແລະ ຊົງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: "ຈົ່ງຕື່ນ ຈົ່ງຕື່ນ ຜູ້ທີ່ນອນຫຼັບຢູ່ໃນດິນ ຈົ່ງຕື່ນຂຶ້ນເຖີດ." ຈາກນັ້ນ ເກີດແຜ່ນດິນໄຫວໃຫຍ່, ຂຸມຝັງສົບເປີດອອກ ແລະ ບັນດາຄົນທີ່ຕາຍໄປແລ້ວກໍຟື້ນຄືນມີຊີວິດຂຶ້ນມາສວມສະພາບອຳມະຕະ. ບັນດາປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຈຳນວນ 144,000 ຄົນທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ກໍຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: "ຮາເລລູຢາ." ຂະນະທີ່ພວກເຂົາຈື່ຈຳໜ້າຂອງບັນດາເພື່ອນມິດສະຫາຍທີ່ໄດ້ລາຈາກກັນຍ້ອນຄວາມຕາຍນັ້ນ ແລະ ໃນຂະນະດຽວກັນພວກເຮົາກໍໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ຖືກຮັບຂຶ້ນໄປພົບກັບພຣະເຈົ້າໃນທ້ອງຟ້າ.
“ພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນກ້ອນເມກນັ້ນພ້ອມກັນ ພວກເຮົາເດີນທາງເຈັດມື້ຂຶ້ນໄປຍັງທະເລແກ້ວ ແລ້ວພຣະເຢຊູຊົງສວມມົງກຸດເທິງຫົວຂອງພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນດ້ວຍມືຂວາຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງຊົງປະທານພິນທອງຄຳ ແລະ ທັງຕົ້ນປາມແຫ່ງໄຊຊະນະໃຫ້ແກ່ພວກເຮົາ. ບັນດາທູດສະຫວັນຢູ່ອ້ອມຮອບພວກເຮົາຂະນະທີ່ພວກເຮົາເດີນທາງຂ້າມທະເລແກ້ວມຸ່ງໜ້າໄປຍັງປະຕູເມືອງ. ແລ້ວພຣະເຢຊູຊົງເປີດປະຕູມຸກດາ ແລະ ກ່າວກັບພວກເຮົາວ່າ: "ທ່ານທັງຫຼາຍຜູ້ໄດ້ຊຳລະເສື້ອຜ້າດ້ວຍເລືອດຂອງເຮົາ, ຜູ້ໄດ້ລຸກຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວາມຈິງຢ່າງກ້າຫານ, ຈົ່ງເຊີນເຂົ້າມາເຖີດ." ພວກເຮົາພາກັນຍ່າງເຂົ້າໄປ ແລະ ຮູ້ສຶກວ່າພວກເຮົາມີສິດທິອັນຖືກຕ້ອງທີ່ຈະອາໄສຢູ່ໃນນະຄອນນັ້ນ.
ໃນນະຄອນນັ້ນ ພວກເຮົາເຫັນຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊີວິດ ແລະ ບັນລັງຂອງພຣະເຈົ້າ. ມີແມ່ນ້ຳໃສບໍຣິສຸດໄຫຼມາຈາກບັນລັງ ແລະ ຢູ່ເທິງແຕ່ລະຝັ່ງຂອງແມ່ນ້ຳມີຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊິວິດ. ເທິງຝັ່ງແມ່ນ້ຳຟາກໜຶ່ງມີລຳຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊີວິດຢູ່ຕົ້ນໜຶ່ງ ແລະ ອີກຟາກໜຶ່ງກໍມີລຳຕົ້ນໄມ້ເຊັ່ນກັນ ທັງສອງລຳຕົ້ນເປັນທອງຄຳໃສບໍຣິສຸດ. ຕອນທຳອິດ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າມີຕົ້ນໄມ້ສອງຕົ້ນ ແຕ່ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າແນມເບິ່ງອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລະ ກໍເຫັນວ່າຍອດຂອງຕົ້ນໄມ້ທັງສອງລວມເປັນຍອດດຽວກັນ. ດັ່ງນັ້ນ ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊີວິດຈຶ່ງມີຢູ່ສອງຟາກຝັ່ງຂອງແມ່ນ້ຳແຫ່ງຊີວິດ. ຕົ້ນໄມ້ນັ້ນ ອ່ຽງກິ່ງກ້ານລົງມາບ່ອນທີ່ພວກເຮົາຢືນຢູ່ ແລະ ໝາກຂອງມັນສຸກງາມເປັນຕາຢາກກິນແທ້ໆ; ມັນມີລັກສະນະຄ້າຍຄື ທອງຄຳປະສົມເງິນ. ພວກເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະລະນຶກເຖິງຄວາມຍາກລຳບາກທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮັບ ແຕ່ພວກເຮົາເບິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ເລັກໜ້ອຍຫຼາຍເມື່ອນຳມາປຽບທຽບກັບສະຫງ່າຣາສີຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບພວກເຮົານັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງບໍ່ສາມາດເວົ້າອອກມາໄດ້ ແລະ ພວກເຮົາຕ່າງກໍພາກັນຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: "ຮາເລລູຢາ ແຜ່ນດິນສະຫວັນມີລາຄາຖືກພຽງພໍ" ແລ້ວພວກເຮົາກໍພາກັນດີດພິນທອງຄຳອັນສະຫງ່າງາມ ແລະ ຮ້ອງເພງ ແລະ ສຽງດັງກ້ອງກັງວານໄປທົ່ວສະຫວັນ.
ຫຼັງຈາກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າອອກມາຈາກນິມິດ ທຸກສິ່ງທີ່ເຫັນກໍມີການປ່ຽນແປງ; ຄວາມມືດມົນແຜ່ກະຈາຍໄປທົ່ວທຸກສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນ. ໂອ! ໂລກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນນີ້ຊ່າງມືດມົນ ຂ້າພະເຈົ້າຮ້ອງໄຫ້ເມື່ອເຫັນຂ້າພະເຈົ້າເອງຢູ່ທີ່ນີ້ ແລະ ຮູ້ສຶກຄິດເຖິງບ້ານ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນໂລກທີ່ດີກວ່ານີ້ ແລະ ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເສຍໃຈ."
ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ໄດ້ບອກນິມິດນີ້ໃຫ້ບັນດາຜູ້ເຊື່ອໃນເມືອງທີ່ອາໄສຢູ່ໃກ້ບ້ານຂອງນາງ ແລະ ພວກເຂົາເຊື່ອກັນວ່ານິມິດນີ້ແມ່ນມາຈາກພຣະເຈົ້າ. ພວກເຂົາທັງໝົດເຊື່ອວ່າ ພຣະເຈົ້າຊົງເລືອກວິທີນີ້ຫຼັງຈາກຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນວັນທີ 22 ເດືອນຕຸລາ 1844 ເພື່ອປອບໃຈ ແລະ ເພີ່ມກຳລັງຄວາມເຊື່ອໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "Early Writings" ຫນ້າ 13-31 ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງ ເອເລັນ ຈີ. ໄວທ
ພຣະເຈົ້າຊົງເລືອກນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ໃຫ້ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້
ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ຮັບນິມິດໃນຄັ້ງທຳອິດນັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ກໍໄດ້ຮັບນິມິດອີກໃນອາທິດນັ້ນ. ພຣະເຈົ້າຊົງສຳແດງໃຫ້ນາງເຫັນເຖິງຄວາມຂັດແຍ່ງຕ່າງໆທີ່ນາງຈະປະເຊີນໃນອະນາຄົດ ແລະ ພຣະອົງບອກນາງວ່າ ນາງຈະຕ້ອງໄປບອກຄົນອື່ນກ່ຽວກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ພຣະອົງໄດ້ສຳແດງໃຫ້ນາງເຫັນໃນນິມິດ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ຮູ້ສຶກລຳບາກໃຈໃນພາລະກິດທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ແກ່ນາງ. ນາງອາຍຸພຽງ 17 ປີ ແລະ ສຸຂະພາບຂອງນາງກໍບໍ່ຄ່ອຍດີ, ນາງເປັນຄົນຂີ້ອາຍ ແລະ ເວົ້າບໍ່ເກັ່ງ. ເປັນເວລາຫຼາຍມື້ ນາງໄດ້ອະທິຖານຂໍພຣະເຈົ້າໃຫ້ເອົາພາລະກິດນີ້ໄປຈາກນາງ ແລະ ມອບໃຫ້ຄົນອື່ນທີ່ມີຄວາມສາມາດເຮັດໄດ້. ແຕ່ຖ້ອຍຄຳທີ່ກ່າວວ່າ: "ເຈົ້າຕ້ອງໄປບອກຄົນອື່ນກ່ຽວກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເຮົາໄດ້ສຳແດງໃຫ້ເຈົ້າເຫັນ" ຍັງຄົງດັງຢູ່ໃນຫູນາງ. ຕໍ່ມາ ບັນດາກຸ່ມຜູ້ເຊື່ອໄດ້ອະທິຖານເພື່ອນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ແລະ ນາງໄດ້ຮັບຄວາມກ້າໃນການປະຕິບັດພາລະກິດທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ນາງນັ້ນ.
ໂດຍປະຕິບັດຕາມພາລະກິດທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້, ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ເລີ່ມຢ້ຽມຢາມບັນດາກຸ່ມຜູ້ເຊື່ອໃນລັດຕ່າງໆໃນປະເທດອາເມຣິກາ. ພຣະເຈົ້າຊົງສະໜັບສະໜູນນາງ ແລະ ປະທານສຽງໃຫ້ແກ່ນາງໃນຍາມທີ່ນາງຕ້ອງການແບ່ງປັນນິມິດ. ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຈະເປັນຜູ້ສົ່ງຂ່າວສານຂອງພຣະເຈົ້າ. ສ່ວນຫຼາຍພຣະເຈົ້າຈະເປີດເຜີຍນິມິດໃຫ້ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ເຫັນເຖິງຄວາມຜິດພາດ ແລະ ຄວາມບາບຕ່າງໆຂອງບັນດາກຸ່ມຜູ້ເຊື່ອ ແລະ ນາງຕ້ອງໄປຕັກເຕືອນຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຂົາ.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "Life Sketches of Ellen G. White" ບົດທີ 8 ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງ ເອເລັນ ຈີ. ໄວທ
ຄວາມຈິງໃນວັນຊະບາໂຕຖືກຄົ້ນພົບ
ມີຄວາມຈິງຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເກືອບຈະຖືກລືມໄວ້ເປັນເວລາຫຼາຍຮ້ອຍປີ ເຊິ່ງເປັນຄວາມຈິງກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ຜູ້ຮັກສາວັນຊະບາໂຕມັກຈະຖືກຂົ່ມເຫັງຢູ່ເລື້ອຍໆ ແລະ ບາງຄັ້ງກໍມີຈຳນວນໜ້ອຍຄົນທີ່ຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕຕາມຄວາມຈິງໃນທຸກຍຸກທຸກສະໄໝ. ໃນຊ່ວງປາຍປີ 1800 ຜູ້ນັບຖືສາສະໜາຄຣິສນິກາຍບັບຕິດເປັນກຸ່ມດຽວທີ່ໄດ້ຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕໃນວັນເສົາ (ມື້ທີເຈັດໃນສັບປະດາ).
ກ່ອນທີ່ຈະເກີດຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນວັນທີ 22 ເດືອນຕຸລາ 1844 ພຣະເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ແມ່ໝ້າຍຄົນໜຶ່ງຊື່ວ່າ ນາງຣາເຊວ ໂອເຄສ ໃຫ້ຊ່ວຍບັນດາຜູ້ເຊື່ອເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງວັນຊະບາໂຕ. ເພິ່ນເປັນຜູ້ນັບຖືສາສະໜາຄຣິສນິກາຍບັບຕິດ ແຕ່ເນື່ອງຈາກວ່າບໍ່ມີໂບດບັບຕິດທີ່ຢູ່ໃກ້ເພິ່ນ ເພິ່ນ ແລະ ລູກສາວຂອງເພິ່ນຈຶ່ງເຂົ້າຮ່ວມໂບດນ້ອຍໆທີ່ເຊື່ອເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ.
ມື້ໜຶ່ງໃນຂະນະທີ່ທ່ານອາຈານເຟຣເດຣິກ ວີເລີ ກຳລັງເຮັດພິທີສິນມະຫາສະນິດ ເພິ່ນກໍໄດ້ເວົ້າກັບທຸກຄົນວ່າ ຜູ້ທີ່ເປັນຄຣິສຕຽນຄວນເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຖືຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ.
ຕໍ່ມາ ເມື່ອທ່ານອາຈານ ເຟຣເດຣິກ ວີເລີ ໄປຢ້ຽມຢາມແມ່ໝ້າຍຣາເຊວ ໂອເຄສ ນາງໄດ້ເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ: "ຂ້ອຍຢາກບອກເຈົ້າດົນແລ້ວວ່າ ເຈົ້າຢ່າຟ້າວເຮັດພິທີສິນມະຫາສະນິດ ຈົນກວ່າເຈົ້າຈະເລີ່ມຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າທັງໝົດ." ນາງໄດ້ບອກເພິ່ນອີກວ່າ ວັນຊະບາໂຕທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງຕັ້ງໄວ້ໃນຕອນຕົ້ນເດີມນັ້ນ ຈະຕ້ອງຖືຮັກສາວັນເສົາເຊິ່ງເປັນມື້ທີເຈັດໃນສັບປະດາຕາມພຣະບັນຍັດຂໍ້ສີ່ ແທນວັນອາທິດເຊິ່ງເປັນມື້ທີໜຶ່ງໃນສັບປະດາ.
ຫຼັງຈາກນັ້ນ ທ່ານອາຈານເຟຣເດຣິກ ວີເລີ ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ສຶກສາຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕຢູ່ໃນພຣະຄຳພີ. ໃນຂະນະທີ່ເພິ່ນໄດ້ສຶກສາຢູ່ນັ້ນ ເພິ່ນກໍຮູ້ວ່າ ບໍ່ມີຂໍ້ຄວາມຕອນໃດໃນພຣະຄຳພີທີ່ສະໜັບສະໜູນໃຫ້ຮັກສາວັນຊະບາໂຕໃນມື້ທີໜຶ່ງໃນສັບປະດາ. ຈາກນັ້ນ ເພິ່ນກໍເລີ່ມຮັກສາວັນຊະບາໂຕໃນມື້ທີເຈັດໃນສັບປະດາ. ແລ້ວບໍ່ດົນ ສະມາຊິກໃນໂບດຂອງເພິ່ນກໍປະຕິບັດຕາມແບບຢ່າງຂອງເພິ່ນ.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 42.
ປຶ້ມກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕ
ເມື່ອເດືອນສິງຫາ 1844 ກໍມີອາຈານສາສະໜາອີກຄົນໜຶ່ງທີ່ເຊື່ອເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ ໄດ້ຍອມຮັບຄວາມຈິງກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕ. ທ່ານຄົນນີ້ຊື່ວ່າ ທ່ານອາຈານ ຟຣີເບີລ. ເພິ່ນໄດ້ຂຽນບົດຄວາມເຜີຍແຜ່ໃນວາລະສານກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕມື້ທີເຈັດ ເຊິ່ງໄດ້ຖືກພິມອອກໃນເດືອນກຸມພາ 1845 ຫຼັງຈາກຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ພຣະເຢຊູບໍ່ໄດ້ສະເດັດກັບມາ.
ມີຫຼາຍຄົນອ່ານບົດຄວາມກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕຢ່າງໜ້າສົນໃຈ. ໜຶ່ງໃນຜູ້ອ່ານຄື ທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ. ເພິ່ນເຄີຍປະກາດຂ່າວເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູພ້ອມກັບທ່ານວິລຫຼຽມ ມິລເລີ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ພຣະເຢຊູບໍ່ໄດ້ສະເດັດມາກໍຕາມ ແຕ່ຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເພິ່ນກໍຍັງຄົງເຂັ້ມແຂງ. ທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ ໄດ້ສຶກສາພຣະຄຳພີຢ່າງຈິງຈັງ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຄວາມເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນໃນຄວາມຈິງ. ດ້ວຍຄວາມປາຖະໜາຢາກຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕ ທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ ຈຶ່ງເດີນທາງເປັນເວລາຫຼາຍມື້ ເພື່ອໄປພົບກັບທ່ານອາຈານ ເຟຣເດຣິກ ວີເລີ ແລະ ສະມາຊິກໂບດຄົນໜຶ່ງຂອງເພິ່ນ ເພື່ອສົນທະນາໃນເລື່ອງນີ້.
ຫຼັກຖານທີ່ທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ ເຫັນເມື່ອເພິ່ນໄດ້ສຶກສາພຣະຄຳພີຮ່ວມກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕມື້ທີເຈັດນັ້ນ ເປັນທີ່ໜ້າເຫຼືອເຊື່ອ. ຫຼັງຈາກທີ່ທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ ໄດ້ພົບກັບພວກເຂົາ ເພິ່ນບໍ່ພຽງແຕ່ຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕມື້ທີເຈັດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນຍັງໄດ້ປະກາດເລື່ອງນີ້ກັບບັນດາຜູ້ເຊື່ອທີ່ເພິ່ນໄດ້ພົບເຫັນອີກດ້ວຍ. ຕໍ່ມາ ເພິ່ນກໍໄດ້ຂຽນປຶ້ມກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕ.
ທ່າມກາງຜູ້ຄົນທີ່ອ່ານບົດຄວາມໃນວາລະສານຂອງທ່ານອາຈານ ຟຣີເບີລ ເຊິ່ງເປັນຜູ້ຂຽນ; ກໍມີນາງມາເຣຍ ສະໂຕເວລ ເຊິ່ງອາຍຸ 15 ປີ ນາງກໍຮັບເຊື່ອທັນທີກ່ຽວກັບຄວາມຈິງ ແລະ ນາງໄດ້ປະກາດເລື່ອງນີ້ໃຫ້ແກ່ນ້ອງຊາຍຂອງນາງ. ວັນຊະບາໂຕຕໍ່ມາ ທັງສອງເອື້ອຍນ້ອງກໍແອບຮັກສາວັນຊະບາໂຕຢ່າງເປັນຄວາມລັບ. ຕໍ່ມາ ພວກເຂົາໄດ້ປະກາດເລື່ອງນີ້ໃຫ້ແກ່ທ່ານແອນດຣູ. ເພິ່ນກໍເຊື່ອ ແລະ ປະກາດເລື່ອງນີ້ໃຫ້ແກ່ພໍ່ກັບແມ່ຂອງເພິ່ນດ້ວຍ ແລ້ວພວກເຂົາກໍປະກາດໃຫ້ແກ່ພໍ່ແມ່ຂອງນາງມາເຣຍ. ແລ້ວທັງສອງຄອບຄົວກໍເຊື່ອວ່າ ມື້ທີເຈັດເປັນວັນຊະບາໂຕທີ່ແທ້ຈິງ ແລະ ພວກເຂົາກໍເລີ່ມຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕ.
ທ່ານແອນດຣູເປັນຜູ້ເລີ່ມບຸກເບີກໂບດຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ. ເພິ່ນກັບລູກສອງຄົນເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວປະເສີດຄົນທຳອິດຂອງໂບດພວກເຮົາທີ່ເດີນທາງໄປປະເທດຝຣັ່ງ.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons No. 42.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແລະ ທ່ານເຈມ ໄວທ ແລະ ວັນຊະບາໂຕ
ໃນລະດູຮ້ອນຂອງປີ 1846 ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ໄດ້ແຕ່ງງານກັບທ່ານເຈມ ໄວທ ເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ອຸທິດຕົວໃຫ້ກັບການປະກາດຂ່າວປະເສີດເລື່ອງການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ຮາມອນ ກໍໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນຖານະນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.
ໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງກ່ອນທີ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແລະ ທ່ານເຈມ ໄວທ ຈະແຕ່ງງານກັນ ພວກເຂົາໄດ້ພົບກັບທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ. ທ່ານ ໂຈເຊັບ ເບດ ໄດ້ປະກາດຄວາມຈິງກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາຟັງ ແຕ່ພວກເຂົາທັງສອງບໍ່ເຫັນດີກັບເພິ່ນໃນຫົວຂໍ້ເລື່ອງນັ້ນ ແລະ ພວກເຂົາຄິດວ່າເພິ່ນໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບວັນຊະບາໂຕຫຼາຍເກີນໄປ.
ແຕ່ໃນລະຫວ່າງລະດູໃບໄມ້ຫຼົ່ນຂອງປີ 1846 ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແລະ ທ່ານເຈມ ໄວທ ໄດ້ສຶກສາຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບໜັງສືເຫຼັ້ມນ້ອຍໆຂອງທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ ທີ່ຂຽນເລື່ອງວັນຊະບາໂຕ ແລະ ພວກເຂົາກໍແນ່ໃຈວ່າ ວັນຊະບາໂຕແມ່ນຖືຮັກສາໃນວັນເສົາ ເຊິ່ງບໍ່ແມ່ນວັນອາທິດ. ຈາກນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ ພວກເຂົາກໍເລີ່ມຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕນັບຕັ້ງແຕ່ດວງຕາເວັນຕົກດິນໃນຕອນແລງວັນສຸກ ແລະ ສິ້ນສຸດທີ່ດວງຕາເວັນຕົກດິນໃນຕອນແລງວັນເສົາ.
ວັນຊະບາໂຕ
ອີງຕາມເລື່ອງການສ້າງໂລກຈະພົບເຫັນໄດ້ໃນພຣະທຳປະຖົມມະການບົດທີ 1 "ມື້ຄືນຜ່ານໄປ ມື້ເຊົ້າຕ່າວມາ ແມ່ນມື້ທີໜຶ່ງ." ຫຼັກຖານນັ້ນ ພວກເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າ ວັນຊະບາໂຕແມ່ນເລີ່ມຕົ້ນທີ່ດວງຕາເວັນຕົກດິນໃນຕອນແລງວັນສຸກ ແລະ ສິ້ນສຸດທີ່ດວງຕາເວັນຕົກດິນໃນຕອນແລງວັນເສົາ.
ນັບຕັ້ງແຕ່ຄຳພະຍາກອນກ່ຽວກັບເວລາ 2,300 ວັນ ໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍແລ້ວ ຄວາມຮູ້ໃນເລື່ອງຄຳພະຍາກອນຕ່າງໆທີ່ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ຢູ່ໃນພຣະທຳພຣະນິມິດກໍໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍ ລວມທັງຄວາມຈິງກ່ຽວກັບເລື່ອງວັນຊະບາໂຕ.
ຕໍ່ມາ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ຮັບນິມິດຈາກພຣະເຈົ້າອີກຄັ້ງ ນາງໄດ້ເຫັນພຣະເຢຊູສະເດັດເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງບໍຣິສຸດທີ່ສຸດ ແລະ ພຣະອົງຊົງຢືນຢູ່ທີ່ໜ້າຫີບພັນທະສັນຍາ ເພື່ອທີ່ຈະເຮັດພິທີລົບລ້າງຄວາມບາບເປັນຄັ້ງສຸດທ້າຍໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ ແລະ ຈະຊົງຊຳລະສະຖານບໍຣິສຸດ. ພຣະອົງຊົງເປີດຝາຫີບພັນທະສັນຍາຂຶ້ນ ແລະ ແຜ່ນຫີນສອງແຜ່ນທີ່ຈາລຶກພຣະບັນຍັດ 10 ປະການຂອງພຣະເຈົ້ານັ້ນມີແສງລັດສະເໝີ ແລະ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເຫັນແສງສະຫວ່າງສ່ອງລົງມາທີ່ພຣະບັນຍັດຂໍ້ທີ 4 ເຊິ່ງເປັນວົງແຫວນ ແລະ ແຈ່ມແຈ້ງກວ່າໝູ່.
ຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບນິມິດແລ້ວ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ກໍໄດ້ເລົ່າສິ່ງທີ່ນາງໄດ້ເຫັນ ສູ່ບັນດາຜູ້ທີ່ເຄີຍລໍຄອຍການສະເດັດມາຂອງພຣະເຢຊູຟັງ. ພວກເຂົາກໍພາກັນຕົກໃຈທີ່ຮູ້ວ່າພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຮູ້ວ່າພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງ ແຕ່ພວກເຂົາມີຄໍາຖາມວ່າ ວັນຊະບາໂຕ ຖືກປ່ຽນແປງຈາກວັນເສົາມາເປັນວັນອາທິດຕັ້ງແຕ່ເມື່ອໃດ? ແລະ ໃຜທີ່ເປັນຜູ້ປ່ຽນແປງພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ? ແລ້ວພວກເຂົາກໍໄດ້ຄົ້ນຫາຂໍ້ພຣະຄຳພີ ເພື່ອຢາກຮູ້ວ່າວັນຊະບາໂຕຖືກປ່ຽນແປງເມື່ອໃດ. ແຕ່ພວກເຂົາກໍບໍ່ພົບຂໍ້ມູນເລີຍ. ນັບຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ ພວກເຂົາກໍໄດ້ພາກັນນະມັດສະການພຣະເຈົ້າໃນວັນຊະບາໂຕມື້ທີເຈັດໃນສັບປະດາ ອີງຕາມພຣະຄຳພີທີ່ໄດ້ບອກໄວ້.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 43.
ໃຜແມ່ນຜູ້ປະກາດພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າແທ້?
"ເພາະວ່າ ຖ້ອຍຄຳຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳນັ້ນ ບໍ່ໄດ້ມາຈາກຄວາມຄິດໃນຈິດໃຈຂອງມະນຸດ ແຕ່ມະນຸດໄດ້ກ່າວຖ້ອຍຄຳເຊິ່ງມາຈາກພຣະເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດໄດ້ຊົງດົນໃຈເຂົາ" (2 ເປໂຕ 1:21 TH1971). ໃນພຣະຄຳພີ ພຣະເຈົ້າຊົງກ່າວກັບປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຜ່ານທາງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳເຊັ່ນ: ໂມເຊ, ເອລີຢາ, ເອລີຊາ, ເຢເລມີ ແລະ ເອຊາຢາ. ພຣະເຈົ້າຍັງສັນຍາວ່າຈະກ່າວກັບພວກເຮົາຜ່ານທາງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. "ພຣະເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ: “ໃນຄາວສຸດທ້າຍນັ້ນ ເຮົາຈະຖອກເທພຣະວິນຍານຂອງເຮົາລົງໃສ່ມະນຸດທັງປວງ. ລູກຊາຍ ແລະ ລູກຍິງຂອງພວກເຈົ້າຈະທຳນວາຍ, ຊາຍໜຸ່ມຂອງພວກເຈົ້າຈະເຫັນນິມິດ ແລະ ພວກຊາຍເຖົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະຝັນເຫັນ. ຝ່າຍເຮົາໃນຄາວນັ້ນ ເຮົາຈະປະທານພຣະວິນຍານຂອງເຮົາໃຫ້ແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຊາຍຍິງຂອງເຮົາ ແລະ ພວກເຂົາຈະທຳນວາຍ" (ກິດຈະການ 2:17,18).
ແຕ່ພວກເຮົາຄວນຈະຈື່ຈຳໄວ້ວ່າ ຊາຕານສາມາດປອມແປງວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ໂດຍການສົ່ງບັນດາຜູ້ປະກາດພຣະຄຳປອມ. ພວກເຮົາຖືກຕັກເຕືອນວ່າ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍຈະມີນິມິດປອມ ແລະ ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳປອມ. ພຣະເຢຊູໄດ້ເຕືອນພວກເຮົາວ່າ: "ແລ້ວຜູ້ທຳນວາຍປອມຫຼາຍຄົນກໍຈະເກີດຂຶ້ນ ເພື່ອຫຼອກລວງຫຼາຍຄົນໃຫ້ຫຼົງເສຍໄປ." (ມັດທາຍ 24:11). ພຣະອົງໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບຍຸກສຸດທ້າຍວ່າ: "ດ້ວຍວ່າ ຈະມີພຣະຄຣິດປອມ ແລະ ຜູ້ທຳນວາຍປອມຫຼາຍຄົນຈະເກີດຂຶ້ນ ພວກເຂົາຈະເຮັດການອັດສະຈັນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ໝາຍສຳຄັນຫຼາຍປະການ ເພື່ອຖ້າເປັນໄປໄດ້ຈະຫຼອກລວງແມ່ນແຕ່ປະຊາຊົນທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເລືອກໄວ້ໃຫ້ຫຼົງເສຍໄປ." (ມັດທາຍ 24:24).
ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈະສາມາດຮູ້ໄດ້ຢ່າງໃດວ່າ ໃຜແມ່ນຜູ້ປະກາດພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າແທ້? ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນໄດ້ກ່າວວ່າ: "ພວກທີ່ຮັກເອີຍ! ຢ່າເຊື່ອວິນຍານທຸກໆດວງ ແຕ່ຈົ່ງພິສູດວິນຍານທັງຫຼາຍນັ້ນວ່າ ມາຈາກພຣະເຈົ້າ ຫຼື ບໍ່ ເພາະວ່າມີຜູ້ທຳນວາຍປອມຫຼາຍຄົນໄດ້ອອກໄປໃນໂລກ" (1 ໂຢຮັນ 4:1). ພຣະຄຳພີສະແດງໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນຫຼາຍໆວິທີທີ່ ພວກເຮົາຈະສາມາດກວດສອບທຸກຄົນທີ່ອ້າງຕົນເອງວ່າ ເປັນຜູ້ປະກາດພຣະຄຳ ຫຼື ເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບຄວາມຝັນ ຫຼື ນິມິດ. ນີ້ແມ່ນບາງສ່ວນຂອງມາດຕະຖານສຳລັບການທີ່ຈະຮູ້ວ່າ ເປັນຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າແທ້ ຫຼື ບໍ່.
ຄຳພະຍາກອນຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳຕ້ອງເປັນຄວາມຈິງ.
ບາງຄັ້ງ ພຣະເຈົ້າບອກຜູ້ປະກາດພຣະຄຳຂອງພຣະອົງວ່າຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ. ຄຳພະຍາກອນຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຈະຕ້ອງເປັນຄວາມຈິງສະເໝີ. "ຖ້າຜູ້ທຳນວາຍຄົນໃດກ່າວຕາງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ສິ່ງທີ່ລາວກ່າວໄປນັ້ນບໍ່ເປັນຄວາມຈິງ ຖ້ອຍຄຳນັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ມາຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ມັນເປັນຖ້ອຍຄຳທີ່ຜູ້ທຳນວາຍກ່າວໂດຍສິດອຳນາດຂອງຕົນເອງ. ສະນັ້ນ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈໃນຄຳເວົ້າຂອງລາວ" (ພຣະບັນຍັດສອງ 18:22).
ຢ່າງໃດກໍຕາມ ບາງຄຳພະຍາກອນກໍອີງຕາມເງື່ອນໄຂໃນການເລືອກຂອງປະຊາຊົນ ຄືຖ້າພວກເຂົາເລືອກກັບໃຈໃໝ່ ພຣະເຈົ້າກໍຈະບໍ່ລົງໂທດ. ນີ້ເປັນການຍົກເວັ້ນທາງດຽວ ເພື່ອຄຳພະຍາກອນຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ເລື່ອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳໂຢນາທີ່ບອກວ່າ ເມືອງນີນາເວຈະຖືກທຳລາຍ ແຕ່ເພາະວ່າປະຊາຊົນກັບໃຈໃໝ່ ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ທຳລາຍພວກເຂົາ.
ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງຕ້ອງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຊີວິດຄຣິສຕຽນ.
ຄຳເວົ້າ ແລະ ການກະທຳຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງຄວນຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຕົນເອງຕິດຕາມພຣະເຈົ້າ. "ດັ່ງນັ້ນ ຕົ້ນໄມ້ດີຍ່ອມເກີດໝາກດີ ແຕ່ຕົ້ນໄມ້ບໍ່ດີຍ່ອມເກີດໝາກບໍ່ດີ" (ມັດທາຍ 7:17). ໂມເຊເຕືອນພວກເຮົາເຊັ່ນກັນວ່າ "ຖ້າຜູ້ທຳນວາຍ ຫຼື ຜູ້ແກ້ຄວາມຝັນອາດສັນຍາວ່າ ຈະມີສິ່ງອັດສະຈັນ ຫຼື ການອິດທິຣິດຕ່າງໆເກີດຂຶ້ນ ເພື່ອຊັກຊວນພວກເຈົ້າໄປຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ບັນດາພະທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ເຄີຍເຮັດມາກ່ອນ. ເຖິງວ່າສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ສັນຍາໄວ້ນັ້ນຈະເປັນຄວາມຈິງກໍຕາມ ຢ່າສົນໃຈເຂົາເລີຍ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າພວມໃຊ້ເຂົາມາທົດລອງເບິ່ງພວກເຈົ້າ ເພື່ອຢາກຮູ້ວ່າພວກເຈົ້າຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າດ້ວຍສຸດໃຈພວກເຈົ້າ ຫຼື ບໍ່." (ພຣະບັນຍັດສອງ 13:1-3).
ນິມິດ ແລະ ຂ່າວສານຈາກຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງຈະຕ້ອງຖືກຕ້ອງກັບພຣະຄຳພີ.
ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ສອນບາງສິ່ງທີ່ແຕກຕ່າງຈາກພຣະຄຳພີ ຫຼື ສອນວ່າພຣະບັນຍັດສິບປະການບໍ່ໄດ້ມາຈາກພຣະເຈົ້າ. "ພວກເຈົ້າຕ້ອງຕອບພວກເຂົາວ່າ: 'ຈົ່ງໄປຄົ້ນເບິ່ງກົດບັນຍັດ ແລະ ຄຳພະຍານ! ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເວົ້າຕາມນີ້ ພວກເຂົາກໍບໍ່ໄດ້ມີແສງສະຫວ່າງຂອງຮຸ່ງເຊົ້າຢູ່ເລີຍ.'" (ເອຊະຢາ 8:20 TNCV).
ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງຕ້ອງເອີ້ນປະຊາຊົນໃຫ້ກັບໃຈໃໝ່ ແລະ ບໍ່ແກ້ຕົວໃຫ້ຄວາມບາບ.
ພຣະເຢຊູກ່າວວ່າ ພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງຄືການນຳຄົນບາບມາສູ່ການກັບໃຈໃໝ່. ພຣະອົງກ່າວວ່າ: "ເຮົາບໍ່ໄດ້ມາເພື່ອຈະເອີ້ນຄົນທີ່ເຫັນວ່າຕົວເອງຊອບທຳ ແຕ່ມາເອີ້ນຄົນບາບໃຫ້ກັບໃຈໃໝ່" (ລູກາ 5:32 TKJV).
ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງຈະບໍ່ພະຍາກອນເຖິງສັນຕິສຸກ ແລະ ຄວາມປອດໄພເມື່ອປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຍັງບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງເທື່ອ.
ພຣະເຈົ້າອົງຊົງຣິດອຳນາດຍິ່ງໃຫຍ່ກ່າວວ່າ: "ຢ່າຟັງສິ່ງທີ່ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳເຫຼົ້ານັ້ນພະຍາກອນແກ່ເຈົ້າ... ເຂົາເວົ້າກັບຄົນທີ່ໝິ່ນປະໝາດເຮົາວ່າ 'ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ ພວກທ່ານຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ' ບອກກັບຄົນທີ່ເຮັດຕາມໃຈດື້ດ້ານວ່າ 'ຈະບໍ່ມີໄພອັນຕະລາຍໃດໆ ເກີດແກ່ທ່ານ'" (ເຢເຣມີຢາ 23:16,17 TNCV).
ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງຈະເຊື່ອວ່າພຣະເຢຊູ ແມ່ນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ.
"ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ພວກເຈົ້າຈະສາມາດຮູ້ວ່າເປັນວິນຍານທີ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າໄດ້ຄື ທຸກວິນຍານທີ່ຮັບຮູ້ວ່າ ພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າໄດ້ສະເດັດມາຮັບຊາດເປັນມະນຸດ ວິນຍານນັ້ນກໍມາຈາກພຣະເຈົ້າ. ແຕ່ທຸກວິນຍານທີ່ບໍ່ຍອມຮັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ ວິນຍານນັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ມາຈາກພຣະເຈົ້າ. ວິນຍານນັ້ນແຫລະ ເປັນວິນຍານຂອງຜູ້ຕໍ່ສູ້ພຣະຄຣິດ ເຊິ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນວ່າຈະມາ ແລະ ບັດນີ້ກໍຢູ່ໃນໂລກແລ້ວ." (1 ໂຢຮັນ 4:2,3).
ສ່ວນຫຼາຍເວລາຈະໃຊ້ເປັນເຄື່ອງທົດສອບການອ້າງສິດຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳ. ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດທົດສອບການທຳນວາຍລ່ວງໜ້າໄດ້ ຈົນກວ່າມັນຈະມີເຫດການເກີດຂຶ້ນ ຫຼື ບໍ່ເກີດຂຶ້ນ. ແລະຜົນງານຂອງຄົນກໍບໍ່ໄດ້ປາກົດຂຶ້ນທັນທີ. ໝາຍຄວາມວ່າ ພວກເຮົາຕ້ອງອົດທົນ ແລະ ກວດສອບຢ່າງລະມັດລະວັງກ່ຽວກັບການອ້າງສິດຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳ ແຕ່ພວກເຮົາຕ້ອງລະມັດລະວັງໃນການປະຕິເສດຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ພຣະເຈົ້າສົ່ງມາໃຫ້ພວກເຮົາ. ພຣະຄຳພີໄດ້ກ່າວວ່າ "ຢ່າຫັກຫ້າມພຣະວິນຍານ ຢ່າປະໝາດຄຳທຳນວາຍ. ແຕ່ຈົ່ງທົດລອງເບິ່ງທຸກສິ່ງ ສິ່ງໃດດີຈົ່ງຢຶດຖືໄວ້ໃຫ້ໝັ້ນ." (1 ເທສະໂລນິກ 5:19-21).
"ຈົ່ງລະວັງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳປອມເຂົ້າມາຫາພວກເຈົ້າ ເບິ່ງພາຍນອກເຂົາອ່ອນໂຍນຄືໂຕແກະ ແຕ່ພາຍໃນແລ້ວ ເຂົາໂຫດຮ້າຍຄືໝາໄນ." (ມັດທາຍ 7:15).
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 43.
ພຣະເຈົ້າພິສູດຫຼັກຖານວ່າ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແມ່ນຜູ້ປະກາດພຣະຄຳແທ້
ຊີວິດ ແລະ ວຽກງານຂອງນາງເອນເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ນາງຜ່ານການທົດສອບພຣະຄຳພີທັງໝົດຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງ. ນອກຈາກນີ້ ພຣະເຈົ້າໄດ້ຢືນຢັນວ່າ ນາງເປັນຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງ ໂດຍຜ່ານທາງຮ່າງກາຍທີ່ເໜືອທຳມະຊາດ ຄືກັນກັບດານີເອນທີ່ບໍ່ມີແຮງເວລາເຂົ້າສູ່ນິມິດ (ດານີເອນ 10:8,9,15-19) ແລະ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ທູດສະຫວັນໄດ້ປະທານກຳລັງເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ເພິ່ນ ດັ່ງນັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ກໍມີປະສົບການເຊັ່ນດຽວກັນຂະນະທີ່ນາງໄດ້ຮັບນິມິ ສ່ວນຫຼາຍນາງຈະເປັ່ງສຽງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: "ສັນລະເສີນ! ສັນລະເສີນ! ສັນລະເສີນ!" ແລະ ຄ່ອຍໆລົ້ມລົງຢູ່ພື້ນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຂະນະທີ່ຍັງຢູ່ໃນນິມິດ ນາງຈະມີກຳລັງເຂັ້ມແຂງ ແລະ ລຸກຢືນຂຶ້ນ.
ຫຼາຍຄັ້ງໃນຕົ້ນປີຂອງການເຮັດວຽກຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ, ທ່ານເຈມ ໄວທ ໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ຜູ້ຄົນກວດສອບເມຍຂອງເພິ່ນໃນລະຫວ່າງທີ່ນາງຢູ່ໃນນິມິດ. ຄັ້ງໜຶ່ງ ມີຊາຍທີ່ແຂງແຮງສອງຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອໃນນິມິດຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ພວກເຂົາພະຍາຍາມທີ່ຈະດຶງມືທັງສອງຂອງນາງທີ່ພັບຢູ່ນັ້ນອອກຈາກກັນ. ເມື່ອພວກເຂົາບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້ ຄົນໜຶ່ງໃນພວກເຂົາພະຍາຍາມຈະຍ້າຍນິ້ວມືຂອງນາງ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້ເຊັ່ນກັນ. ລາວບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຢຸດການເຄື່ອນໄຫວອັນສະຫງ່າງາມຈາກແຂນທັງສອງຂອງນາງໄດ້ ເຖິງແມ່ນວ່າ ລາວອາດມີນ້ຳໜັກສອງເທົ່າທີ່ນາງໄດ້ເຮັດ.
ມີຄັ້ງໜຶ່ງລະຫວ່າງທີ່ຢູ່ໃນນິມິດ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຖືພຣະຄຳພີທີ່ເປີດຢູ່ນັ້ນເຊິ່ງມີນ້ຳໜັກຫຼາຍກວ່າ 8 ກິໂລໃນມືເບື້ອງຊ້າຍຂອງນາງ. ນາງຖືໄວ້ຢູ່ທີ່ມືປະມານເຄິ່ງຊົ່ວໂມງ ເຊິ່ງບໍ່ມີຊາຍແຂງແຮງຄົນໃດທີ່ສາມາດຖືໄວ້ດົນພາຍໃນ 2 ນາທີ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຈະເງີຍໜ້າຂຶ້ນ ແລະ ຫ່າງຈາກພຣະຄຳພີ ນາງຫັນໜ້າ ແລະ ຊີ້ແຕ່ລະຂໍ້ທີ່ສຳຄັນຢ່າງຖືກຕ້ອງທີ່ນາງໄດ້ບັນລະຍາຍຂໍ້ຄວາມເຫຼົ່ານັ້ນ.
ສິ່ງທີ່ໜ້າອັດສະຈັນທີ່ສຸດກໍຄື ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ບໍ່ຫາຍໃຈຂະນະທີ່ນາງຢູ່ໃນນິມິດ. ເມື່ອນາງເວົ້າກໍບໍ່ມີອາກາດອອກມາຈາກປາກຂອງເພິ່ນ. ນີ້ໄດ້ທົດສອບໂດຍການໄຕ້ທຽນ ຫຼື ເອົາແວ່ນມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າ ແລະ ຢູ່ປາກຂອງເພິ່ນ.
ນອກຈາກນີ້ ໃນຂະນະທີ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຢູ່ໃນນິມິດ ຕາຂອງນາງຈະເປີດຢູ່ຕະຫຼອດ ແລະ ບໍ່ເຄີຍພັບຕາ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ຕາຂອງນາງຈະເປີດຢູ່ ແຕ່ນາງກໍບໍ່ໄດ້ເຫັນວ່າມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນຢູ່ອ້ອມຮອບຕົວຂອງເພິ່ນ ນາງຈະເຫັນສະເພາະສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງໃຫ້ເພິ່ນເຫັນ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຫຼັກຖານຂອງຜູ້ປະກາດພຣະຄຳທີ່ແທ້ຈິງ. ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ: "ຈົ່ງເຊື່ອໝັ້ນສິ່ງທີ່ຜູ້ປະກາດພຣະຄຳບອກພວກທ່ານ ແລະ ພວກທ່ານຈະເຮັດສຳເລັດໜ້າທີ່" (2 ຂ່າວຄາວ 20:20) ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຮົາຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄຳຕັກເຕືອນ ແລະ ຄຳແນະນຳທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ປະທານໃຫ້ພວກເຮົາໂດຍຜ່ານທາງນາງ.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 43.
ປະເຊີນໜ້າກັບລັດທິເຊື່ອຜີ
ໃນປີ 1848 ຊາຕານນຳສະເໜີການຫຼອກລວງຂອງມັນ. ມີຜູ້ຍິງສອງຄົນຊື່ວ່າ ມາກາເຣັດ ແລະ ເຄທີ ຟອກ. ພວກນາງອ້າງວ່າສາມາດສື່ສານກັບວິນຍານຂອງຄົນຕາຍໄດ້. ເລື່ອງນີ້ສາມາດເຮັດໄດ້, ພວກນາງເວົ້າວ່າ ມີວິນຍານເຄາະ ຫຼື ເວົ້າຢູ່ທີ່ຝາຫ້ອງນອນຂອງພວກນາງ. ພວກນາງອ້າງວ່າ ໄດ້ສ້າງລະຫັດໄວ້ ເພື່ອສາມາດເຂົ້າໃຈຂໍ້ຄວາມຂອງວິນຍານ.
ໃນຕອນທຳອິດ ກໍມີໜ້ອຍຄົນທີ່ເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ສອງເອື້ອຍນ້ອງນີ້ກຳລັງເຮັດຢູ່. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ບາງຄົນທີ່ຢາກຮູ້ຢາກເຫັນກໍພາກັນໄປຢ້ຽມຢາມສອງເອື້ອຍນ້ອງນີ້. ຫຼັງຈາກພວກເຂົາໄດ້ຢ້ຽມຢາມ ພວກເຂົາກໍເລີ່ມສື່ສານກັບວິນຍານດ້ວຍ.
ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນອ້າງວ່າ ໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳຈາກຄົນຕາຍ. ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວ ພວກເຂົາໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳຈາກຊາຕານ ແລະ ພັກພວກຂອງມັນ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຂຽນວ່າ: "ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນວ່າ ການເຄາະທີ່ລຶກລັບນັ້ນ... ເປັນອຳນາດຂອງຊາຕານ."
ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ສຳແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ໃນອະນາຄົດຂ້າງໜ້າ, ບັນດາຜູ້ທີ່ເຊື່ອເລື່ອງວິນຍານຈະທຳທ່າວ່າເຊື່ອໃນພຣະຄຳພີ ແລະ ຍອມຮັບພຣະເຢຊູ. ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຍັງໄດ້ບອກອີກວ່າ ລັດທິເຊື່ອເລື່ອງຜີນີ້ ຈະເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆໃນຍຸກສຸດທ້າຍ.
ລັດທິເຊື່ອເລື່ອງຜີກາຍເປັນທີ່ນິຍົມຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ໂດຍສະເພາະໃນລາຍການໂທລະພາບ ແລະ ລະຄອນ. ຄົນສ່ວນຫຼາຍໄດ້ເປີດເຜີຍຄຳສອນຂອງລັດທິເຊື່ອເລື່ອງຜີໃຫ້ລູກຫຼານຂອງພວກເຂົາ ໂດຍປ່ອຍໃຫ້ລູກຫຼານຂອງພວກເຂົາເບິ່ງລາຍການເຫຼົ່ານີ້. ຊາຕານໃຊ້ລາຍການໂທລະພາບ ແລະ ລະຄອນ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດໃນການຄວບຄຸມຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ.
"ແຕ່ພວກເຂົາຈະບອກພວກເຈົ້າວ່າ 'ໃຫ້ຖາມເອົາຄວາມນຳພວກໝໍມໍ ແລະ ພວກໝໍຜີຜູ້ທີ່ເວົ້າພຶມພ່ຳຢູ່ໃນລຳຄໍ' ບໍ່ຄວນບໍທີ່ປະຊາຊົນຈະຕ້ອງຖາມເອົາຄວາມນໍາພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຄວນຢູ່ບໍທີ່ຈະໄປຖາມເອົາຄວາມນຳຄົນຕາຍເພື່ອຄົນເປັນ" (ເອຊາຢາ 8:19).
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, , Year C, No. 45.
ການພິມອອກເຜີຍແຜ່
ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ບັນດາຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຈະມາເຕົ້າໂຮມກັນເປັນບາງຄັ້ງຄາວເພື່ອໃຊ້ເວລາໃນການປະຊຸມກ່ຽວກັບຄວາມຈິງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮຽນຮູ້ມາ. ບາງຄັ້ງຢູ່ໃນກອງປະຊຸມ ພຣະເຈົ້າຈະໃຫ້ນິມິດແກ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ກ່ຽວກັບບາງສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຕ້ອງການສື່ສານເຖິງປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທຸກໆຄົນທີ່ຈະສາມາດເຂົ້າຮ່ວມໃນກອງປະຊຸມນີ້ໄດ້ ເພາະຫຼາຍຄົນອາໄສຢູ່ບ່ອນຕ່າງໆຂອງປະເທດ.
ມີມື້ໜຶ່ງ ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ຮັບນິມິດເທື່ອໜຶ່ງຢູ່ໃນກອງປະຊຸມ ພຣະເຈົ້າໄດ້ສຳແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງການເຜີຍແຜ່ຂ່າວສານ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ທີ່ອາໄສຢູ່ຫ່າງໄກສາມາດຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມຈິງໄດ້. ພຣະເຈົ້າໄດ້ບອກນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໃຫ້ສະໜັບສະໜູນທ່ານ ໂຈເຊັບ ເບດ ເພື່ອພິມໜັງສືກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕເຫຼັ້ມອື່ນໆອີກ. ນາງຍັງບອກທ່ານເຈມ ໄວທ ຜົວຂອງນາງວ່າ: "ຂ້ອຍມີຂ່າວສານສຳລັບເຈົ້າ. ເຈົ້າຕ້ອງເລີ່ມພິມໜັງສືເຫຼັ້ນນ້ອຍ ແລະ ສົ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນ." ທຳອິດມັນຈະເລີ່ມຈາກຈຸດນ້ອຍໆ ແຕ່ມັນຈະມີອິດທິພົນເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນ ຈົນເປັນສາຍແມ່ນ້ຳທີ່ໄຫຼໄປທົ່ວໂລກ.
ສອງເດືອນຕໍ່ມາ ທ່ານໂຈເຊັບ ເບດ ໄດ້ເຜີຍແຜ່ໜັງສືກ່ຽວກັບວັນຊະບາໂຕເຫຼັ້ມໃໝ່. ເຖິງແມ່ນວ່າ ທ່ານເຈມ ໄວທ໌ ຈະບໍ່ມີເງິນ ແຕ່ເພິ່ນກໍຍັງປະຕິບັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ. ໃນເດືອນກໍລະກົດ 1849 ເພິ່ນເລີ່ມພິມໜັງສືເຫຼັ້ມນ້ອຍທີ່ມີຊື່ວ່າ: "ຄວາມຈິງໃນປັດຈຸບັນ." ດ້ວຍການອະທິຖານຢ່າງຈິງຈັງສຳລັບພຣະພອນຂອງພຣະເຈົ້າ ເພິ່ນໄດ້ສົ່ງໜັງສືໃຫ້ທຸກໆຄົນທີ່ເພິ່ນຄິດວ່າຈະອ່ານໜັງສືນັ້ນ ປະຊາຊົນເຫຼົ້ານັ້ນຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍ ແລະ ຫຼາຍຄົນໄດ້ ສົ່ງເງິນມາໃຫ້ທ່ານເຈມ ໄວທ໌ ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອໃນເລື່ອງນີ້. ຫຼາຍຄົນໄດ້ແບ່ງປັນເລື່ອງນີ້ໃຫ້ແກ່ເພື່ອນບ້ານ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນທັງຫຼາຍ. ແລ້ວບໍ່ດົນ ກໍມີຜູ້ຄົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍເລີ່ມຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕມື້ທີເຈັດ ແລະ ເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບຄວາມຈິງຫຼາຍໆເລື່ອງຢູ່ໃນພຣະຄຳພີ.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 44.
ພາລະກິດ ແລະ ການເດີນທາງຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແລະ ທ່ານເຈມ ໄວທ
ໄລຍະເວລາບໍ່ດົນເທົ່າໃດປີ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແລະ ທ່ານເຈມ ໄວທ ໄດ້ຍົກຍ້າຍທີ່ຢູ່ອາໄສຫຼາຍໆຄັ້ງ ແລະ ອາໄສຢູ່ໃນຫ້ອງເຊົາ. ແລະ ເມື່ອພວກເຂົາຍົກຍ້າຍທີ່ຢູ່ອາໄສໄປສະຖານທີ່ໃດ ວຽກງານການເຜີຍແຜ່ກໍຈະຖືກຍົກຍ້າຍໄປກັບພວກເຂົາດ້ວຍ. ການເດີນທາງ, ການເທດສະໜາ ແລະ ການຮັກສາວຽກງານການຂຽນໄດ້ເຮັດໃຫ້ທ່ານເຈມ ໄວທ ຫຍຸ້ງວຽກຫຼາຍ. ເພິ່ນຍັງຂຽນວາລະສານອື່ນໆອີກຈຳນວນຫຼາຍ. ຍຸກທຳອິດທີ່ບຸກເບີກໂບດຂອງພວກເຮົານັ້ນມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ ທ່ານເຈມ ໄວທ ໄດ້ຂຽນວ່າ: "ໃນຊ່ວງທຳອິດຂອງການເຮັດວຽກ ພວກເຮົາປະສົບກັບຄວາມເດືອດຮ້ອນທາງດ້ານຄວາມຕ້ອງການອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງນຸ່ງຮົ່ມໃນຍາມໝາວ. ພວກເຮົາໄຮ້ສິ່ງທີ່ຈຳເປັນແມ່ນແຕ່ສິ່ງທີ່ຈຳເປັນໃນການດຳເນີນຊີວິດເພື່ອປະຫຍັດເງິນສຳລັບວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 44.
ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂອງບັນດາອາຈານ
ມີຫຼາຍຄົນທີ່ປະກາດເລື່ອງຄວາມຈິງໃໝ່ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮຽນຮູ້ມາ. ແຕ່ບໍ່ມີການສະໝັບສະໜູນພວກເຂົາທາງດ້ານການເງິນ. ໃນທີ່ສຸດ ພວກເຂົາກໍຢູ່ບ້ານຫຼາຍຂຶ້ນເພື່ອດຳເນີນທຸລະກິດຂອງຄອບຄົວ ແລະ ເບິ່ງແຍງຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາ. ແຕ່ພຣະເຈົ້າຊົງ ເອີ້ນບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ເຂົ້າມາຮັບໃຊ້ພຣະອົງ ແລ້ວບໍ່ດົນ ພຣະເຈົ້າໄດ້ສົ່ງທ່ານເຈມ ໄວທ ແລະ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ມາເອີ້ນພວກເຂົາໃຫ້ກັບຄືນໄປປະກາດເລື່ອງພຣະເຈົ້າ.
ໃນປີ 1856 ທ່ານເຈມ ໄວທ ແລະ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ເດີນທາງຢ່າງທຸກຍາກລຳບາກເພື່ອທີ່ຈະໄປເຖິງບ້ານຂອງທ່ານ ຈີ. ເອນ. ເລີບບໍໂຣ. ເມື່ອນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ພົບທ່ານ ຈີ. ເອນ. ເລີບບໍໂຣ ແລ້ວນາງກໍເວົ້າວ່າ: "ເຈົ້າກຳລັງເຮັດຫຍັງຢູ່ນີ້ ເອລີຢາ?" ແລະ ນາງຖາມເພິ່ນສາມຄັ້ງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ຮັບນິມິດລະຫວ່າງທີ່ນາງໄດ້ຮັບຂ່າວສານວ່າ: "ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ: 'ກັບມາຫາເຮົາ ແລະ ເຮົາຈະກັບໄປຫາເຈົ້າ ແລະ ຮັກສາພວກເຈົ້າໃຫ້ດີຈາກການບໍ່ສັດຊື່'" (ເຢເຣມີຢາ 3:22). ນາງເອີ້ນທ່ານ ຈີ. ເອນ. ເລີບບໍໂຣ ເພື່ອຢາກໃຫ້ເພິ່ນຄິດເຖິງພາລະກິດທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງເອີ້ນໃຫ້ເພິ່ນເຮັດ ເຊິ່ງເພິ່ນໄດ້ລະເລີຍການເຮັດພາລະກິດມາດົນແລ້ວ ເມື່ອທ່ານ ຈີ. ເອນ. ເລີບບໍໂຣ ໄດ້ຟັງຄຳເຕືອນແລ້ວ ເພິ່ນກໍໄດ້ກັບໄປເຮັດວຽກນຳທ່ານເຈມ ໄວທ ແລະ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ. ແຕ່ເພິ່ນຍັງຄົງເດືອດຮ້ອນທາງດ້ານການເງິນ. ບາງຄົນກໍບໍລິຈາກເງິນໃຫ້ເພິ່ນ ແຕ່ກໍບໍ່ພຽງພໍສຳລັບທຸກຄວາມຕ້ອງການຂອງຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ. ໃນລະຫວ່າງປີ 1857 ເສດຖະກິດຂອງປະເທດກຳລັງເດືອດຮ້ອນ ແລະ ທ່ານ ຈີ. ເອນ. ເລີບບໍໂຣ ກໍເດືອດຮ້ອນເຊັ່ນກັນ. ເພິ່ນໄດ້ຮັບບໍລິຈາກເຊັ່ນ: ນ້ຳຕານ, ເຂົ້າສາລີ, ແອັບເບີ້ນ, ຖົ່ວ, ສັດ ແລະ ເງິນ 4 ໂດຣາ. ມັນບໍ່ພຽງພໍສຳລັບຄວາມຕ້ອງການຂອງຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ.
ທ່ານ ຈີ. ເອນ. ເລີບບໍໂຣ ບໍ່ແມ່ນຄົນດຽວທີ່ເດືອດຮ້ອນທາງດ້ານການເງິນໃນຂະນະທີ່ປະກາດຂ່າວປະເສີດ. ທ່ານແອນດຣູ ແລະ ທ່ານວາກໍເນີ ກໍຢູ່ໃນຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານການເງິນເຊັ່ນກັນ ແລະ ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາປະກາດຂ່າວປະເສີດ ສະຖານະຂອງພວກເຂົາກໍເບິ່ງບໍ່ຈົບງາມປານໃດ ເພາະພວກເຂົາເປັນຄົນທຸກຍາກ ແລະ ພວກເຂົາກໍບໍ່ສາມາດຊື່ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມໃໝ່ໄດ້.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 45.
ການຖວາຍສິບລົດ ແລະ ການຖວາຍທົ່ວໄປ
ມາເຖິງປີ 1859 ບໍ່ມີງົບຈ່າຍເງິນໃຫ້ແກ່ບັນດາອາຈານ. ບັນດາອາຈານຕ້ອງໄດ້ສູ້ຊົນເທດສະໜາສັ່ງສອນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຍັງຫາເງິນລ້ຽງຄອບຄົວ.
ນີ້ແຫລະ! ແມ່ນສະຖານະຂອງບັນດາອາຈານຫຼາຍຄົນ. ສະນັ້ນ ພວກເຂົາໄດ້ອະທິຖານຂໍສິ່ງເຫຼົ່ານີ້. ພຣະເຈົ້າຊົງນຳພາພວກເຂົາໄປສຶກສາພຣະຄຳພີ. ພວກເຂົາກໍພົບວ່າ: "ໜຶ່ງສ່ວນສິບທັງໝົດທີ່ໄດ້ຈາກແຜ່ນດິນ ເປັນພືດທີ່ໄດ້ຈາກແຜ່ນດິນກໍດີ ຫຼື ຜົນຈາກຕົ້ນໄມ້ກໍດີ ເປັນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເປັນສິ່ງບໍຣິສຸດແດ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ." (ລະບຽບພວກເລີວີ 27:30). ແລະມີຍົກຕົວຢ່າງທີ່ດີອີກໃນພຣະຄຳພີກ່ຽວກັບ 10% ຈາກລາຍຮັບຂອງປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າໃຫ້ມາຊ່ວຍເຫຼືອບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ການຖວາຍທົ່ວໄປຈະໄດ້ເອົາໄປໃຊ້ສຳລັບຄວາມຕ້ອງການອື່ນໆໃນວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ.
"ຈົ່ງນຳໜຶ່ງສ່ວນສິບເຕັມຈຳນວນມາທີ່ວິຫານຂອງເຮົາ ເພື່ອວ່າໃນທີ່ນັ້ນຈະມີອາຫານຢ່າງເຕັມບໍລິບູນ. ຈົ່ງລອງເຮັດຢ່າງນັ້ນກັບເຮົາເບິ່ງ ພຣະເຈົ້າອົງຊົງຣິດອຳນາດຍິ່ງໃຫຍ່ກ່າວວ່າ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະເຫັນວ່າເຮົາຈະໄຂປະຕູສະຫວັນ ແລະ ຖອກເທພຣະພອນນາງໆຊະນິດ ຈົນບໍ່ມີຫ້ອງໃສ່ໄວ້ໃນເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າ." (ມາລາກີ 3:10).
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 45.
ສ້າງຕັ້ງຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ
ເມື່ອປະຊາຊົນມາເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນ ມັນກໍກາຍເປັນສິ່ງທີ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງສ້າງໂບດ ເພື່ອສະໜັບສະໜູນອາຈານ ແລະ ການບໍລິຫານວຽກງານທີ່ເຕີບໃຫຍ່ຂອງການເຜີຍແຜ່ສາສະໜາ ແລະ ການເປັນສະມາຊິກໂບດ.
ເວລາຜ່ານໄປເກືອບຊາວປີຫຼັງຈາກເກີດຄວາມຜິດຫວັງຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນປີ 1844 ມີການເອີ້ນປະຊຸມທົ່ວໄປ. ໃນເດືອນພຶດສະພາ 1863 ຕົວແທນຈາກກຸ່ມຜູ້ເຊື່ອທົ່ວປະເທດອາເມຣິກາເຂົ້າຮ່ວມປະຊຸມກັນ. ພວກເຂົາໄດ້ຕັ້ງອົງກອນຄຣິສຕະຈັກຢ່າງເປັນທາງການ ແລະ ພວກເຂົາເອີ້ນວ່າ ຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ.
ຫຼັງຈາກການປະຊຸມ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຂຽນວ່າ: "ພວກເຮົາແມ່ນຜູ້ທີ່ລໍຄອຍການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ ຖືຮັກສາມື້ທີເຈັດເປັນວັນນະມັດສະການ... ນີ້ແມ່ນຊື່ທີ່ພຣະເຈົ້າປະທານໃຫ້ພວກເຮົາ."
Seventh-day Adventist ມີຄວາມໝາຍວ່າ: "ຜູ້ທີ່ລໍຄອຍການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູ ຖືຮັກສາມື້ທີເຈັດ" ສະຖານະຂອງຊື່ໝາຍເຖິງ ພວກເຮົາຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕມື້ທີເຈັດ ແລະ ພວກເຮົາລໍຄອຍການສະເດັດກັບມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູໃນເມກແຫ່ງຟ້າສະຫວັນ ດ້ວຍຣິດອຳນາດ ແລະ ສະຫງ່າຣາສີອັນຍິ່ງໃຫຍ່.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 44.
ປະຕິຮູບເລື່ອງສຸຂະພາບ
ໃນຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ ມີພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນເຈັບປ່ວຍ ລວມທັງຄອບຄົວຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເງິນກໍເປັນສິ່ງທີ່ຫາຍາກ, ການເຈັບປ່ວຍ ແລະ ການຕາຍຂອງຍາດຕິພີ່ນ້ອງກໍເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນການນຳຄວາມທຸກ, ຄວາມໂສກເສົ້າ ແລະ ຄວາມທໍ້ຖອຍມາໃຫ້ພວກເຂົາ. ພຣະເຈົ້າຊົງມີຄວາມເມດຕາອັນບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດ. ສະນັ້ນ ພຣະອົງຈຶ່ງໃຫ້ນິມິດແກ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ກ່ຽວກັບເລື່ອງສຸຂະພາບຫຼາຍໆເລື່ອງ ເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ຈະຕ້ອງປະຕິຮູບຕາມຫຼັກການໃຫ້ຖືກຕ້ອງໃນການກິນອາຫານ ແລະ ເບິ່ງແຍງຮ່າງກາຍ ລວມທັງຜົນປະໂຫຍດຂອງການຮັກສາທາງທຳມະຊາດເຊັ່ນ: ອາກາດບໍຣິສຸດ, ແສງແດດ, ການອອກກຳລັງກາຍ ແລະ ນ້ຳສະອາດ. ນອກຈາກນີ້ ພຣະເຈົ້າຍັງໄດ້ບອກໃຫ້ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຕ້ອງມີສະຖາບັນໄວ້ສຳລັບຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາເຊັ່ນ: ໂຮງໝໍ ແລະ ໂຮງຮຽນ. ໂດຍໃຫ້ຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາເປັນຜູ້ສ້າງ ເຊິ່ງຢູ່ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງນາງ. ດັ່ງນັ້ນ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຈຶ່ງໃຊ້ເວລາຂຽນສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ບອກເພິ່ນ ແລະ ນາງກໍໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມພີ່ນ້ອງຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ ເພື່ອໜູນໃຈບັນດາຜູ້ເຊື່ອ.
"ພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ບໍວ່າ ຮ່າງກາຍຂອງພວກເຈົ້າເປັນວິຫານຂອງພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າອົງຊົງສະຖິດຢູ່ໃນພວກເຈົ້າ ເຊິ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຈາກພຣະເຈົ້າ ເຈົ້າທັງຫຼາຍບໍ່ໄດ້ເປັນເຈົ້າຂອງຕົວເຈົ້າເອງ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງຊື້ພວກເຈົ້າມາດ້ວຍລາຄາສູງ. ສະນັ້ນ ຈົ່ງຖວາຍພຣະກຽດແກ່ພຣະເຈົ້າດ້ວຍຮ່າງກາຍຂອງຕົນ." (1 ໂກຣິນໂທ 6:19,20). ພວກເຮົາຖືກເອີ້ນໃຫ້ຖວາຍກຽດແກ່ພຣະເຈົ້າດ້ວຍຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດວິນຍານຂອງພວກເຮົາ. ເປັນເຫດຜົນທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງປະຕິຮູບເລື່ອງສຸຂະພາບ ເພາະວ່າ ການລະເມີດກົດແຫ່ງສຸຂະພາບນັ້ນກໍເປັນຄວາມບາບຄືກັນກັບລະເມີດພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະອົງຈະບໍ່ປະທານພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດມາສະຖິດຢູ່ກັບຜູ້ຄົນທີ່ຍັງດຳເນີນຊີວິດໄປໃນທາງທີ່ເຮັດໃຫ້ຈິດໃຈ ແລະ ຮ່າງກາຍອ່ອນແອ ທັ້ງໆທີ່ຮູ້ວ່າ ກິນອາຫານປະເພດໃດເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ມີສຸຂະພາບທີ່ດີ.
"ຖ້າເຮົາທັງຫຼາຍສາລະພາບຜິດບາບທັງຫຼາຍຂອງພວກເຮົາ ພຣະອົງຊົງສັດຊື່ ແລະ ທ່ຽງທຳ ຈະຊົງໂຜດຍົກບາບຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຈະຊົງໂຜດຊຳລະລ້າງເຮົາທັງຫຼາຍຈາກການອະທຳໝົດສິ້ນ." (1 ໂຢຮັນ1:29). "ເຫດສັນນັ້ນ ເມື່ອທ່ານຈະກິນ, ຈະດື່ມ, ຫຼື ຈະເຮັດສິ່ງໃດກໍດີ ຈົ່ງເຮັດທຸກສິ່ງເພື່ອຖວາຍພຣະກຽດແດ່ພຣະເຈົ້າ." (1 ໂກຣິນໂທ10:31).
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 45.
ການຈັດຕັ້ງໂຮງໝໍ ແລະ ໂຮງຮຽນ
ພຣະເຈົ້າຊົງນຳພາປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຜ່ານທາງນິມິດຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເພື່ອໃຫ້ກ້າວໜ້າທາງດ້ານໂຮງໝໍ ແລະ ໂຮງຮຽນ. ຢູ່ໃນສະຖາບັນເຫຼົ່ານີ້ ຈະປະຕິບັດຕາມຫຼັກການສຸຂະພາບ ແລະ ການສຶກສາຂອງພຣະເຈົ້າ. ແລະດ້ວຍເຫດຜົນນີ້ ກໍຈະໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງສຸຂະພາບ ແລະ ການສຶກສາທີ່ດີຂຶ້ນ.
ປັດຈຸບັນນີ້ ຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາມີໂຮງໝໍ ແລະ ໂຮງຮຽນຫຼາຍແຫ່ງທົ່ວໂລກ. ພວກເຂົາເອົາໃຈໃສ່ໃນການເບິ່ງແຍງ ແລະ ການສຶກສາໃຫ້ແກ່ຜູ້ເຊື່ອ ແລະ ຜູ້ບໍ່ເຊື່ອ.
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons No. 46.
ຄວາມຊອບທຳໂດຍຄວາມເຊື່ອ
ພຣະຄຳຄາລາເຕຍ
ແຕ່ພວກເຮົາກໍຍັງຮູ້ຢູ່ວ່າ “ບໍ່ມີຜູ້ໃດຖືກຊົງຖືວ່າຊອບທຳໂດຍການປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດ ແຕ່ໂດຍທາງຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູຄຣິດເທົ່ານັ້ນ ເຖິງແມ່ນພວກເຮົາກໍຍັງເຊື່ອໄວ້ໃຈໃນພຣະເຢຊູ ເພື່ອຈະໄດ້ຊົງຖືວ່າເປັນຄົນຊອບທຳໂດຍຄວາມເຊື່ອໃນພຣະອົງ ບໍ່ແມ່ນໂດຍການປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດ ເພາະວ່າໂດຍການປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດນັ້ນ “ບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດຈະຊົງຖືວ່າເປັນຄົນຊອບທຳໄດ້” (ຄາລາເຕຍ 2:16).
ໃນປີ 1888 ຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາໄດ້ມີການຮ່ວມປະຊຸມກັນ. ມີທັງຄະນະອາຈານ ແລະ ຜູ້ນຳຂອງຄຣິສຕະຈັກເຂົ້າຮ່ວມໃນທີ່ປະຊຸມ. ທ່າມກາງທີ່ປະຊຸມນັ້ນ ໄດ້ມີຊາຍສອງຄົນຊື່ວ່າ: ທ່ານໂຈນ ແລະ ທ່ານວາກໍເນີ ໄດ້ຂຶ້ນນຳສະເໜີ. ພວກເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເລື່ອງຄວາມຊອບທຳດ້ວຍຄວາມເຊື່ອ ແລະ ໄດ້ອະທິບາຍພຣະທຳຄາລາເຕຍ. ທ່ານໂຈນ ແລະ ທ່ານວາກໍເນີ ໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຜູ້ຄົນແນມໄປເບິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູ. ກົດບັນຍັດສິບປະການຂອງພຣະເຈົ້າເປັນພຽງແນວທາງທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເຫັນເຖິງຄວາມຈຳເປັນຂອງເຮົາໃນພຣະເຢຊູ ເພື່ອພຣະເຢຊູຈະໄດ້ເອີ້ນເຮົາໄປເຖິງແຮງຈູງໃຈຂອງການປ່ຽນແປງຫົວໃຈທີ່ບໍຣິສຸດ.
ຂໍ້ຄວາມການນຳສະເໜີຂອງທ່ານໂຈນ ແລະ ທ່ານວາກໍເນີ ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນໂດຍທ່ານນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ແຕ່ວ່າມັນໄດ້ຮັບການຕໍ່ຕ້ານຈາກທ່ານຜູ້ນຳຄຣິສຕະຈັກ ເພາະກ່ອນໜ້ານີ້ ຄຣິສຕະຈັກໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຫຼາຍໃນການຮັກສາພຣະບັນຍັດສິບປະການ ແລະ ການຮັກສາວັນຊະບາໂຕ. ພວກເພິ່ນຢ້ານວ່າສິ່ງທີ່ທ່ານໂຈນ ແລະ ທ່ານວາກໍເນີ ໄດ້ນຳສະເໜີມານັ້ນຈະກາຍເປັນວ່າ ພຣະບັນຍັດບໍ່ສຳຄັນ ແລະ ຖ້າພຣະບັນຍັດບໍ່ໄດ້ຮັບການຖືຮັກສາຢ່າງເຂັ້ມແຂງແລ້ວ ມັນຈະກາຍເປັນເລື່ອງຫຍຸ້ງຍາກທີ່ຈະໃຫ້ເຫັນເຖິງຫຼັກຄຳສອນບາງຢ່າງເຊັ່ນ: ຄວາມເຊື່ອເລື່ອງວັນຊະບາໂຕ.
ແຕ່ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ໄດ້ເຫັນຄວາມສຳຄັນການນຳສະເໜີຂອງທ່ານໂຈນ ແລະ ທ່ານວາກໍເນີ ໂດຍເພິ່ນເອີ້ນວ່າ: “ຂໍ້ຄວາມທີ່ມີຄຸນຄ່າຫຼາຍທີ່ສຸດ.” ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ກ່າວຂຶ້ນວ່າ: "ໃນຄວາມເມດຕາອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະເຈົ້າ ພຣະອົງສົ່ງຂ່າວສານທີ່ມີຄ່າທີ່ສຸດໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຜ່ານທາງຜູ້ອາວຸໂສຄື ທ່ານວໍກໍເນີ ແລະ ທ່ານໂຈນ. ຂ່າວສານເລື່ອງພຣະເຢຊູຖືກຄຶງເທິງໄມ້ກາງແຂນ ແລະ ການເສຍສະຫຼະຂອງພຣະອົງເພື່ອເປັນເຄື່ອງໄຖ່ບາບໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ ເລື່ອງທັງໝົດນີ້ຈະຕ້ອງໄດ້ປະກາດຫຼາຍຂຶ້ນໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດທົ່ວໂລກ. ມັນໄດ້ເຊີນປະຊາຊົນມາຍອມຮັບຄວາມຊອບທຳຂອງພຣະເຢຊູ ເຊິ່ງໄດ້ປາກົດຢູ່ໃນການເຊື່ອຟັງພຣະບັນຍັດທັງໝົດຂອງພຣະເຈົ້າ. ສາຍຕາຂອງຫຼາຍຄົນໄດ້ເສຍໃນການເບິ່ງໄປທີ່ພຣະເຢຊູ. ພວກເຂົາຕ້ອງການທີ່ຈະໃຫ້ສາຍຕາຂອງຫຼາຍຄົນເບິ່ງໄປທີ່ພຣະເຢຊູ, ຄຸນຄວາມດີ ແລະ ຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງທີ່ບໍ່ມີວັນປ່ຽນແປງສຳລັບຄອບຄົວຂອງມະນຸດ. ອຳນາດທັງໝົດຖືກມອບໄວ້ທີ່ມືຂອງພຣະອົງ ເພື່ອພຣະອົງຈະໄດ້ປະທານຂອງຂວັນອັນຫຼວງຫຼາຍໃຫ້ແກ່ມະນຸດ ການມອບຂອງຂວັນອັນດີເລີດແຫ່ງຄວາມຊອບທຳຂອງພຣະອົງໃຫ້ແກ່ມະນຸດທີ່ບໍ່ສາມາດຊ່ວຍຕົວເອງໄດ້. ນີ້ແມ່ນຂ່າວສານທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງສັ່ງມອບໃຫ້ແກ່ໂລກ. ມັນແມ່ນຂ່າວສານຂອງທູດສະຫວັນອົງທີສາມ ເຊິ່ງແມ່ນປະກາດດ້ວຍສຽງຮ້ອງອັນດັງ ແລະ ມາພ້ອມກັບການເຕັມລົ້ນດ້ວຍພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງກວ້າງຂວາງ." {TM 91.2}
ຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາປະຕິບັດທາງດ້ານກົດບັນຍັດຫຼາຍຈົນຂາດຊີວິດຊີວາ ແທນທີ່ຈະມຸ່ງໜ້າມາທີ່ພຣະເຢຊູ. ຜູ້ນຳຄຣິສຕະຈັກຄິດວ່າ ສາສະໜາທີ່ຖືກຕ້ອງເປັນສາສະໜາທີ່ປະຕິບັດຕາມພຣະບັນຍັດຢ່າງສົມບູນ. ແຕ່ວ່າມັນເປັນຄວາມຄິດທີ່ຜິດພາດ ລອງໃຫ້ພວກເຮົາມາເບິ່ງພວກປະໂລຫິດ, ພວກຟາຣີຊາຍ ແລະ ພວກຊາດູກາຍໃນການປະຕິບັດຕາມພຣະບັນຍັດທັງໝົດຂອງໂມເຊທີ່ໄດ້ໃຫ້ໄວ້ນັ້ນ ແຕ່ວ່າຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ມີຄວາມຮັກທີ່ແທ້ຈິງຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ມະນຸດດ້ວຍກັນ. ສາສະໜາທີ່ປາສະຈາກຄວາມຮັກບໍ່ສາມາດນຳມະນຸດໃຫ້ມາຫາພຣະເຈົ້າໄດ້ ເພາະວ່າມັນບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງຈິດໃຈຂອງຄົນ. ສາສະໜາເປັນຄວາມຮັກທີ່ມີອິດສະລະພາບ ແລະ ເນັ້ນໃສ່ພຣະເຢຊູ ເຊິ່ງຈະສາມາດນຳເຮົາເຂົ້າໄປສູ່ໃນການເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ.
ຂ່າວສານໃນປີ 1888 ແມ່ນຂ່າວສານໃນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງຝົນປາຍລະດູ ແລະ ສຽງຮ້ອງອັນດັງ. ເພາະໃນເວລານັ້ນ ລັດຖະບານມີແຜນການທີ່ຈະອອກກົດໝາຍບັງຄັບໃຫ້ຮັກສາວັນອາທິດ ແລະ ພຣະເຈົ້າຕ້ອງການທີ່ຈະປະທານຝົນປາຍລະດູ ແລະ ອຳນາດແຫ່ງສຽງຮ້ອງອັນດັງມາໃຫ້ ເພື່ອໃຫ້ທຸກຄົນມີຄວາມອົດທົນຜ່ານກັບການທົດລອງອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້. ແຕ່ວ່າຄົນສ່ວນຫຼາຍບໍ່ຕ້ອນຮັບຂ່າວສານຂອງທູດສະຫວັນອົງທີສາມ. ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ສົ່ງຝົນປາຍລະດູມາໃຫ້. ຕັ້ງແຕ່ເວລານັ້ນ ພຣະເຈົ້າກໍຍັງຄົງປາຖະໜາທີ່ຈະປະທານຝົນປາຍລະດູມາໃຫ້ແກ່ມະນຸດ. ໃນຄວາມເມດຕາຂອງພຣະເຈົ້າ ພຣະອົງໄດ້ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ກົດໝາຍວັນອາທິດມີການພັດທະນາ ເພາະພຣະອົງຢາກໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງມີເວລາໃນການຕຽມຕົວໃຫ້ພ້ອມ.
ຝົນປາຍລະດູ
"ຊາວຊີໂອນເອີຍ! ຈົ່ງຍິນດີໃນພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ພຣະອົງຊົງໂຜດເທຝົນລົງມາໃຫ້ພວກເຈົ້າຖືກຕ້ອງຕາມລະດູການ ຄືຝົນຕົ້ນລະດູ ແລະ ປາຍລະດູເໝືອນຢ່າງແຕ່ກ່ອນ" (ໂຢເອນ 2:23).
“ຝົນປາຍລະດູແມ່ນການທີ່ພຣະເຈົ້າຈະຊົງປະທານພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຢ່າງເຕັມທີ່ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ຈິດວິນຍານຂອງພວກເຂົາໃນຊິວິດຄຣິສຕຽນເຕີບໃຫຍ່ຢ່າງສົມບູນແບບ. ໂດຍອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດ ແລະ ພຣະລັກສະນະອັນຊອບທຳຂອງພຣະເຈົ້າຈະຝັງໃນອຸປະນິໄສຂອງພວກເຂົາ ແລ້ວພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງລັກສະນະຄ້າຍຄືກັນກັບພຣະເຢຊູ.” {RH March 2, 1897}
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "Testimonies to Ministers and Gospel Workers" {TM 91.2} ແລະ ປຶ້ມ “Review and Herald, March 2, 1897” ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ
ຊີວິດທີ່ເຫຼືອຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ
ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພຣະເຈົ້າ. ພຣະອົງໄດ້ປະທານນິມິດໃຫ້ເພິ່ນຫຼາຍໆເລື່ອງ ແລະ ກໍໄດ້ອະທິບາຍນິມິດນັ້ນໃຫ້ເພິ່ນຮູ້ກ່ຽວກັບການຕໍ່ສູ້ກັນລະຫວ່າງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຊາຕານ. ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ກໍໄດ້ໃຊ້ເວລາຂຽນກ່ຽວກັບນິມິດທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮັບຈາກພຣະເຈົ້າ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເປັນຜູ້ຍິງທີ່ມີຂອງປະທານຝ່າຍຈິດວິນຍານທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນ. ນາງເປັນນັກຂຽນຄົນອາເມຣິກາທີ່ປື້ມຂອງນາງມີການແປພິມໃນຫຼາຍໆພາສາຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ໃນຊີວິດຂອງນາງ, ນາງໄດ້ຂຽນ 500 ບົດ, ໜັງສື 40 ເຫຼັ້ມ ແລະ 50,000 ໜ້າອື່ນໆ ນາງຂຽນກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້ຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຊີວິດຂອງພຣະເຢຊູ, ເລື່ອງສຸຂະພາບ, ການສຶກສາ, ການແຕ່ງງານ ແລະ ຫົວຂໍ້ອື່ນໆຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ໂດຍການຊົງນຳຂອງພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດ. ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ຍົກຍ້ອງພຣະເຢຊູ ແລະ ນາງກໍຊີ້ໄປທີ່ພຣະຄຳພີເປັນພື້ນຖານຫຼັກສຳລັບຄວາມເຊື່ອຂອງນາງ.
ນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເສຍຊີວິດໃນວັນທີ 16 ກໍລະກົດ 1915 ລວມອາຍຸໄດ້ 87 ປີ. ຊ່ວງຊີວິດຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ເພິ່ນໄດ້ເຫັນການພັດທະນາຂອງຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາ Seventh-day Adventists ທີ່ຈະເລີນເຕີບໂຕຈາກຜົນງານຂອງຜູ້ເຊື່ອ ເຊິ່ງມີຈຳນວນສະມາຊິກທົ່ວໂລກແມ່ນ 136,879 ຄົນຢູ່ໃນຊ່ວງເວລາຊີວິດຂອງເພິ່ນ. ມາເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ຄຣິສຕະຈັກຄະນະວັນເສົາທົ່ວໂລກມີຈຳນວນສະມາຊິກປະມານ 20,000,000 ລ້ານກວ່າຄົນ.
ປື້ມໜັງສື
ປື້ມໜັງສືຂອງນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ ທັງໝົດຕອນນີ້ມີຢູ່ໃນອິນເຕີເນັດ ເຊິ່ງແປອອກໃນຫຼາຍໆພາສາ ແລະ ທ່ານສາມາດເຂົ້າໄປເບິ່ງໄດ້ທີ່ www.whiteestate.org
ອ້າງອີງຈາກບົດຮຽນ "My Bible First” Junior/Teen Lessons, Year C, No. 49.