ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ­ຫວັນຈົນເຖິງວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ທີ່­ແທ້​ຈິງ

ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ­ຫວັນ

 

ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ເຂົ້າ­ໃຈ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ­ຫວັນ ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ໂມ​ເຊ​ສ້າງ​ຫໍ​ເຕັນ​ສັກ­ສິດ​ຂຶ້ນ​ຕາມ​ຮູບ​ແບບ​ຂອງ​ສະ­ຖານ​ສັກສິດ​ເທິງ​ສະ​ຫວັນ. ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ກ່າວ​ຕໍ່​ໂມ​ເຊ​ວ່າ: "ຈົ່ງ​ເອົາ­ໃຈ­ໃສ່​ເຮັດ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້ ຕາມ​ແບບ­ແຜນ​ທີ່​ເຮົາໄດ້​ສຳ­ແດງ​ຕໍ່​ເຈົ້າ​ທີ່​ເທິງ​ພູ​ນັ້ນ" (ອົບ­ພະ­ຍົບ 25:40). ແລະພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຊາວ​ອິດ​ສະ​ຣາ​ເອນ​ປະ­ກອບ​ພິ­ທີ​ບາງ​ຢ່າງ​ເພື່ອ​ເປັນ​ປະ­ເພ­ນີ​ທີ່​ສະ­ທ້ອນ​ເຖິງ​ວຽກ​ງານ​ແຫ່ງ​ການ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ລອດ​ພົ້ນ ທີ່​ຈະ​ດຳ­ເນີນ​ຕໍ່​ຢູ່​ໃນ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ​ຫວັນ. ເມື່ອ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ເສຍ​ຊີ​​ວິດ​ແລ້ວ ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສົ່ງ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ມາ​ຈີກ​ຜ້າ­ກັ້ງ​ໃນ​ພຣະ​ວິ­ຫານ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ເທິງ​ຮອດ​ລຸ່ມ ເພື່ອ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ຄວາມ​ຈຳ­ເປັນ​ໃນ​ການ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ໜ້າ­ທີ່​ຮັບ​ໃຊ້​ຢູ່​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ​ນີ້​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ແລ້ວ. ຈາກ​ນັ້ນ​ບໍ່​ດົນ ປະ­ຊາ­ຊົນ​ກໍ​ໄດ້​ຫັນ​ຄວາມ​ສົນ​​ໃຈ​ໄປ​ຫາ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ­ຫວັນ ແລະ​ເມື່ອ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ສະ­ເດັດ​ເຂົ້າ​ສູ່​ສະ­ຫວັນ ພຣະ​ອົງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ເຮັດ​ວຽກ​ຢູ່​ໃນ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ​ຫວັນ. {GC 417.1}

ສາມ​ສະ­ຖານ­ທີ່​ໃນ​ຫໍ​ເຕັນ​ສັກ­ສິດ(ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ) ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ສາມ​ຊ່ວງ​ໄລ­ຍະ​ເວ​ລາ. ສະ­ຖານ­ທີ່ເດີ່ນ​ດ້ານ​ນອກ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ຊ່ວງ​ໄລ­ຍະ​ເວ­ລາ​ຈາກ​ຄວາມ​ບາບ​ທຳ­ອິດ​ຂອງ​ອາ​ດາມ​ແລະ​ເອ​ວາ ຈົນ​ເຖິງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ເສຍ​ຊີ​ວິດ. ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເຊື່ອ, ໂດຍ​ການ​ຖວາຍ​ລູກ​ແກະ​ເທິງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ ຄົນ​ໃນ​ສະ­ໄໝ​ນັ້ນ​ໄດ້​ເບິ່ງ​ໄປ​ຂ້າງ​ໜ້າ​ເຖິງ​ການ​ເສຍ​ຊີ­ວິດຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ເທິງ​ໄມ້​ກາງ​ແຂນ. ໂຢ​ຮັນ​ໄດ້​ຢືນ­ຢັນ​ເລື່ອງ​ນີ້​ວ່າ: "ຈົ່ງ​ເບິ່ງ​ລູກ​ແກະ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ຜູ້​ຊົງ​ຮັບ​ບາບ​ຂອງ​ໂລກ​ໄປ." (ໂຢ​ຮັນ 1:29 THSV11). ດ້ວຍ​ເຄື່ອງ​ປະ­ກອບ​ໃນ​ສະ­ຖານ­ທີ່​ເດີ່ນ​ດ້ານ​ນອກ ມັນ​ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ເຫັນ​ວ່າ ໂດຍ​ການ​ສຳ­ນຶກ​ຜິດໃນ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈ່າຍ​ຄ່າ​ໂທດ​ສຳ­ລັບ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ ແລະ​ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ຊຳ­ລະ​ລ້າງ​ພວກ​ເຮົາ​ອອກ​ຈາກ​ຄວາມ​ບາບ.

ສະ­ຖານ­ທີ່​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຊ່ວງ​ໄລ­ຍະ​ເວ­ລາ​ທີ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ສະ­ເດັດ​ຂຶ້ນ​ເທິງ​ສະ­ຫວັນ (ລູ​ກາ 24:50, 51) ຈົນ​ເຖິງ​ຊ່ວງ​ເວ­ລາ 2300 ປີ ຂອງ​ຜູ້​ປະ­ກາດ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ (ດາ​ນີ​ເອນ 8:14) ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ໃນ​ປີ 1844. ເປົາ​ໂລ​ໄດ້​ຢືນ­ຢັນ​ເລື່ອງ​ນີ້​ໂດຍ​ກ່າວ​ວ່າ: "ຄື​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຜູ້​ປະ­ທັບ​ຢູ່​ເບື້ອງ​ຂວາ​ພຣະ​ທີ່​ນັ່ງ​ຂອງ​ຜູ້​ຊົງ​ຣິດ​ເດ­ຊາ​ນຸ​ພາບ​ໃນ​ມະ­ຫາ​ສະ​ຫວັນ. ພຣະ​ອົງ​ບົວ­ລະ­ບັດ​ຮັບ​ໃຊ້​ເປັນ​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຢູ່​ໃນ​ສະ­ຖານ­ທີ່​ສັກ­ສິດ​ທີ່​ສຸດ ຄື​ຢູ່​ໃນ​ສຳ­ນັກ​ຜ້າ​ເຕັນ​ອັນ​ແທ້​ຈິງ ເຊິ່ງ​ບໍ່​ແມ່ນ​ມະ­ນຸດ​ເປັນ​ຜູ້​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ ແຕ່​ແມ່ນ​ອົງ​ພຣະ​ຜູ້​ເປັນ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຊົງ​ຕັ້ງ​ໄວ້." (ເຮັບ​ເຣີ 8:1,2). ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ຊົງ​ຢືນ​ຢູ່​ທີ່​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ຫອມ ໄກ່​ເກ່ຍ​ແທນ​ພວກ​ເຮົາ​ຂະ­ນະ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ເຂົ້າ​ມາ​ຫາ​ພຣະ​ອົງ​ໂດຍ​ການ​ອະ­ທິ­ຖານ ເພື່ອ​ສາ­ລະ­ພາບ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ ແລະ​ເລືອກ​ທີ່​ຈະ​ຕິດ­ຕາມ​ພຣະ​ອົງ. ເຄື່ອງ​ປະ­ກອບ​ຂອງ​ສະ­ຖານ­ທີ່​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ເຫັນ​ວ່າ ຜ່ານ​ທາງ​ພຣະ​ຄຳ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ, ຜ່ານ​ການ​ອະ­ທິ­ຖານ ແລະ​ຜ່ານ​ທາງ​ພຣະ​ວິນ​ຍານ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ເຕີບ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ​ທາງ​ດ້ານ​ຈິດ​ວິນ​ຍານ.

ສະ­ຖານ­ທີ່​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ໃນ​ຊ່ວງ​ໄລ­ຍະ​ເວ­ລາ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ປີ 1844 ຜ່ານ​ຊ່ວງ​ເວ­ລາ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ໄປ ຈົນ​ເຖິງ​ຊ່ວງ​ເວ­ລາ​ປິດ​ປະ­ຕູ​ພຣະ​ກະ­ລຸ­ນາ ເຊິ່ງ​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ໄວໆ​ນີ້​ກ່ອນ​ການ​ສະ­ເດັດ​ກັບ​ມາ​ຄັ້ງ​ທີສອງ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ. ຄຳ​ພະ­ຍາ­ກອນ​ຂອງ​ດາ​ນີ​ເອນ 8:14 “ອີກ 2300ວັນ ແລ້ວ​ສະ­ຖານ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ນັ້ນ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊຳ​ລະ.” ໄດ້​ຊີ້​ໄປ​ທີ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ສະ­ເດັດ​ເຂົ້າ​ສູ່​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ​ຫວັນ. ມັນ​ເປັນ​ໄປ​ຕາມ​ການ​ສິ້ນ​ສຸດ​ຂອງ​ຊ່ວງ​ໄລ­ຍະ​ເວ­ລາ 2300 ວັນ ໃນ​ປີ 1844. ເຄື່ອງ​ປະ­ກອບ ແລະ​ການ​ຮັບ​ໃຊ້​ຢູ່​ໃນ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ເຫັນ​ວ່າ ຊ່ວງ​ເວ­ລາ​ນີ້​ຊີ­ວິດ​ຂອງ​ຜູ້​ທີ່​ຍອມ­ຮັບ​ວ່າ​ຕົນ​ເອງ​ເປັນ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຈາກ​ບັນ­ດາ​ຄົນ​ທີ່​ເສຍ​ຊີ­ວິດ​ໄປ​ແລ້ວ ແລະ​ດຳ­ເນີນ​ມາ​ເຖິງ​ບັນ­ດາ​ຄົນ​ທີ່​ຍັງ​ມີ​ຊີ­ວິດ​ຢູ່​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ຄະ­ດີ​ຢ່າງ​ຖີ່​ຖ້ວນ ແລະ​ຄະ­ດີ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ຖືກ​ຕັດ­ສິນ​ວ່າ ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ​ຊີ­ວິດ ຫຼື ສູນ​ເສຍ​ຊີ­ວິດ​ນິ​ຣັນ. ມັນ​ຊ່ວຍ​ພວກ​ເຮົາ​ໃຫ້​ເຂົ້າ­ໃຈ​ວ່າ ພວກ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ໝັ່ນ​ພຽນ​ໃນ​ການ​ຕຽມ​ຕົວ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ໃຫ້​ພ້ອມ​ສຳ­ລັບ​ການ​ສະ­ເດັດ​ກັບ​ມາ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ. {GC 417.1}

 

      "ເພາະ­ສະ­ນັ້ນ ເມື່ອ​ເຮົາ​ມີ​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່ ຜູ້​ສະ­ເດັດ​ຜ່ານ​ຟ້າ​ສະ­ຫວັນ​ແລ້ວ ຄື​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ພຣະ​ບຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ. ຂໍ​ໃຫ້​ເຮົາ​ຢຶດ​ໝັ້ນ​ໃນ​ຫຼັກ​ຄວາມ​ເຊື່ອທີ່​ປະ­ກາດ​ຮັບ​ໄວ້ ເພາະ­ວ່າ​ເຮົາ​ບໍ່​ໄດ້​ມີ​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ທີ່​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຈະ​ເຫັນ­ໃຈ​ໃນ​ຄວາມ​ອ່ອນ­ແອ​ຂອງ​ເຮົາ ແຕ່​ຊົງ​ເຄີຍ​ຖືກ​ທົດ​ລອງ​ໃຈ​ເໝືອນ​ເຮົາ​ທຸກ​ຢ່າງ ເຖິງ​ປານ​ນັ້ນ ພຣະ​ອົງ​ກໍ​ຍັງ​ບໍ່​ມີ​ບາບ. ສະ­ນັ້ນ ຂໍ​ໃຫ້​ເຮົາ​ເຂົ້າ​ມາ​ເຖິງ​ພຣະ​ທີ່​ນັ່ງ​ແຫ່ງ​ພຣະ​ຄຸນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ກ້າ ເພື່ອ​ເຮົາ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ພຣະ​ເມດ​ຕາ ແລະ​ຈະ​ພົບ​ພຣະ​ຄຸນ​ທີ່​ຊ່ວຍ​ເຮົາ​ໃນ​ຍາມ​ຕ້ອງ­ການ." (ເຮັບ​ເຣີ 4:14-16 THSV11).

 

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ອົບ­ພະ­ຍົບ 25:40; ເຮັບ​ເຣີ 8:1,2; 4:14-16.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 417.1} ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ ​ນາງ ເອ​ເລັນ ຈີ. ໄວ​ທ 

ວັນ​ແຫ່ງ​ການ​ລຶບ­ລ້າງບາບ​ໃນ​ຫໍ​ເຕັນ​ສັກ­ສິດຂອງ​ໂມ​ເຊ

 

ຕະ­ຫຼອດ​ທັງ​ປີ ເມື່ອ​ຊາວ​ອິດ​ສະ​ຣາ​ເອນ​ສຳ­ນຶກຜິດ​ໃນຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ, ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ນຳ​ເອົາ​ສັດໄປທີ່​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ, ວາງ​ມື​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ລົງ​ເທິງ​ຫົວ​ຂອງ​ມັນ ແລະ​ກົ້ມ​ລົງ​ຂະ­ນະ​ທີ່​ພວກ​ເຂົາ​ກຳ­ລັງ​ສາ​​ລະ​ພາບ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ. ຈາກ​ນັ້ນ ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ຂ້າ​ແກະ ແລ້ວ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຖວາຍ​ແກະ​ເປັນເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ​ຢູ່​ເທິງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ. ຈາກ​ນັ້ນ ປະ­ໂລ­ຫິດ​ເອົາ​ເລືອດ​ບາງ​ສ່ວນ​ຂອງ​ສັດ ຈຸ່ມ​ນິ້ວ​ມື​ລົງ​ໃນ​ເລືອດ ແລະ​ທາ​ມັນ​ໃສ່​ຍອດ​ເຂົາ​ຂອງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ ເຊິ່ງ​ຢູ່​ສະ­ຖານ­ທີ່​ເດີ່ນ​ດ້ານ​ນອກ. ແລ້ວ​ເພິ່ນ​ຈະ​ເອົາ​ເລືອດ​ບາງ​ສ່ວນ​ຊິດ​ໃສ່​ເທິງ​ຍອດ​ເຂົາ​ຂອງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ຫອມ ເຊິ່ງ​ຢູ່​ໃນ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ. ນີ້​ໝາຍ​ຄວາມວ່າ ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ​ຖືກ​ນຳ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິສຸດ​ຂອງ​ສະ­ຖານ​ສັກ​ສິດ. ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຈະ​ອະ­ທິ­ຖານ​ຢູ່​ທີ່​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ຫອມ ແລະ​ຄົນ​ບາບ​ກໍ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ອະ​ໄພ. ດ້ວຍ​ວິ­ທີ​ນີ້ ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ຊາວ​ອິດ​ສະ​ຣາ​ເອນ​ຕະ­ຫຼອດ​ທັງ​ປີ​ນັ້ນ ຖືກ​ເກັບ​ຮວບ​ຮວມ​ໄວ້​ໃນ​ສະຖານ​ສັກ​ສິດ. (ລະ­ບຽບ​ພວກ​ເລ​ວີ 4:34, 35).

ຄວາມ​ບາບ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ​ທີ່​ຖືກ​ນຳ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ຕະ­ຫຼອດ​ທັງ​ປີ ໂດຍ​ເລືອດ​ທີ່­ຢູ່​ເທິງ​ຍອດ​ເຂົາ​ຂອງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ ແລະ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ຫອມ​ຈະ​ຖືກ​ລົບ​ອອກ​ປີ​ລະ​ເທື່ອ. ພິ­ທີ­ກຳ​ພິ­ເສດ​ນີ້​ເອີ້ນ​ວ່າ "ການ​ຊຳ­ລະ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ" ຫຼື​ເອີ້ນ​ວ່າ "ວັນ​ແຫ່ງ​ການ​ລຶບ­ລ້າງ​ບາບ." 

ໃນ​ວັນ​ແຫ່ງ​ການ​ລຶບ­ລ້າງ​ບາບ ຈະ​ນຳ​ແບ້​ສອງ​ໂຕ​ໄປທີ່​ສະ­ຖານ​ສັກ​ສິດ. ໂຕ​ໜຶ່ງ​ຖືກ​ເລືອກ​ໃຫ້​ເປັນ​ແບ້ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ພຣະ​ບຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ. ສ່ວນ​ແບ້​ອີກ​ໂຕ​ໜຶ່ງ​ເອີ້ນ​ວ່າ ແບ້​ຮັບ​ບາບ ແລະ ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ຊາ​ຕານ. ແບ້​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ຖືກ​ຂ້າ ແລະ​ຖວາຍ​ເທິງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ​ເປັນ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ​ຖວາຍ​ໄຖ່​ບາບ​ສຳ­ລັບ​ປະ­ຊາ​ຊົນ. ຈາກ​ນັ້ນ ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຈະ​ນຳ​ເອົາ​ເລືອດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ທີ່​ຫໍ​ເຕັນ​ສັກ­ສິດ ແລະ ແທນ​ທີ່​ເພິ່ນ​ຈະ​ນຳ​ເລືອດ​ມາ​ທາ​ໃສ່​ເຂົາຂອງ​ແທ່ນ​ເຜົາ​ເຄື່ອງ​ຫອມ ຕາມ​ທີ່​ເຄີຍ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ເປັນ​ປະ­ຈຳ ແຕ່​ເພິ່ນ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ເລືອດ​ນັ້ນ​ເຂົ້າ​ໄປ​ຍັງ​ຫ້ອງບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ ແລະຊິດ​ເລືອດ​ເທິງ​ພຣະ​ທີ່​ນັ່ງ​ກະ­ລຸ­ນາ ເຊິ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ຫີບ​ພັນ­ທະ​ສັນ​ຍາ. ແລ້ວ​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດຈະ​ນຳ​ເອົາ​ຄວາມ​ບາບ ເຊິ່ງ​ຖືກ​ເກັບ​ຮວບ​ຮວມ​ໄວ້​ຢູ່​ໃນສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ຕະ­ຫຼອດ​ທັງ​ປີ​ນັ້ນ ແລະ​ນຳ​ມາ​ວາງ​ໄວ້ເທິງ​ແບ້​ຮັບ​ບາບ(ຊາ​ຕານ). ຈາກ​ນັ້ນ ແບ້​ຮັບ​ບາບ​ຈະຖືກ​ນຳ​ອອກ​ໄປ​ຍັງ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງ­ແລ້ງ​ກັນ­ດານ​ເພື່ອ​ປ່ອຍ​ໃຫ້​ຕາຍ. (ລະ­ບຽບ​ພວກ​ເລ​ວີ 16:15)

ດັ່ງ­ນັ້ນ ການ​ລຶບ­ລ້າງ​ບາບ​ອອກ​ຈາກ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດເທິງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ ເປັນ​ການ­ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງການ​ລຶບ­ລ້າງ​ບາບ​ຂອງ​ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ສຳ­ນຶກ​ຜິດ​ໃນ​ຄວາມບາບ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ​ອອກ​ຈາກ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະຫວັນ. ເຊິ່ງ​ເອີ້ນ​ວ່າ "ການ​ຊຳ­ລະ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ" ຕາມ​ທີ່​ໄດ້​ກ່າວ​ໄວ້​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ 8:14. ການ​ວາງ​ຄວາມ​ບາບ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ອະ­ໄພ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ​ໄວ້​ຢູ່​ເທິງ​ແບ້​ຮັບ​ບາບ ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ຊາ​ຕານ​ໄດ້​ຮັບ​ເອົາ​ໂທດ​ສຳ­ລັບ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ. ມັນ ແລະບັນ­ດາ​ຜູ້​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ສຳ­ນຶກ​ຜິດ​ໃນ​ຄວາມບາບ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ ແລະ​ບໍ່​ໄດ້​ຍອມ­ຮັບ​ເອົາ​ການ​ຕາຍຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ເພື່ອ​ພວກ​ເຂົາ​ນັ້ນ ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ພວກ​ເຂົາຈະ​ຖືກ​ທຳ​ລາຍ. 

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 418.1, 2; 419.1-3; 420.1} ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ ​ເອ​ເລັນ ​ຈີ. ໄວ​ທ 

ກວດການດຳເນີນຊີວິດໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າ

 

       "ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ຕັດ­ສິນ​ທຸກ​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ເຮັດບໍ່​ວ່າ ​ຈະດີ ຫຼື ຊົ່ວ ແມ່ນ​ແຕ່​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃນ​ທີ່​ລັບ­ລີ້ດ້ວຍ." (ປັນ­ຍາ​ຈານ 12:14).

 

      ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ຄະ­ດີ​ໃນ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ "... ມີ​ບັນ­ລັງ​ຫຼາຍອັນ​ໄດ້​ຖືກ​ນຳ​ມາ​ຕັ້ງ​ໄວ້. ເພິ່ນ​ຜູ້​ມີ​ຊີ­ວິດ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ ໄດ້​ນັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ບັນ­ລັງ​ອັນ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ຈຳ­ນວນ​ບັນ­ລັງ​ເຫຼົ່າ​ນັ້ນ. ເຄື່ອງ­ນຸ່ງ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ຂາວ​ເໝືອນ​ຫິ­ມະ, ຜົມ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ເໝືອນ​ຂົນ​ແກະ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ຜຸດ​ຜ່ອງ. ບັນ­ລັງ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ທີ່­ຢູ່ເທິງ​ລໍ້​ກໍ​ເປັນ​ໄຟ​ລຸກ​ໄໝ້​ຢູ່ ແລະມີ​ແປວ­ໄຟ​ຟົ້ງ​ອອກຈາກ​ທີ່​ນັ້ນ. ມີ​ຫຼາຍ​ພັນ​ຄົນ​ບົວ­ລະ­ບັດ​ຮັບ​ໃຊ້​ເພິ່ນ​ຢູ່​ທີ່ນັ້ນ ແລະມີ​ຫຼາຍ​ລ້ານ​ຄົນ​ຢືນ​ຢູ່​ຊ້ອງ​ໜ້າ​ເພິ່ນ. ສານເລີ່ມ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ ແລະ​ໜັງ­ສື​ຕ່າງໆ​ກໍ​ຖືກ​ເປີດອອກ... ໃນ​ເວ­ລາ​ກາງ­ຄືນ​ລະ­ຫວ່າງ​ເກີດ​ນິ­ມິດ​ນີ້ ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຫັນ​ຜູ້​ໜຶ່ງ​ມີ​ຮູບ​ຮ່າງ​ເໝືອນ​ມະ​ນຸດ. ເພິ່ນ​ຫຍັບ​ເຂົ້າ​ມາ​ໃກ້​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ໂດຍ​ມີ​ເມກ​ອ້ອມ​ຮອບເພິ່ນ​ໄວ້ ແລະ​ເພິ່ນ​ໄດ້​ໄປ​ຍັງ​ຜູ້​ມີ​ຊີ­ວິດ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ ແລະ​ເຂົ້າ​ເຝົ້າ​ເພິ່ນ. ເພິ່ນ​ໄດ້​ຮັບ​ສິດ​ອຳ­ນາດ, ກຽດ​ຕິຍົດ ແລະອຳ­ນາດ​ແຫ່ງ​ການ​ເປັນ​ໃຫຍ່ ຈົນ​ວ່າ​ທຸກ​ຊົນ​ຊາດ, ທຸກ​ເຊື້ອ​ຊາດ ແລະທຸກ​ພາ­ສາ​ໄດ້​ຮັບ​ໃຊ້​ເພິ່ນ. ສິດ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ຈະ​ດຳ­ລົງ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ ແລະອາ­ນາ­ຈັກ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ກໍ​ຈະ​ບໍ່​ສິ້ນ​ສຸດ​ເປັນ​ຈັກ​ເທື່ອ." (ດາ​ນີ​ເອນ 7:9, 10, 13, 14).

 

ດຽວ­ນີ້ ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຢູ່​ໃນ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ສະ­ຖານສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະ​ຫວັນ. ພຣະ​ອົງ​ເຮັດ​ວຽກ​ໃນ​ການ​ໂອນຍ້າຍ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ສຳ­ນຶກ​ຜິດ​ໃນ​ຄວາມບາບ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ​ອອກ​ຈາກ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ເທິງ​ສະຫວັນ. ນີ້​ໝາຍ​ຄວາມ​ວ່າ ພວກ​ເຮົາ​ຢູ່​ໃນ​ຊ່ວງ​ເວ­ລາ​ສຸດ​ທ້າຍ​ຂອງ​ການ​ໄຖ່​ໂທດ ແລະ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ຄະ​ດີ. ປັດ­ຈຸ­ບັນ​ນີ້ ພຣະ​ເຈົ້າ​ກຳ­ລັງ​ພິ­ພາກ­ສາ​ຄະ­ດີ​ຂອງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຜູ້​ທີ່​ອ້າງ​ຕົວ​ເອງ​ວ່າ​ເປັນ​ຜູ້​ຕິດ­ຕາມພຣະ​ເຈົ້າ (1 ເປ​ໂຕ 4:17). ສ່ວນ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ຄົນ​ຊົ່ວ​ຜູ້​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ຕິດ­ຕາມ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ແມ່ນ​ຈະ​ຖືກ​ແຍກອອກ ແລະ​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ພາຍ​ຫຼັງ. ແຕ່​ໃນ​ເວ­ລາ​ນີ້ ພຣະ​ອົງ​ກຳ­ລັງ​ກວດ​ສອບ​ການ​ບັນ­ທຶກ​ເລື່ອງ​ລາວ​ຂອງແຕ່­ລະ­ຄົນ​ຜູ້​ທີ່​ອ້າງ​ວ່າ​ຕົນ​ເອງ​ເປັນ​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ ແລະ​ຕັດ­ສິນ​ວ່າ ພວກ​ເຂົາ​ເໝາະ​ສົມ ຫຼື ​ບໍ່​ເໝາະ​ສົມ​ສຳ­ລັບແຜ່ນ­ດິນ​ສະ​ຫວັນ. ວຽກ​ຂອງ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ນີ້​ແມ່ນເອີ້ນ​ວ່າ ການ​ຊຳ­ລະ​ສະ­ຖານ​ສັກ​ສິດ. “ອີກ 2300 ວັນ ແລ້ວ​ສະ­ຖານ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ນັ້ນ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊຳ­ລະ.” (ດາ​ນີ​ເອນ 8:14). ມັນ​ເລີ່ມ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ປີ 1844 ແລະ​ປັດ­ຈຸ­ບັນ​ນີ້ ກໍ​ຍັງ​ຄົງ​ດຳ­ເນີນ​ການ​ຢູ່ ຈົນ​ກວ່າ​ເຖິງ​ວັນ​ແຫ່ງ​ການ​ປິດ​ປະ­ຕູ​ແຫ່ງ​ພຣະ​ກະ­ລຸ­ນາ. {GC 480.1} 

ດາ​ນີ​ເອນ​ໄດ້​ບັນ​ລະ​ຍາຍ​ພາບ​ການ​ຕັດ­ສິນ​ທີ່​ເກີດ​ຂຶ້ນໃນ​ສະ​ຫວັນ. ດາ​ນີ​ເອນ​ເຫັນ​ເພິ່ນ​ຜູ້​ມີ​ຊີ­ວິດ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດໄປ ຄື​ພຣະ​ບິ­ດາ​ເຈົ້າ​ນັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ບັນ­ລັງ​ສຳ­ລັບ​ການ​ພິພາກ​ສາ. ມີ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ຫຼາຍ​ລ້ານ​ອົງ​ຢືນ​ຢູ່​ອ້ອມ​ຮອບ ເພື່ອ​ບົວ­ລະ­ບັດ​ຮັບ​ໃຊ້​ພຣະ​ອົງ. ສານ​ເລີ່ມ​ການ​ພິ­ພາກສາ ແລະໜັງ­ສື​ຕ່າງໆ​ກໍ​ຖືກ​ເປີດ​ອອກ. ຈາກ​ນັ້ນ ທູດສະ­ຫວັນ​ໄດ້​ນຳ­ພາ​ບຸດ​ມະ­ນຸດ ຄື​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມກັບ​ພຣະ​ບິ­ດາ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ. ແລ້ວ​ພຣະ​ບິ­ດາ​ໄດ້​ມອບສິດ­ທິ​ອຳ­ນາດ, ກຽດ­ຕິ­ຍົດ ແລະ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໃຫ້​ແກ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ ເພື່ອ​ຊາວ​ໂລກ​ທັງ­ຫຼາຍ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ໃຊ້​ພຣະ​ອົງ ແລະ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ນີ້​ຈະ​ດຳ­ລົງ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ​ເປັນ​ນິດ. (ດາ​ນີ​ເອນ 7:9, 10, 13, 14).

ມີ​ປື້​ມ​ບັນ­ທຶກ​ສາມ​ເຫຼັ້ມ​ຢູ່​ໃນ​ສະ­ຫວັນ​ທີ່​ເປັນ​ຕົວ​ກຳ­ນົດການ​ຕັດ­ສິນ​ຂອງ​ການ​ພິ­ພາກ​ສາ. ປື້​ມ​ເຫຼັ້ມ​ທຳ­ອິດແມ່ນ​ປື້​ມ​ແຫ່ງ​ຊີ­ວິດ ເຊິ່ງ​ປະ­ກອບ​ດ້ວຍ​ຊື່​ຂອງ​ຜູ້​ທີ່​ເຄີຍເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ການ​ຮັບ​ໃຊ້​ພຣະ​ເຈົ້າ. "ແລະ​ມີ​ໜັງ­ສື​ອີກ​ເຫຼັ້ມ​ໜຶ່ງ​ກໍ​ເປີດ​ອອກ​ເໝືອນ​ກັນ ຄື​ໜັງ­ສື​ທະ­ບຽນ​ແຫ່ງ​ຊີ​ວິດ. ແລະ​ຄົນ​ທັງ­ຫຼາຍ​ທີ່​ຕາຍ​ແລ້ວ​ກໍ​ຖືກ​ຕັດ­ສິນ​ຕາມການ​ກະ­ທຳ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ ດັ່ງ​ທີ່​ມີ​ບັນ­ທຶກ​ໄວ້​ໃນ​ໜັງສື​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 20:12). (ອ້າງ​ອີງ ລູ​ກາ 10:20; ຟີ​ລິບ​ປອຍ 4:3; ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:8) {GC 480.1; 480.2}

ປື້​ມ​ເຫຼັ້ມ​ທີ​ສອງ​ແມ່ນ "ປື້​ມ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຊົງ​ຈຳ" ແມ່ນຂຽນ​ຢູ່​ຕໍ່­ໜ້າ​ພຣະ​ພັກ​ພຣະ​ເຈົ້າ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ປື້​ມ​ບັນ­ທຶກການ​ກະ­ທຳ​ຄວາມ​ດີ​ຂອງ "ຄົນ​ທີ່​ຢຳ​ເກງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ເຄົາ​ຣົບ​ນັບ­ຖື​ພຣະ​ນາມ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ." (ມາ­ລາ​ກີ 3:16). ຄຳ​ເວົ້າ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ເຊື່ອ ແລະການ​ກະ­ທຳດ້ວຍ​ຄວາມ​ຮັກ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ຖືກ​ບັນ­ທຶກ​ໄວ້​ໃນ​ສະຫວັນ. ໃນ​ປື້​ມ​ເຫຼັ້ມ​ນີ້ ການ​ຕໍ່­ຕ້ານ​ທຸກ​ການ​ທົດ​ລອງ, ການ​ເອົາ​ຊະ­ນະ​ທຸກ​ຄວາມ​ຊົ່ວ, ການ​ກ່າວ​ທຸກ​ຄຳ​ເວົ້າແຫ່ງ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ຈະ​ຖືກ​ບັນ­ທຶກ​ໃນ​ປື້​ມ​ເຫຼັ້ມ​ນີ້​ໄວ້​ຢ່າງ​ສັດ​ຊື່. ທຸກ​ການ​ກະ­ທຳ​ທີ່​ເຮັດ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເສຍ­ສະ­ຫຼະ, ທຸກ​ການ​ອົດ­ທົນ​ຕໍ່​ຄວາມ­ເຈັບ​ປວດ ແລະຄວາມ​ໂສກເສົ້າ​ເພື່ອ​ເຫັນ­ແກ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈະ​ຖືກ​ບັນ­ທຶກ​ໄວ້. (ເພງ​ສັນ­ລະ­ເສີນ 56:8) {GC 481.1} 

ປື້​ມ​ເຫຼັ້ມ​ທີ​ສາມ​ແມ່ນ​ການ​ບັນ­ທຶກ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ມະນຸດ. "ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ຕັດ­ສິນ​ທຸກ​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ເຮັດ ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ດີ ຫຼື ຊົ່ວ ແມ່ນ​ແຕ່​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃນ​ທີ່​ລັບ­ລີ້​ດ້ວຍ." (ປັນ­ຍາ​ຈານ12:14). ພຣະ​ເຈົ້າ "ຈະ​ຊົງ​ເປີດ­ເຜີຍ​ຄວາມ​ລັບ​ທີ່​ເຊື່ອງ​ໄວ້​ໃນ​ຄວາມ​ມືດ​ນັ້ນ​ໃຫ້​ແຈ່ມ​ແຈ້ງ ແລະ ​ພຣະ​ອົງ​ຈະ​ເປີດ­ເຜີຍ​ຄວາມ​ນຶກ​ຄິດອັນ​ເລິກ​ລັບ​ໃນ​ໃຈ​ມະ­ນຸດ." (1 ໂກ​ຣິນ​ໂທ 4:5). ອີກ​ດ້ານ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ກົງ​ກັບ​ຊື່​ຂອງ​ແຕ່­ລະ­ຄົນ​ໃນ​ປື້​ມ​ຂອງ​ສະ­ຫວັນ​ເຫຼົ່າ​ນີ້ ຈະ​ມີ​ທຸກໆ​ຄຳ​ເວົ້າ​ທີ່​ເວົ້າ​ຜິດ, ທຸກ​ການ​ກະ­ທຳ​ທີ່​ເຫັນ­ແກ່­ຕົວ, ທຸກ​ໜ້າ­ທີ່​ທີ່​ເຮັດ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ບໍ່​ສັດ­ຊື່ ແລະ​ຄວາມ​ບາບ​ທຸກໆ​ຄວາມ​ບາບ​ທີ່​ເຊື່ອງ​ຊ້ອນ ແລະປິດ​ບັງ​ໄວ້. ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ຖືກ​ບັນ­ທຶກ​ໄວ້ຢ່າງ​ຊັດ​ເຈນ​​ໜ້າ​ເກງ​ກົວ. ຄຳ​ຕັກ­ເຕືອນ​ຕ່າງໆ ແລະ​ບັນ­ດາ​ຄຳ­ເຕືອນ​ສອນ​ຈາກ​ສະ­ຫວັນ​ທີ່​ຖືກ​ເມີນ​ເຊີຍ, ເວ­ລາ​ທີ່​ສູນ​ເສຍ​ໄປ​ຢ່າງ​ໄຮ້​ປະ­ໂຫຍດ, ໂອ­ກາດ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ພັດ­ທະ­ນາ​ໃຫ້​ດີ​ຂຶ້ນ, ອິດ​ທິ​ພົນ​ທີ່​ມີ​ຜົນ​ຕໍ່​ຜູ້​ອື່ນ​ທັງ​ໃນ​ທາງ​ທີ່​ດີ ​ຫຼື ​ຊົ່ວ ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ຈົດ​ບັນ­ທຶກ​ເລື່ອງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄວ້​ຕາມ​ລຳ­ດັບ​ເວ​ລາ. {GC 482.1}

ແລະ​ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ຖືກ​ພິ­ພາກ­ສາ​ດ້ວຍ​ສິ່ງ​ໃດ? ໃນ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ເປັນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ເປັນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ອັນ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ຊອບ​ທຳ​ທີ່​ໃຊ້​ກວດ​ສອບມະ­ນຸດ­ຊາດ​ທັງ​ປວງ. ໃນ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ເປັນ​ສະຖານ​ທີ່​ພິ­ພາກ­ສາ ທີ່​ນັ້ນ​ມີ​ຫີບ​ພັນ­ທະ​ສັນ­ຍາ ໃນ​ຫີບພັນ­ທະ​ສັນ­ຍາ​ນັ້ນ​ມີ​ແຜ່ນ​ຈາ­ລຶກ​ຂອງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ທີ່​ຖືກປົກ​ຄຸ້ມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ພຣະ​ທີ່​ນັ່ງ​ກະ­ລຸ­ນາ ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຊົງ​ທູນຂໍ​ແທນ​ຄົນ​ບາບ​ດ້ວຍ​ເລືອດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ເອງ​ຢູ່​ຕໍ່­ໜ້າ​ພຣະ​ທີ່​ນັ່ງ​ກະ​ລຸ​ນາ. ດັ່ງ­ນັ້ນ ຈຶ່ງ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ການ​ປະ­ສານ​ຄວາມ​ຍຸ­ຕິ​ທຳ ແລະຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ໃນ​ແຜນ­ການ​ຊ່ວຍ​ມະ­ນຸດ​ໃຫ້​ລອດ. ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງພຣະ​ເຈົ້າ​ເປັນ​ມາດ­ຕະ­ຖານ​ຂອງ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ ເພື່ອກວດ​ສອບ​ອຸ­ປະ​ນິ­ໄສ ແລະ​ຊີ­ວິດ​ຂອງ​ມະ​ນຸດ. ພຣະຄຳ​ພີ​ໄດ້​ເອີ້ນ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ "ຈົ່ງ​ຢຳ​ເກງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະເຮັດ​ຕາມ​ຂໍ້​ຄຳ​ສັ່ງ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ເພາະ​ພຣະ​ອົງ​ໄດ້ສ້າງ​ມະ­ນຸດ​ຂຶ້ນ​ມາ​ກໍ​ເພື່ອ​ສິ່ງ​ທັງ​ໝົດ​ນີ້. ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະຕັດ­ສິນ​ທຸກ​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ເຮັດ ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ດີ ​ຫຼື ​ຊົ່ວ ແມ່ນ​ແຕ່​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃນ​ທີ່​ລັບ­ລີ້​ດ້ວຍ." (ປັນ­ຍາ​ຈານ 12:13,14). {GC 482.2; 415.2}

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ດາ​ນີ​ເອນ 7:9-14.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 480.1-482.2; 415.2} ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ ​ເອ​ເລັນ​ ຈີ. ໄວ​ທ 

ການ​ຕຽມ​ຕົວ​ຂອງ​ພວກເຮົາ​ສຳ­ລັບ​ໄປສະຫວັນ

 

ຂະ­ນະ​ທີ່​ປື້​ມ​ບັນ­ທຶກ​ຕ່າງໆ​ຖືກ​ເປີດ​ອອກ​ໃນ​ວັນ​ພິ­ພາກ­ສາ ຊີ­ວິດ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ​ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ເຊື່ອ​ໃນ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ພິ­ຈາ­ລະ­ນາ​ຢູ່​ຕໍ່­ໜ້າ​ພຣະ​ເຈົ້າ ໂດຍ​ເລີ່ມ​ຈາກ​ຄົນ​ທຳ­ອິດ​ທີ່​ຕາຍ​ໄປ​ແລ້ວ ແລະຈົບ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ລົງ​ດ້ວຍ​ຄົນ​ທີ່​ຍັງ​ມີ​ຊີ­ວິດ​ຢູ່ ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຜູ້​ເປັນ​ທະ­ນາຍ­ຄວາມ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ນຳ​ສະ­ເໜີ​ຄະ­ດີ​ຂອງພວກ​ເຮົາ​ຢູ່​ຕໍ່­ໜ້າ​ພຣະ​ບິ­ດາ​ເຈົ້າ. ພຣະ​ອົງ​ຈະ​ນຳ​ສະ­ເໜີ​ເລືອດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ເພື່ອ​ໄຖ່​ໂທດ​ສຳ­ລັບ​ທຸກໆຄົນ​ທີ່​ສຳ­ນຶກ​ຜິດ​ໃນ​ຄວາມ​ບາບ. ຊື່​ຂອງ​ມະ­ນຸດ​ທຸກ​ຄົນຈະ​ຖືກ​ກ່າວ​ເຖິງ ທຸກ​ຄົນ​ຈະ​ຖືກ​ພິ­ຈາ­ລະ­ນາ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ຖີ່​ຖ້ວນ ແລະອາດ​ຈະ​ມີ​ຊື່​ທີ່​ຖືກ​ຍອມ­ຮັບ ແລະ​ມີ​ຊື່​ທີ່​ຖືກ​ປະ­ຕິ​ເສດ. {GC 483.1}

ຊື່​ຂອງ​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ທີ່​ຕິດ­ຕາມ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຖືກ​ປະ­ຕິ­ເສດ​ໄດ້ແນວ­ໃດ? ຜູ້​ໃດ​ກໍ​ຕາມ​ທີ່​ຍັງ​ມີ​ຄວາມ​ບາບ​ເຫຼືອ​ຢູ່​ໃນປື້​ມ​ບັນ­ທຶກ ເຊິ່ງ​ເປັນ­ຄວາມ​ບາບ​ທີ່​ຍັງ​ບໍ່​ໄດ້​ສຳ­ນຶກ​ຜິດ ແລະ​ຍັງ​ບໍ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ອະ­ໄພ ຊື່​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ເຫຼົ່ານັ້ນ​ຈະ​ຖືກ​ລົບ​ອອກ​ໄປ​ຈາກ​ປື້​ມ​ແຫ່ງ​ຊີ­ວິດ ແລະ​ການບັນ­ທຶກ​ການ​ກະ­ທຳ​ຄວາມ​ດີ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ຈະ​ຖືກ​ລົບອອກ​ໄປ​ຈາກ​ປື້​ມ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຊົງ​ຈຳຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າດ້ວຍ. (ອົບ­ພະ­ຍົບ 32:33; ເອ​ເຊ​ກຽນ 18:24) {GC 483.1}

ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ແນມ​ເຫັນ​ຄວາມ​ບາບ​ທຸກຢ່າງ ແລະບັນ­ທຶກ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ​ໄວ້​ໃນ​ປື້​ມ​ບັນ­ທຶກ​ຢ່າງ​ລະ­ອຽດ​ຖີ່ຖ້ວນ​ເຊັ່ນ: ຄວາມ​ບາບ​ທີ່​ໄດ້​ເຮັດ​ຢ່າງ​ເຊື່ອງ​ຊ້ອນ, ຄວາມ​ບາບ​ທີ່​ປະ­ຕິ­ເສດ​ການ​ເຮັດ, ຄວາມ​ບາບ​ທີ່​ໄດ້​ປິດ​ບັງ​ຈາກ​ພໍ່, ແມ່, ເມຍ, ລູກ ຫຼືໝູ່​ເພື່ອນ; ຄວາມ​ຜິດ​ທີ່​ອາດ​ບໍ່​ມີ​ຜູ້​ໃດ​ຮູ້ ແລະ​ບໍ່​ມີ​ຜູ້​ໃດ​ສົງ­ໄສນອກ­ຈາກ​ຕົວ​ເຂົາ​ເອງ; ຄວາມ​ບາບ​ທັງ​ໝົດ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄດ້​ຖືກ​ເປີດ­ເຜີຍ​ອອກ​ທຸກ​ຢ່າງ​ຕໍ່­ໜ້າ​ບັນ­ດາ​ທູດ​ສະ​ຫວັນ. ຄວາມ​ມືດ​ໃນ​ຍາມ​ກາງ­ຄືນ​ທີ່​ມືດ​ມິດ​ທີ່​ສຸດ ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ບາບ​ໃດ​ຈະ​ປິດ​ບັງ​ຈາກ​ສາຍ­ຕາ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້ ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ມີ​ບັນ­ທຶກ​ທີ່​ແນ່­ນອນ​ຂອງ​ທຸກ​ການ​ກະ­ທຳ​ທີ່​ບໍ່​ເປັນ​ທຳ ແລະທຸກ​ການ​ຊື້​ຂາຍ​ທີ່​ບໍ່​ຍຸ­ຕິ​ທຳ. ການ​ປະ​ພຶດ​ທີ່​ສະ­ແດງ​ອອກ​ວ່າ​ເຄັ່ງ​ຄັດ​ສາ­ສະ­ໜາ ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຫຼອກ​ລວງ​ພຣະ​ອົງ​ໄດ້. ມະ­ນຸດ​ອາດ​ຖືກ​ຜູ້​ທີ່​ມີ­ໃຈ​ຄົດ​ໂກງ​ຫຼອກ ແຕ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ເຈາະ​ຜ່ານ​ທຸກ​ສິ່ງ​ທຸກ​ຢ່າງ​ທີ່​ເຊື່ອງ​ຊ້ອນ​ໄວ້ ແລະ​ອ່ານ​ຄວາມ​ໃນ​ໃຈ​ຂອງ​ຊີ­ວິດ​ໄດ້. "ພຣະ​ອົງ​ບໍ່​ຕ້ອງ­ການ​ໃຫ້​ຜູ້​ໃດ​ບອກ​ພຣະ​ອົງ​ເຖິງ​ເລື່ອງ​ມະ­ນຸດ ເພາະ​ພຣະ​ອົງ​ເອງ​ຮູ້​ດີ​ວ່າ ມີ​ຫຍັງ​ແດ່​ຢູ່​ໃນ​ໃຈ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ." (ໂຢ​ຮັນ 2:25) {GC 486.2} 

ປຶ້ມ​ບັນ­ທຶກ​ຂອງ​ສະ­ຫວັນ​ຈະ​ເຮັດ​ການ​ບັນ­ທຶກ​ໄປ​ຕະ­ຫຼອດເວລາ​ໃນ​ແຕ່​ລະ​ມື້ ທັງ​ຄຳ​ເວົ້າ​ຕ່າງໆ​ທີ່​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ​ເຄີຍ​ເວົ້າ​ອອກ​ໄປ ແລະການ​ກະ­ທຳ​ທີ່​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ​ເຄີຍ​ເຮັດ​ຈະ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ເອີ້ນ​ກັບ​ຄືນ​ມາ​ໄດ້. ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ຈົດ​ບັນ­ທຶກ​ທັງ​ສິ່ງ​ທີ່​ດີ ແລະ ​ຊົ່ວ. ການ​ກະ­ທຳ​ຕ່າງໆ​ຂອງ​ເຮົາ, ຄຳ​ເວົ້າ​ທັງ­ຫຼາຍ​ຂອງ​ເຮົາ, ແມ່ນ​ແຕ່​ແຮງ​ຈູງ​ໃຈ​ຕ່າງໆ​ທີ່​ເປັນ­ຄວາມ​ລັບ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ເຮົາ, ທັງ​ໝົດ​ນີ້​ມີ​ສ່ວນ​ໃນ​ການ​ກຳ­ນົດ​ຊະ​ຕາ​ກຳ​ຂອງ​ເຮົາ​ວ່າ ເຮົາ​ຈະ​ໄດ້​ພົບ​​ຄວາມ­ສຸກ ຫຼື ​ຄວາມ​ທຸກ. ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ ເຮົາ​ອາດ​ລືມ​ສິ່ງ​ທີ່​ເຮົາ​ເຮັດ​ໄປ​ແລ້ວ ແຕ່​ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ​ຈະ​ເປັນ​ພະ­ຍານ ເພື່ອ​ນຳ­ໄປ​ສູ່​ຄວາມ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ ຫຼື​ເພື່ອ​ນຳ­ໄປ​ສູ່​ການ​ລົງ​ໂທດ. {GC 486.3}

ໃຜ​ແນ່​ທີ່​ຈະ​ລອດ? ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ສຳ­ນຶກ​ຜິດ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງຂອງ​ຄວາມ​ບາບ​ທັງ​ໝົດ​ທີ່​ໄດ້​ຮູ້­ຈັກ ແລະ​ຍອມ­ຮັບເລືອດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ເປັນ​ເຄື່ອງ​ບູ­ຊາ​ໄຖ່​ຄວາມ​ບາບຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເຊື່ອ ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍຊີ​ວິດ. ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ອຸ­ປະ​ນິ­ໄສ​ທີ່​ສອດ­ຄ່ອງ​ກັບ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ໂດຍ​ຜ່ານ​ທາງ​ຄວາມ​ຊອບ​ທຳ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ​ຊີ​ວິດ. {GC 483.2}

ຈົ່ງ​ຈື່​ຈຳ​ໄວ້​ວ່າ ມີ​ຄົນ​ຈຳ­ນວນ​ໜ້ອຍ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ແມ່ນ ມີ​ພຽງ​ຈຳ­ນວນ​ໜ້ອຍ​ຄົນ​ເທົ່າ​ນັ້ນ​ຂອງ​ຈຳ­ນວນ​ປະ­ຊາກອນ​ທົ່ວ​ໂລກ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ​ຊີ­ວິດ​ໃຫ້​ໄປ​ສູ່​ຊີ­ວິດ​ນິ​ຣັນ​ດອນ. ແຕ່​ໃນ​ທາງ​ກົງ­ກັນ­ຂ້າມ ຜູ້​ຄົນ​ຈຳ­ນວນ​ຫຼວງ­ຫຼາຍ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ປ່ຽນ​ອຸ­ປະ​ນິ­ໄສ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ໃຫ້​ສົມ­ບູນ​ໃນ​ການ​ເຊື່ອ​ຟັງ​ຄວາມ​ຈິງ ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ຖືກ​ກຳ­ນົດ​ໃຫ້​ຕາຍ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ. ເຫດ​ສະ­ນັ້ນ ຂໍ​ໃຫ້​ທຸກ​ຄົນ​ຕຽມ​ຕົວ​ໃຫ້​ພ້ອມ ແລະຮ້ອນ­ຮົນ​ໃນ​ການ​ສາ­ລະ­ພາບ​ຄວາມ​​ບາບ​ຂອງ​ຕົນ​ເອງ ແລະ​ປະ​ຖິ້ມ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ ເພື່ອ​ວ່າ­ຄວາມ​ຜິດ­ພາດ ແລະ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ປາ­ກົດ​ຢູ່​ຕໍ່­ໜ້າ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ ແລະ​ຖືກ​ລົບ​ອອກ​ໄປ. "ດັ່ງ­ນັ້ນ ຈົ່ງ​ຖິ້ມ​ໃຈ​ເກົ່າ​ເອົາ­ໃຈ​ໃໝ່ ໂດຍ​ຫັນ​ຄືນ​ມາ​ຫາ​ພຣະ​ເຈົ້າ ເພື່ອ​ພຣະ​ອົງ​ຈະ​ອະ­ໄພ​ບາບ­ກຳ​ໃຫ້​ພວກ​ທ່ານ..." (ກິດ­ຈະ­ການ 3:19).

 

ທ່ານ​ພະ­ຍາ­ຍາມ​ອອກ​ຈາກ​ຄວາມ​ບາບ​ບໍ?

      ສ່ວນ​ຫຼາຍ​ພວກ​ເຮົາ​ມັກ​ມີ​ບັນ­ຫາ​ໃນ​ການ​ເຊົາ​ເຮັດ​ບາບ ແຕ່​ພວກ​ເຮົາ​ກໍ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ຮູ້­ສຶກ​ທໍ້­ຖອຍ​ໃຈ ຈົ່ງ​ຈື່​ພຣະ​ສັນ­ຍາ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ປະ­ທານ​ໃຫ້​ແກ່​ພວກ​ເຮົາ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະທຳ 1 ໂຢ​ຮັນ 2:1,2 "ລູກ­ນ້ອຍ​ທັງ­ຫຼາຍ​ຂອງ​ເຮົາ​ເອີຍ ເຮົາ​ຂຽນ​ຂໍ້­ຄວາມ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ມາ​ເຖິງ​ພວກ​ເຈົ້າ ເພື່ອ​ພວກ​ເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່​ໄດ້​ເຮັດ​ຜິດ ແຕ່​ຖ້າ​ຄົນ​ໃດ​ເຮັດ​ຜິດ ພວກ​ເຮົາ​ກໍ​ມີ​ທະ­ນາຍ­ຄວາມ ຄື​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຜູ້​ຊົງ​ທ່ຽງ​ທຳ​ທີ່​ສະ­ຖິດ​ຢູ່​ກັບ​ພຣະ​ບິ­ດາ​ເຈົ້າ. ແມ່ນ​ດ້ວຍ​ພຣະ​ອົງ​ນີ້​ແຫລະ ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ຍົກ​ການ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ເສຍ ແລະບໍ່​ແມ່ນ​ແຕ່​ການ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ຜູ້​ດຽວ ແຕ່​ທັງ​ການ​ບາບ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ​ທັງ​ປວງ​ໃນ​ໂລກ​ເໝືອນ​ກັນ." ແລະ 1 ໂຢ​ຮັນ 1:9 "ຖ້າ​ເຮົາ​ທັງ­ຫຼາຍ​ສາ­ລະ­ພາບ​ຜິດ​ບາບ​ທັງ­ຫຼາຍ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ສັດ­ຊື່ ແລະທ່ຽງ​ທຳ ຈະ​ຊົງ​ໂຜດ​ຍົກ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ ແລະ​ຈະ​ຊົງ​ໂຜດ​ຊຳ­ລະ​ລ້າງ​ເຮົາ​ທັງ­ຫຼາຍ​ຈາກ​ການ​ອະ­ທຳ​ໝົດ​ສິ້ນ." ພວກ​ເຮົາ​ຈົ່ງ​ໃຊ້​ເວ­ລາ​ອ່ານ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ, ອະ­ທິ­ຖານ ແລະນະ​ມັດ​ສະ­ການ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ ເພາະ​ໂດຍ​ການ​ເຮັດ​ເຊັ່ນ​ນີ້ ອຸ­ປະ​ນິ​ໄສ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ເຕີບ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ​ເໝືອນ​ກັບ​ພຣະ​ລັກ­ສະ­ນະ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ.

 

ຄວາມ​ດີ​ຂອງ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ທັງ​ໝົດ​ສາ­ມາດ​ຊ່ວຍ​ຊີ­ວິດ​ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ບໍ?

      "ແຕ່​ຖ້າ​ຄົນ​ຊອບ​ທຳ​ຜູ້​ໜຶ່ງ​ເຊົາ​ເຮັດ​ການ​ດີ ແລະ​ເລີ່ມ​ເຮັດ​ແຕ່​ການ​ຊົ່ວ ຄື​ເຮັດ​ແຕ່​ສິ່ງ​ອັນ​ໜ້າ​ກຽດ​ຊັງ​ທີ່​ຄົນ​ຊົ່ວ​ເຮັດ ລາວ​ຈະ​ມີ​ຊີ­ວິດ​ຢູ່​ບໍ? ບໍ່​ແມ່ນ​ດອກ ການ​ດີ​ທີ່​ລາວ​ໄດ້​ເຮັດ​ມາ​ນັ້ນ ຈະ​ບໍ່​ມີ​ຜູ້​ໃດ​ລະ­ນຶກ​ເຖິງ​ເລີຍ. ລາວ​ຈະ​ຕາຍ ເພາະ​ຄວາມ​ບໍ່​ສັດ­ຊື່ ແລະການ​ບາບ​ທີ່​ລາວ​ໄດ້​ເຮັດ." (ເອ​ເຊ​ກຽນ 18:24).

 

ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ­ເຫຼືອ​ແນວ­ໃດ?

      ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ກ່າວ​ວ່າ: "ດ້ວຍ​ວ່າ ທຸກ​ຄົນ​ໄດ້​ເຮັດ​ຜິດ​ບາບ ແລະຂາດ​ຈາກ​ພຣະ​ລັດ​ສະ­ເໝີ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ" (ໂຣມ 3:23). ດ້ວຍ​ວ່າ ມະ­ນຸດ​ທຸກ​ຄົນ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ໂລກ​ນີ້​ເປັນ​ຄົນ​ບາບ ແລະ​ກໍ​ເຮັດ​ບາບ​ຢູ່​ໃນ​ຊີ​ວິດ. ແຕ່​ມະ­ນຸດ​ທຸກ​ຄົນ​ດຳ­ລົງ​ຊີ­ວິດ​ໂດຍ​ປາ​ສະ​ຈາກ​ຄວາມ​ບາບ​ໄດ້ ຫຼື ບໍ? ພວກ​ເຮົາ​ດຳ­ລົງ​ຊີ­ວິດ​ໂດຍ​ປາ​ສະ​ຈາກ​ຄວາມ​ບາບ​ໄດ້ ຖ້າ​ຫາກ​ວ່າ​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ­ເຫຼືອ ເພາະ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ໄດ້​ກ່າວ​ວ່າ: "ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ເຮັດ​ບາບ ກໍ​ມີ​ຄວາມ​ຜິດ​ໃນ​ຖານ​ທີ່​ຝ່າ­ຝືນ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ ເພາະ​ການ​ບາບ​ແມ່ນ​ການ​ຝ່າ­ຝືນ​ກົດ​ບັນ​ຍັດ. ພວກ​ເຈົ້າ​ຮູ້​ວ່າ​ພຣະ​ອົງ​ໄດ້​ມາ​ປາ­ກົດ ເພື່ອ​ຍົກ​ເອົາ​ບາບ­ກຳ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ ແລະໃນ​ພຣະ​ອົງ​ນັ້ນ​ບໍ່​ມີ​ບາບ​ເລີຍ. ດັ່ງ­ນັ້ນ ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຕັ້ງ​ໝັ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ອົງ ຜູ້​ນັ້ນ​ກໍ​ບໍ່​ເຮັດ​ບາບ​ອີກ​ຕໍ່​ໄປ ສ່ວນ​ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຍັງ​ເຮັດ​ບາບ​ຕາມ​ເຄີຍ ຜູ້​ນັ້ນ​ກໍ​ຍັງ​ບໍ່​ເຫັນ​ພຣະ​ອົງ ແລະຍັງ​ບໍ່​ຮູ້­ຈັກ​ພຣະ​ອົງ. ລູກ­ນ້ອຍ​ທັງ­ຫຼາຍ​ເອີຍ ຢ່າ​ໃຫ້​ຜູ້​ໃດ​ຊັກ​ຈູງ​ພວກ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ຫຼົງ ຜູ້​ທີ່​ເຮັດ​ຕາມ​ຄວາມ​ທ່ຽງ​ທຳ ກໍ​ເປັນ​ຜູ້​ທ່ຽງ​ທຳ ເໝືອນ​ພຣະ​ອົງ​ຜູ້​ຊົງ​ທ່ຽງ​ທຳ. ຜູ້​ທີ່​ຍັງ​ເຮັດ​ບາບ ກໍ​ມາ​ຈາກ​ມານ​ຮ້າຍ ເພາະ­ວ່າ​ມານ​ຮ້າຍ​ໄດ້​ເຮັດ​ບາບ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ຕົ້ນ​ເດີມ​ມາ ພຣະ​ບຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສະ­ເດັດ​ມາ​ປາ­ກົດ ກໍ​ເພາະ​ເຫດ​ນີ້​ແຫລະ ຄື​ເພື່ອ​ຊົງ​ທຳ­ລາຍ​ກິດ­ຈະ­ການ​ຂອງ​ມານ​ຮ້ານ​ເສຍ. ຜູ້​ໃດ​ເກີດ​ຈາກ​ພຣະ​ເຈົ້າ ກໍ​ບໍ່​ເຮັດ​ບາບ​ອີກ​ຕໍ່​ໄປ ເພາະ​ສະ­ພາບ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ດຳ­ລົງ​ຢູ່​ໃນ​ຜູ້​ນັ້ນ ແລະ​ຜູ້​ນັ້ນ​ກໍ​ບໍ່​ອາດ​ເຮັດ​ບາບ​ອີກ​ຕໍ່​ໄປ ເພາະ​ຕົນ​ໄດ້​ບັງ­ເກີດ​ຈາກ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ແລ້ວ." 1 ໂຢ​ຮັນ 3:4-9. ແຕ່​ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ປ່ຽນ­ແປງ ແລະ​ດຳ­ລົງ​ຊີ­ວິດ​ໂດຍ​ປາ​ສະ​ຈາກ​ຄວາມ​ບາບ​ໄດ້​ແນວ­ໃດ? ພວກ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ຍອມ​ຈຳ­ນົນ​ຕໍ່​ພຣະ​ປະ­ສົງ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຢ່າງ​ເຕັມ­ທີ່​ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ມັນ​ຈະ​ເຮັດ​ຍາກ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ​ຕາມ. ດ້ວຍ​ວ່າ​ມັນ​ເຮັດ​ຍາກ​ນີ້​ແຫລະ ຄົນ​ສ່ວນ​ຫຼາຍ​ຈຶ່ງ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຢຸດ​ເຊົາ​ເຮັດ​ບາບ​ໄດ້. ແຕ່​ການ​ໃຊ້​ເວ­ລາ​ອະ­ທິ­ຖານ ແລະອ່ານ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ຕະ­ຫຼອດ​ຈະ​ຊ່ວຍ​ພວກ​ເຮົາ​ໃຫ້​ຍອມ​ຈຳ­ນົນ​ຕໍ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຂຶ້ນ​ເລື້ອຍໆ ເມື່ອ​ພວກ​ເຮົາ​ຍອມ​ຈຳ​​ນົນ​ຕໍ່​ພຣະ​ປະ­ສົງ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ແລ້ວ ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ມີ​ຄວາມ​ປາ­ຖະ­ໜາ ແລະ​ມີ​ກຳ­ລັງ​ໃນ​ການ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ຖືກ​ຕ້ອງ.   

 

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 483.1,2; 486.2,3}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ ​ເອ​ເລັນ ​ຈີ. ໄວ​ທ 

ຫັນກັບມາຖືຮັກສາວັນຊະບາໂຕ

 

ຫຼັງ​ຈາກ​ປີ 1844 ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເປີດ​ຄວາມ​ເຂົ້າ­ໃຈ​ໃຫ້​ແກ່​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ກ່ຽວ​ກັບ​ສະ­ຖານ​ສັກ​ສິດ. ຂະ­ນະ​ທີ່​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ເລີ່ມ​ເຂົ້າ­ໃຈ​ວຽກ​ງານ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຜູ້​ເປັນ​ມະ­ຫາ​ປະ­ໂລ­ຫິດ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ຍັງ​ຫ້ອງ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ເຫັນ​ພຣະ​ອົງ​ກຳ­ລັງ​ອ້ອນ­ວອນ​ດ້ວຍເລືອດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ຢູ່​ຕໍ່­ໜ້າ​ຫີບ​ພັນ­ທະ​ສັນ​ຍາ. ພວກເຂົາ​ຍັງ​ເຂົ້າ­ໃຈ​ອີກ​ວ່າ ພາຍ​ໃນ​ຫີບ​ພັນ­ທະ​ສັນ­ຍາ​ອັນສັກ­ສິດ​ມີ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ບິ­ດາ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ມາດຕະ​ຖານ​ອັນ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຕັດ​ສິນ. ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ນີ້​ແມ່ນ​ອັນ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ພຣະ​ບັດ​ຍັດ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ກ່າວ​ຢູ່​ທ່າມ­ກາງ​ສຽງ​ຟ້າ­ຮ້ອງ​ເທິງ​ພູ­ເຂົາ​ຊີ​ນາຍ ແລະໄດ້​ຂຽນ​ບັນ­ທຶກ​ໄວ້​ລົງ​ທີ່​ແຜ່ນ​ຫີນ​ດ້ວຍ​ມື​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ເອງ. ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ເຫັນ​ວ່າ ບໍ່​ມີ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ໃດ​ຂໍ້​ໜຶ່ງ​ຖືກ​ຍົກ­ເລີກ; ແມ່ນ​ແຕ່​ເມັດ ຫຼື ​ຂໍ້​ປີກ​ຍ່ອຍ​ອັນ​ເລັກ​ນ້ອຍ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​. ໃນ​ຂະ­ນະ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ມອບ​ສຳ​ເນົາ​ແບບ​ຕົ້ນ​ສະ­ບັບ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ໃຫ້​ແກ່​ໂມ​ເຊ ພຣະ​ອົງ​ກໍ​ໄດ້​ເກັບ​ຮັກ­ສາ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຕົ້ນ​ສະ­ບັບ​ອັນ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ໄວ້​ໃນ​ສະ­ຖານ​ສັກ­ສິດ​ທີ່­ຢູ່​ສູງ​ກວ່າ. ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ຍັງ​ໄດ້​ຄົ້ນ​ພົບ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່​ຕາມ​ທີ່​ໄດ້​ປະ­ກາດໃນ​ຄັ້ງ​ທຳ­ອິດ​ວ່າ: "ຈົ່ງ​ຖື​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ ແລະຢຶດ​ຖື​ໄວ້ເປັນ​ວັນ​ສັກ​ສິດ. ເຈົ້າ​ມີ​ຫົກ​ວັນ​ທີ່​ຈະ​ເຮັດ​ວຽກ​ຂອງ​ເຈົ້າ ແຕ່​ໃນ​ວັນ​ທີ​ເຈັດ ໃຫ້​ຖື​ເປັນ​ວັນ​ພັກ­ຜ່ອນ​ທີ່​ອຸ­ທິດ​ແກ່ເຮົາ. ໃນ​ວັນ​ນີ້​ເຈົ້າ​ເອງ​ພ້ອມ​ດ້ວຍ​ລູກ​ຊາຍ​ຍິງ​ກັບ​ຄົນຮັບ​ໃຊ້ ແລະສັດ­ລ້ຽງ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ ຕະ­ຫຼອດທັງ​ຄົນ​ຕ່າງດ້າວ​ທີ່​ອາ­ໄສ​ຢູ່​ໃນ​ບ້ານ​ເມືອງ​ຂອງ​ເຈົ້າ ບໍ່​ຕ້ອງ​ເຮັດວຽກ​ໃດໆ​ທັງ​ສິ້ນ. ໃນ​ຫົກ​ວັນ ອົງ​ພຣະ​ຜູ້​ເປັນ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ນິຣະ​ມິດ​ສ້າງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ, ທ້ອງ­ຟ້າ, ທະ­ເລ​ທັງ­ຫຼາຍ ແລະສັບ­ພະ​ທຸກ​ສິ່ງ​ຢູ່​ໃນ​ນັ້ນ, ແຕ່​ໃນ​ວັນ​ທີ​ເຈັດ​ເຮົາ​ໄດ້ພັກ​ຜ່ອນ. ສະ­ນັ້ນ​ແຫລະ ອົງ​ພຣະ​ຜູ້​ເປັນ​ເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ອວຍພອນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ ແລະ​ຕັ້ງ​ໄວ້​ເປັນ​ວັນ​ສັກ­ສິດ." (ອົບ­ພະ­ຍົບ 20:8-11) {GC 433-434}

ພຣະ​ວິນ​ຍານ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ໄດ້​ດົນ​ໃຈ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ໃຫ້​ສຳ­ນຶກ​ວ່າ ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່​ຢ່າງ​ບໍ່​ຮູ້​ຕົວ. ພວກ​ເຂົາ​ສັງ­ເກດ​ເຫັນ​ວ່າ ຈົນ​ເຖິງ​ດຽວ­ນີ້ ພວກ​ເຂົາ​ຍັງ​ຄົງ​ນັບ­ຖື​ມື້​ທີ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາ ແທນ​ທີ່​ມື້​ທີ​ເຈັດ​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາ​ເຊິ່ງ​ເປັນ​ວັນ​ສະ­ບາ​ໂຕ. ພວກ​ເຂົາ​ເລີ່ມ​ສົງ­ໄສ​ວ່າ ເປັນ​ຫຍັງ​ພວກ​ເຂົາ​ຈຶ່ງ​ເຮັດ​ເຊັ່ນ​ນີ້. ພວກ​ເຂົາ​ເລີ່ມ​ກວດ​ສອບ​ຫາ​ເຫດ­ຜົນ​ຕ່າງໆ​ຂອງ​ການ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ມື້​ທີ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາ ແທນ​ທີ່​ມື້​ທີ​ເຈັດ​ເຊິ່ງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ຕັ້ງ​ໄວ້​ໃຫ້​ເປັນ​ວັນ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ. ພວກ​ເຂົາ​ບໍ່​ພົບ​ຫຼັກ​ຖານ​ໃນ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ທີ່​ກ່າວ​ວ່າ ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່​ຖືກ​ລຶບ­ລ້າງ ຫຼື ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຖືກ​ປ່ຽນ​ແປງ. ພວກ​ເຂົາ​ຕັ້ງ­ໃຈ​ສະ­ແຫວງ­ຫາ​ເພື່ອ​ຮຽນ​ຮູ້ ແລະ​ເຮັດ​ຕາມ​ພຣະ​ປະ­ສົງ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຈິງ​ໃຈ. ບັດ​ນີ້ ເມື່ອ​ພວກ​ເຂົາ​ແນມ​ເຫັນ​ວ່າ ຕົນ​ເອງ​ໄດ້​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ຈິດ­ໃຈ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ຈຶ່ງ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ໂສກ​ເສົ້າ. ຈາກ​ນັ້ນ​ບໍ່​ດົນ ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ເລີ່ມ​ສະ­ແດງ​ຄວາມ​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຕໍ່​ພຣະ​ເຈົ້າ ໂດຍ​ການ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ມື້​ທີ​ເຈັດ​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາໃຫ້​ບໍ​ຣິ​ສຸດ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​.  {GC 434.3}  

 

ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໃນ​ຍຸກ​ສຸດ​ທ້າຍ​ຈະ​ຮັກ­ສາພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ຫຼື ບໍ?

      "ນີ້​ແຫລະ​ຄື​ຄວາມ​ອົດ­ທົນ​ທີ່​ພວກ​ໄພ່​ພົນ​ຈະ​ຕ້ອງ​ມີ ຄື​ພວກ​ທີ່​ຖື​ຮັກ­ສາ​ພຣະ​ບັດ​ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ ​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຕໍ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:12 THSV11).

 

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ອົບ­ພະ­ຍົບ 20:8-11; ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:12.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 433-434} ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ ​ເອ​ເລັນ​ ຈີ. ໄວ​ທ 

ວັນຊະບາໂຕບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງໄດ້

 

ອາ­ຈານ​ສອນ​ສາ­ສະ­ໜາ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ຢືນ­ຢັນ​ວ່າ ໂດຍ​ການ​ເສຍ​ຊີ­ວິດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ຍົກ­ເລີກ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ແລ້ວ ແລະ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ນັ້ນ​ເປັນ­ຕົ້ນ​ມາ ມະ­ນຸດ​ຈຶ່ງ​ລອດ​ພົ້ນ​ຈາກ​ຂໍ້​ບັງ­ຄັບ​ຂອງ​ພຣະ​ບັນ​ຍັດ. ຄຳ​ທີ່​ໃຊ້​ອ້າງ​ກັນ​ວ່າ ການ​ຕາຍ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ລຶບ­ລ້າງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ບິ­ດາ​ ນັ້ນເປັນ​ເລື່ອງ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ຫຼັກ​ຖານ. ຖ້າ​ປ່ຽນ­ແປງ ຫຼື ​ຍົກ­ເລີກ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ໄດ້ ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ບໍ່​ຈຳ­ເປັນ​ຕ້ອງ​ສະ­ເດັດ​ມາ​ເສຍ​ຊີ­ວິດ​ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ມະ­ນຸດ​ຈາກ​ໂທດ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ບາບ. ການ​ຕາຍ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ບໍ່​ໄດ້​ມີ​ໄວ້​ເພື່ອ​ລຶບ­ລ້າງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ ແຕ່​ເພື່ອ​ພິ­ສູດ​ວ່າ ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ປ່ຽນ­ແປງ​ບໍ່​ໄດ້. ພຣະ​ບຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ສະ­ເດັດ​ມາ​ເພື່ອ "ເຊີດ​ຊູ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ ແລະ ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ນັ້ນ​ມີ​ກຽດ" ເອ​ຊາ​ຢາ 42:21. ພຣະ​ອົງ​ກ່າວ​ວ່າ: "ຢ່າ​ຄິດ​ວ່າ​ເຮົາ​ມາ​ເພື່ອ​ລຶບ­ລ້າງ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ ຫຼື ​ຖ້ອຍ​ຄຳ​ຂອງ​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ທຳ​ນວາຍ" "ຕາບ­ໃດ​ທີ່​ຟ້າ ແລະ ​ດິນ​ຍັງ​ຕັ້ງ​ຢູ່ ແມ່ນ​ແຕ່​ເມັດ ຫຼື ຂໍ້​ປີກ​ຍ່ອຍ​ອັນ​ເລັກ​ນ້ອຍ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ ຈະ​ບໍ່​ຖືກ​ລຶບ­ລ້າງ​ໄປ" (ມັດ​ທາຍ 5:17, 18). ແລະ​ພຣະ​ອົງ​ກ່າວ​ເຖິງ​ພຣະ​ອົງ​ເອງ​ວ່າ: "ຂ້າ​ແດ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້າ­ນ້ອຍ ຂ້າ­ນ້ອຍ​ປາ­ຖະ­ໜາ​ຈະ​ເຮັດ​ຕາມ​ຄວາມ​ປະ­ສົງ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ກົດ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ຢູ່​ໃນ​ຈິດ­ໃຈ​ຂອງ​ຂ້າ­ນ້ອຍ." (ເພງ​ສັນ­ລະ­ເສີນ 40:8 TNCV). {GC 466.3} {GC 466.1} 

ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ບໍ່​ໄດ້​ສະ­ເດັດ​ມາ​ເພື່ອ​ລຶບ­ລ້າງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດຂອງ​ພຣະ​ບິ­ດາ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ. ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ສິບ​ປະການ​ຊົງ​ຕັ້ງ​ໝັ້ນ­ຄົງ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ​ເປັນ​ນິດ. ອາ​ດາມ ແລະ​ເອ​ວາ​ໄດ້​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະລົ້ມ​ລົງ​ສູ່​ຄວາມ​ບາບ ແລະຄອບ­ຄົວ​ຂອງ​ອາ​ດາມ​ຈຶ່ງ​ຕ້ອງ​ພິ­ນາດ​ໄປ​ດ້ວຍ. ພຣະ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ປ່ຽນແປງ ຫຼື ​ລຶບ­ລ້າງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ເພື່ອ​ຊ່ວຍມະ­ນຸດ​ທີ່​ຫຼົງ​ເສຍ​ໄປ. ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຊົງ​ເຫັນ​ເຖິງ​ຄວາມ​ເສື່ອມ​ໂຊມ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ ແລະ​ຊົງ​ສົງ­ສານ​ໃນ​ສະ­ພາບ​ຄວາມ​ສິ້ນ​ຫວັງ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ. ທົ່ວ​ທັງ​ສະ­ຫວັນ​ຮູ້​ດີ​ວ່າ ພຣະ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ປ່ຽນ­ແປງ ຫຼື ​ລຶບ­ລ້າງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ມະ​ນຸດ. ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຊົງ​ສົງ­ສານ​ມະ­ນຸດ­ຊາດ​ທີ່​ລົ້ມ​ລົງ​ສູ່​ຄວາມ​ບາບ ແລະ​ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ສະ­ເໜີ​ຮັບ​ເອົາ​ພຣະ​ພິ­ໂລດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ມະ­ນຸດ​ສົມ­ຄວນ​ໄດ້​ຮັບ​ນັ້ນ ໃຫ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ກັບ​ພຣະ​ອົງ​ເອງ ແລະ​ໃຫ້​ຄວາມ­ທຸກ​ທໍ­ລະ­ມານ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ກັບ​ພຣະ​ອົງ​ແທນ. ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ສະ­ເດັດ​ມາເພື່ອ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຖືກ​ຍົກ­ເລີກ ແລະ ​ຖືກ​ລຶບ­ລ້າງ​ໂດຍ​ການ​ຕາຍ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ຊັ້ນ​ບໍ? ບໍ່! ບໍ່​ແມ່ນ​ເຊັ່ນ​ນັ້ນ​ດອກ. ຖ້າ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ສາ­ມາດ​ປ່ຽນ­ແປງ​ໄດ້ ຖ້າ​ມັນ​ສາ­ມາດ​ລຶບ­ລ້າງ​ໄດ້ ພຣະ​ເຈົ້າ​ກໍ​ຄົງ​ບໍ່​ປະ­ທານ​ພຣະ​ບຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ມາຕາຍ​ຢ່າງ​ໂຫດ­ຮ້າຍ ຕາຍ​ຢ່າງ​ໜ້າ​ອັບ​ອາຍ. ແຕ່​ຄວາມ​ຈິງ​ແລ້ວ ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຊົງ​ປະ­ທານ​ຊີ­ວິດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ໃຫ້​ແກ່​ມະ­ນຸດ ເພື່ອ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ປ່ຽນ­ແປງ​ໄດ້. ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຊົງ​ປະ­ທານ​ຊີ­ວິດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ມະ­ນຸດ​ທີ່​ຫຼົງ​ເສຍ​ໄປ​ນັ້ນ ໃຫ້​ອອກ​ຈາກ​ຄຳ​ສາບ​ແຊ່ງ ຫຼື ​ອອກ​ຈາກ​ໂທດ​ທີ່​ພວກ​ເຂົາ​ສົມ­ຄວນ​ໄດ້​ຮັບ​ຍ້ອນ​ການ​ລ່ວງ​ລະ​ເມີດ. {2SG 274.2}

 

      ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ ໄດ້​ອະ­ທິ­ບາຍ​ເຖິງ​ປະ­ຊາ­ຊົນຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ສະ­ຫວັນ​ວ່າ: "ຄົນ​ທັງ­ຫຼາຍ​ທີ່​ປະ­ຕິບັດ​ຕາມ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ກໍ​ເປັນ​ສຸກ ເພື່ອ​ວ່າ​ເຂົາ​ຈະ​ໄດ້​ມີ​ສິດ​ໃນ​ຕົ້ນ­ໄມ້​ແຫ່ງ​ຊີ­ວິດ ແລະ​ເພື່ອ​ເຂົາ​ຈະ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ເມືອງ​ນັ້ນ​ໂດຍ​ທາງ​ປະ­ຕູ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 22:14 KJV). ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຕັ້ງ​ໝັ້ນ­ຄົງ​ຢູ່​ສະ­ເໝີ ແລະຈະ​ຕັ້ງ​ໝັ້ນ­ຄົງ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ. ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ເຄີຍ​ປ່ຽນ​ແປງ. {GC 466.2} 

 

ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ສາ­ມາດ​ປ່ຽນ­ແປງ​ໄດ້ ຫຼື ບໍ?

      "ເຮົາ​ບອກ​ພວກ​ເຈົ້າ​ຕາມ​ຄວາມ​ຈິງ​ວ່າ ຕາບ­ໃດ​ທີ່​ຟ້າ ແລະ ​ດິນ​ຍັງ​ຕັ້ງ​ຢູ່ ແມ່ນ​ແຕ່​ເມັດ ຫຼື ຂໍ້​ປີກ​ຍ່ອຍ​ອັນ​ເລັກນ້ອຍ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ​ຈະ​ບໍ່​ຖືກ​ລຶບ­ລ້າງ​ໄປ ຈົນ​ກວ່າ​ທຸກ​ສິ່ງ​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ຄົບ​ຖ້ວນ." (ມັດ​ທາຍ 5:18)

 

      "ຂ້າ​ແດ່​ພຣະ​ຜູ້​ເປັນ​ເຈົ້າ ພຣະ​ທຳ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ມີ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ ແລະຊົງ​ໝັ້ນ­ຄົງ​ຢູ່​ໃນ​ສະ­ຫວັນ​ຊັ້ນ​ຟ້າ." (ເພງ​ສັນ­ລະ­ເສີນ 119:89)

 

      "ຂໍ້​ຄຳ​ສັ່ງ​ທຸກ​ຂໍ້​ກໍ​ເປັນ​ທີ່​ໄວ້​ວາງ­ໃຈ​ໄດ້ ເຊິ່ງ​ດຳ­ລົງ​ຢູ່​ໄດ້ຕະ­ຫຼອດ​ທຸກ​ຍຸກ​ທຸກ​ສະ­ໄໝ." (ເພງ​ສັນ­ລະ­ເສີນ 111:7, 8)

 

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 466.1-3} 

ແລະ ​​ປຶ້ມ "Spiritual Gifts Volume" {2SG 274.2}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ ​ນາງ ​ເອ​ເລັນ​ ຈີ. ໄວ​ທ  

ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກທະ­ເລ

 

ກ່ອນ​ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ມາ​ຮູ້­ຈັກ​ກັບ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ​ ເຊິ່ງໄດ້ກ່າວໄວ້ຢູ່ໃນພຣະທຳພຣະນິມິດນັ້ນ ຂໍ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ມາ​ຮຽນ​ຮູ້­ຈັກ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ່​ໂຕ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ​ສາ­ກ່ອນ ເພາະ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ​ນີ້ ມັນ​ມີ​ລັກ­ສະ­ນະ​ຄ້າຍ­ຄື​ກັນ​ກັບ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ່​ໂຕ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ ເຊິ່ງ​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ຫຼຸບ​ວ່າ ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ ແລະ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ່​ໂຕ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ເປັນ​ສັດ​ໂຕ​ດຽວ​ກັນ.

ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ ຜູ້​ປະ­ກາດ​ພຣະ​ຄຳ​ດາ​ນີ​ເອນ​ໄດ້​ຮັບ​ນິ­ມິດ​ກ່ຽວ​ກັບ​ສັດ​ໃຫຍ່​ສີ່​ໂຕ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ ແລະ​ແຕ່​ລະ​ໂຕ​ກໍ​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ເຊັ່ນ: ໂຕ​ທຳ­ອິດ​ເໝືອນ​ສິງ, ໂຕ​ທີ​ສອງ​ເໝືອນ​ໝີ, ໂຕ​ທີ​ສາມ​ເໝືອນ​ເສືອ​ດາວ ແລະ ​ໂຕ​ທີ​ສີ່​ຮ້າຍ​ກາດ ເປັນ­ຕາ​ຢ້ານ ແລະມີ​ສິບ​ເຂົາ ເຊິ່ງ​ບໍ່​ເໝືອນ​ກັບ​ສັດ​ອື່ນໆ (ດາ​ນີ​ເອນ 7:1-8). ສັດ​ໃຫຍ່​ສີ່​ໂຕ​ເປັນ​ສັນ­ຍາ​ລັກ​ຂອງ​ເຫດ­ການ​ໃນ​ແຕ່​ລະ​ຍຸກ​ສະ­ໄໝ ແລະ​ເປັນ​ເຫດ­ການ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ຮູບ​ປັ້ນ​ຂະ­ໜາດ​ໃຫຍ່​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ຄວາມ​ຝັນ​ຂອງ​ກະ­ສັດ​ເນ​ບູ​ກາດ​ເນັດ​ຊາ (ດາ​ນີ​ເອນ 2:31-35). ເມື່ອ​ພວກ​ເຮົາ​ນຳ​ເອົາ​ສັນ­ຍາ​ລັກ​ຂອງ​ຮູບ​ປັ້ນ​ຂະ­ໜາດ​ໃຫຍ່ ແລະສັດ​ໃຫຍ່​ສີ່​ໂຕ​ມາ​ປຽບ­ທຽບ​ກັນ ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ເຫັນ​ວ່າ​ເລື່ອງ​ນີ້​ໄດ້​ພະ­ຍາ­ກອນ​ເຖິງ​ເຫດ­ການ​ອັນ​ດຽວ​ກັນ ເຊິ່ງ​ຮູບ​ປັ້ນ​ຂະ­ໜາດ​ໃຫຍ່ ແລະສັດ​ໃຫຍ່​ສີ່​ໂຕ​ນັ້ນ ໝາຍ​ເຖິງ​ກະ­ສັດ ຫຼື ອາ­ນາ­ຈັກ​ທີ່​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ແຕ່​ລະ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝ. ເມື່ອ​ອີງ​ຕາມ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ​ບົດ​ທີ 2 ແລະ 7, ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຫັນ​ວ່າ ໂຕ​ສິງ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ອາ​ນາ​​ຈັກ​ບາ​ບີ​ໂລນ, ໂຕ​ໝີ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ມີ​ໂດ​-​ເປີ​ເຊຍ, ໂຕ​ເສືອ​ດາວ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ກຣີກ ແລະ​ສັດ​ໂຕ​ທີ​ສີ່ ​ເຊິ່ງ​ໜ້າ​ຢ້ານ​ກົວ​ໂຫດ­ຮ້າຍ​ແມ່ນ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໂຣມ.

ສ່ວນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ ເຊິ່ງ​ອັກ​ຄະ​ສາ­ວົກ​ໂຢ​ຮັນ​ໄດ້​ເຫັນ​ຢູ່​ໃນ​ນິ­ມິດ ແລະ​ເລື່ອງ​ນີ້​ໄດ້​ຖືກ​ບັນ­ທຶກ​ໄວ້​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ "ແລ້ວ​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ກໍ​ໄດ້​ເຫັນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ໂຕ​ໜຶ່ງ​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ ມັນ​ມີ​ສິບ​ເຂົາ​ກັບ​ເຈັດ​ຫົວ ແລະ​ຢູ່​ເທິງ​ແຕ່​ລະ​ເຂົາ​ມີ​ມົງ­ກຸດ​ອັນ​ໜຶ່ງ ແລະ​ຢູ່​ເທິງ​ແຕ່​ລະ​ຫົວ​ມີ​ຊື່​ເປັນ​ຄຳ​ໝິ່ນ­ປະ­ໝາດ​ພຣະ​ເຈົ້າ. ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຫັນ​ນັ້ນ ໂຕ​ເໝືອນ​ເສືອ​ດາວ, ຕີນ​ເໝືອນ​ຕີນ​ໝີ ແລະປາກ​ເໝືອນ​ປາກ​ສິງ. ພະ­ຍາ​ນາກ​ໄດ້​ໃຫ້​ຣິດ​ເດດ ແລະ​ບັນ­ລັງ​ກັບ​ອຳ​​ນາດ​ອັນ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​ຂອງ​ຕົນ​ແກ່​ສັດ​ຮ້າຍ​ນັ້ນ" (ພຣະ​ນິ​​ມິດ 13:1, 2). ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ​ນີ້ ມັນ​ມີ​ລັກ­ສະ­ນະ​ເໝືອນ​ກັບ​ວ່າ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທັງ​ສີ່​ໂຕ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ດາ​ນີ​ເອນ​ໄດ້​ລວມ​ຕົວ​ກັນ ແຕ່​ມັນ​ມີ​ເຈັດ​ຫົວ, ສິບ​ເຂົາ ແລະ​ຢູ່​ເທິງ​ແຕ່​ລະ​ເຂົາ​ມີ​ມົງ­ກຸດ. ສະ­ນັ້ນ ພວກ​ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ສະ­ຫຼຸບ​ວ່າ ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ເປັນ​ອຳ­ນາດ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ທີ່​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ອາ​ນາ​​ຈັກ​ທັງ​ສີ່​ອາ­ນາ­ຈັກ​ທີ່​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ມາ​ກ່ອນ​ໜ້າ​ນີ້ ແລະ​ອຳ­ນາດ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ນັ້ນ​ກໍ​ແມ່ນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ທີ່​ໄດ້​ປົກ­ຄອງ​ບັນ­ດາ​ກະ­ສັດ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ຕ່າງໆ​ຢູ່​ໃນ​ຢູ​ໂຣບ. ພະ­ຍາ​ນາກ​ໄດ້​ໃຫ້​ຣິດ​ເດດ ແລະບັນ­ລັງ​ກັບ​ອຳ­ນາດ​ອັນ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​ຂອງ​ມັນ​ໃຫ້​ແກ່​ສັດ​ຮ້າຍ. ພະ­ຍາ​ນາກ ແລະ ​ສັດ​ຮ້າຍ​ມີ​ຄວາມ​ໝາຍ­ວ່າ​ແນວ­ໃດ?

ພະ­ຍາ​ນາກ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຊາ​ຕານ (ພຣະ​ນິ­ມິດ 12:8). ຊາ​ຕານ​ໄດ້​ໃຊ້​ບັນ­ດາ​ກະ­ສັດ ຫຼື​ອາ­ນາ­ຈັກ ທີ່​ໄດ້​ກ່າວ​ໄວ້​ຢູ່​ເທິງ​ວັກ​ກ່ອນ​ໜ້າ​ນີ້ ເຮັດ​ການ​ຕໍ່­ສູ້​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ. ແຕ່​ເລືອດ​ຂອງ​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ເຊື່ອ​ເປັນ​ເໝືອນ​ເມັດ​ພືດ ຄື​ເມື່ອ​ຜູ້​ຄົນ​ທີ່​ເສຍ​ຊີ­ວິດ​ເພື່ອ​ຄວາມ​ເຊື່ອ ກໍ​ຈະ​ມີ​ຜູ້​ຄົນ​ເຂົ້າ​ມາ​ເຊື່ອ​ໃນ​ຂ່າວ​ປະ­ເສີດ​ເພີ່ມ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ. ເມື່ອ​ຊາ​ຕານ​ເຫັນ​ວ່າ ມັນ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຢຸດ​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ເຊື່ອ​ທີ່​ກຳ­ລັງ​ເພີ່ມ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ​ນັ້ນ ມັນ​ກໍ​ປ່ຽນ​ວິ­ທີ​ການ​ທຳ­ລາຍ​ພວກ​ເຂົາ ໂດຍ​ການ​ເຂົ້າ​ໄປ​ແຝງ​ຕົວ​ຢູ່​ໃນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ໃຊ້​ວິ­ທີ​ການ​ຫຼອກ​ລວງ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ. ຊາ​ຕານ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ຫາ​ເຫຍື່ອ​ຂອງ​ມັນ​ໂດຍ​ບໍ່​ໃຫ້​ຮູ້​ຕົວ ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ ມັນ​ກໍ​ຈະ​ລຸກ­ຂຶ້ນ​ໂດຍ​ບໍ່​ແຈ້ງ​ໃຫ້​ຜູ້​ໃດ​ຮູ້ ແລະ​ມັນ​ຈະ​ກັດ​ກິນ​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ. "ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຝ່າ­ຝືນ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ໃດ​ຂໍ້​ໜຶ່ງ ຜູ້​ນັ້ນ​ກໍ​ຜິດ​ໃນ​ຖານ​ຝ່າ­ຝືນ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ​ທັງ​ໝົດ." (ຢາ​ໂກ​ໂບ 2:10). 

ເມື່ອ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໂຣມ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຢຸດ​ຫ້າມ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ອອກ​ຈາກ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ໃນ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ໄດ້. ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ ການ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ກໍ​ໄດ້​ຢຸດ­ຕິ​ລົງ ແລະສາ­ສະ­ໜາ​ຄຣິ​ສ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ສູ່​ໃນ​ພະ​ຣາ​ຊາ​ວັງ ມີ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ກັບ​ໃຈ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ມາ​ເຊື່ອ​ຂ່າວ​ປະ­ເສີດ​ເລື່ອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ ແຕ່​ເປັນ​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ພຽງ​ໃນ​ນາມ​ເທົ່າ​ນັ້ນ. ຕໍ່​ມາ ຄົນ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ກັບ​ໃຈ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ​ກໍ​ໄດ້​ຄ່ອຍໆ​ນຳ​ເອົາ​ປະ­ເພ­ນີ​ຂອງ​ລັດ­ທິ​ນອກ​ສາ­ສະ­ໜາ, ການ​ຂາບ​ໄຫວ້​ຮູບ​ປັ້ນ ແລະ​ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ​ເຂົ້າ​ມາ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ຢູ່​ໃນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ຈົນ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ເລີ່ມ​ເສື່ອມ​ໂຊມ​ລົງ. ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ມີ​ການ­ຈັດ­ຕັ້ງ​ຕຳ­ແໜ່ງ​ໃຫ້​ບັນ­ດາ​ຜູ້­ນຳ​ຢູ່​ໃນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ເໝືອນ​ກັບ​ສາ­ສະ­ໜາ​ອື່ນໆ, ມີ​ການ​ປ່ຽນ​​ແປງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະວັນ­ນະ​ມັດ​ສະ​​ການ​ພຣະ​ອົງ​ອີກ​ດ້ວຍ ເພື່ອ​ຈະ​ໄດ້​ໃຫ້​ຄົນ​ນອກ​ສາ​​ສະ­ໜາ​ເຂົ້າ​ມາ​ເປັນ​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ໄດ້​ງ່າຍ​ຂຶ້ນ. ໃນ​ທີ່​ສຸດ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໂຣມ​ກໍ​ໄດ້​ກາຍ​ມາ​ເປັນ​ສາ­ສະ­ໜາ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເຊິ່ງ​ມີ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ເປັນ​ປະ​ມຸກ. ຄວາມ​ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ແມ່ນ​ຫຍັງ?

"ໃນ​ເລື່ອງ​ນີ້​ຕ້ອງ​ໃຊ້​ສະ­ຕິ­ປັນ­ຍາ​ຄວາມ​ຮູ້ ຖ້າ​ຜູ້​ໃດ​ມີ​ຄວາມ​ເຂົ້າ­ໃຈ ກໍ​ໃຫ້​ຄິດ​ເລກ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ນັ້ນ ເພາະ​ເປັນ​ເລກ​ຂອງ​ບຸກ­ຄົນ​ຜູ້​ໜຶ່ງ ເລກ​ຂອງ​ມັນ​ຄື ຫົກ​ຮ້ອຍ​ຫົກ​ສິບ​ຫົກ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:18). ໃນ​ອະດີດ ຊື່​ຕຳ­ແໜ່ງ​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ແມ່ນ​ເອີ້ນ​ວ່າ Vicarius Filii Dei "ຕົວ​ແທນ​ບຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ" ໃນ​ພາ­ສາ​ລາ​ຕິ​ນ​ຂອງ​ສາ­ສະ­ໜາ​ຄຣິ​ສ​ນິ­ກາຍ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ບາງ​ຕົວ​ອັກ​​ສອນ​ເປັນ​ຕົວ​ເລກ ແລະຖ້າ​ເອົາ​ຄ່າ​ຕົວ​ເລກ​ຂອງ Vicarius Filii Dei ມາ​ບວກ​ເຂົ້າ­ກັນ​ກໍ​ຈະ​ໄດ້ 666. ຫຼັກ​ຖານ​ອັນ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ນີ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ສະ­ຫຼຸບ​ໄດ້​ວ່າ ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ​ແມ່ນ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ ແລະຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເຊິ່ງ​ຊາ​ຕານ​ເປັນ​ຜູ້​ໃຫ້​ຣິດ​ເດດ, ບັນ­ລັງ ແລະ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ມັນ​ໃຫ້​ແກ່​ພວກ​ເຂົາ ເພື່ອ​ມາ​ຕໍ່­ສູ້​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ. (ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:1-3).

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:1-10,18; 12:9; 17:9,12,15; ດາ​ນີ​ເອນ ບົດ​ທີ 7.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 439.2; 55.1}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ ​ນາງ​ ເອ​ເລັນ​ ຈີ. ໄວ​ທ 

ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກພື້ນ​ດິນ

 

ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ບົດ​ທີ 13 ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ທະ­ເລ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ອັກ​ຄະ​ສາ­ວົກ​ໂຢ​ຮັນ​ຍັງ​ໄດ້​ເຫັນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ພື້ນ​ດິນ​ອີກ​ດ້ວຍ "ແລ້ວ​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຫັນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ອີກ​ໂຕ​ໜຶ່ງ​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ພື້ນ​ດິນ ມັນ​ມີ​ສອງ​ເຂົາ​ເໝືອນ​ເຂົາ​ແກະ​ນ້ອຍ ມັນ​ເວົ້າ​ເໝືອນ​ພະ­ຍາ​ນາກ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:11). ໃນ​ຊ່ວງ​ໄລ­ຍະ​ທີ່​ຊາ​ຕານ​ໄດ້​ມອບ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ມັນ​ໃຫ້​ແກ່​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເພື່ອ​ມາ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ປະ​ຊາ​​ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ນັ້ນ ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ຍອມ​ໃຫ້​ຊາ​ຕານ​ໃຊ້​ອຳ­ນາດ​ຊົ່ວ­ຄາວ​ໜຶ່ງ ເມື່ອ​ໃກ້​ຈະ​ສິ້ນ​ສຸດ​ທ້າຍ​ຂອງ​ການ​ຖືກ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ນັ້ນ ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ບາງ​ຄົນ​ກໍ​ໄດ້​ອົບ­ພະ­ຍົບ​ອອກ​ຈາກ​ທະ­ວີບ​ຢູ​ໂຣບ​ກ່ອນ ເພື່ອ​ລົບ​ໜີ​ຈາກ​ການ​ຖືກ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ. ຜູ້​ຄົນ​ທີ່​ອົບ​​ພະ​ຍົບ​ອອກ​ຈາກ​ທະ­ວີບ​ຢູ​ໂຣບ​ໄດ້​ເດີນ­ທາງ​ໄປ​ດິນ​​ແດນ​ໃໝ່​ຢູ່​ທະ­ວີບ​ທາງ​ທິດ­ຕາ­ເວັນ­ຕົກ ທີ່​ດິນ­ແດນ​ໃໝ່​ນີ້​ມີ​ຜູ້​ຄົນ​ອາ­ໄສ​ຢູ່​ໜ້ອຍ ແລະ​ເມື່ອ​ກຸ່ມ​ຜູ້​ອົບ­ພະ­ຍົບ​ໄປ​ອາ­ໄສ​ຢູ່​ບໍ່​ດົນ​ເທົ່າ­ໃດ​ທົດ​ສະ​ວັດ​ກໍ​ກາຍ­ເປັນ​ຊຸມ​ຊົນ​ໃຫຍ່ ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ​ໄດ້​ປະ­ກາດ​ເອ­ກະ­ລາດ​ເປັນ​ປະ­ເທດ​ສະ­ຫະ­ລັດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ.

ເມື່ອ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ຊາ​ຕານ​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ແລ້ວ ສັນ​ຕະ​ປາ​​ປາ​ກໍ​ຖືກ​ກອງ­ທັບ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ຝຣັ່ງ​ຈັບ​ໄປ​ເຂົ້າ​ຄຸກ ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ອຳ­ນາດ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ກໍ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ. ແລະ​ໃນ​ທັນ­ໃດ​ນັ້ນ ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ກໍ​ຮຸ່ງ­ເຮືອງ​ຂຶ້ນ. ມີ​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ຈຳ­ນວນ​ຫຼາຍ​ໄດ້​ແຍກ​ຕົວ​ອອກ​ຈາກ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເພື່ອ​ຢາກ​ຕິດ­ຕາມ​ຄວາມ​ຈິງ. ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ທີ່​ອົບ­ພະ­ຍົບ​ໄປ​ຢູ່​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ຍັງ​ມີ​ຜູ້​ຄົນ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ນັບ­ຖື​ພຣະ​ເຈົ້າ​ກໍ​ອົບ­ພະ­ຍົບ​ໄປ​ຢູ່​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ເຊັ່ນ​ກັນ ຈົນ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ກາຍ­ເປັນ​ປະ­ເທດ​ທີ່​ມີ​ອຳ­ນາດ​ໃຫຍ່​ສູງ​ສຸດ​ຂອງ​ໂລກ.

ນ້ຳ ຫຼື ທະ­ເລ​ໝາຍ​ເຖິງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ທີ່​ອາ­ໄສ​ຢູ່​ເປັນ​ຈຳ​​ນວນ​ຫຼາຍ ແລະ​ສະ­ນັ້ນ​ພື້ນ​ດິນ​ໝາຍ​ເຖິງ​ດິນ­ແດນ​ທີ່​ມີ​ຜູ້​ຄົນ​ອາ­ໄສ​ຢູ່​ໜ້ອຍ (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:15). ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ໄດ້​ກໍ່​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ດິນ­ແດນ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ຜູ້​ໃດ​ປົກ​​ຄອງ​ມາ​ກ່ອນ ພວກ​ເຂົາ​ຢູ່​ຢ່າງ​ສະ­ຫງົບ​ສຸກ ແລະຈະ­ເລີນ​ເຕີບ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ​ຢ່າງ​ຕໍ່​ເນື່ອງ. ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ແມ່ນ​ໃຫ້​ເສ­ລີ­ພາບ​ແກ່​ທຸກ​ຄົນ​ໃນ​ການ​ນັບ­ຖື​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະ​ໃຫ້​ເສ­ລີ­ພາບ​ແຕ່​ລະ​ບຸກ­ຄົນ​ທີ່​ເຊື່ອ​ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຂົາ​ຄິດ​ວ່າ​ຖືກ­ຕ້ອງ ເຊິ່ງ​ລັດ​ສະ­ພາ​ຈະ​ບໍ່​ອອກ​ກົດ­ໝາຍ​ໃດໆ ຫຼື ​ຂໍ້​ຫ້າມ​ກ່ຽວ​ກັບ​ອິດ​ສະ​ຫຼະ​​ພາບ​ເຫຼົ່າ​ນີ້... ເພາະ​ຄວາມ​ສຳ­ຄັນ​ລະ­ຫວ່າງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ ​ມະ­ນຸດ​ນັ້ນ​ຢູ່​ເໜືອ​ກົດ­ໝາຍ​ຂອງ​ມະ​ນຸດ. ປະ​ຊາ​​ຊົນ​ສ່ວນ​ຫຼາຍ​ເປັນ​ຊາວ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ. ການ​ນັບ­ຖື​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ເປັນ​ປະ​​ຊາ​ທິ​ປະ​ໄຕ ຄື​ມີ​ເສ­ລີ­ພາບ​ໃນ​ການ​ນັບ­ຖື​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະ​ມີ​ປະ­ທານ​ນາ​ທິ​ບໍ­ດີ​ເປັນ​ຫົວ­ໜ້າ​ຄະ­ນະ​ລັດ​ຖະ​​ບານ​ປົກ­ຄອງ​ປະ​ເທດ. ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ມີ​ອຳ­ນາດ​ທັງ​ສອງ​ຢ່າງ​ຄື ອຳ­ນາດ​ທາງ​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະ ​ອຳ​​ນາດ​ທາງ​ການ­ເມືອງ ເຊິ່ງ​ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ສອງ​ເຂົາ​ເໜືອ​ນ​ເຂົາ​ລູກ​ແກະ. ດ້ວຍ​ເຫດ​ໃດ ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ຈຶ່ງ​ເປັນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ຈາກ​ພື້ນ​ດິນ?

"ສັດ​ຮ້າຍ​ເວົ້າ​ເໝືອນ​ພະ­ຍາ​ນາກ" ຄຳ​ພະ­ຍາ­ກອນ​ນີ້​ໄດ້​ທຳ​ນວາຍ​ເຖິງ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ວ່າ ຕໍ່​ໄປ​ຈະ​ມີ​ກົດ­ໝາຍ ແລະ ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ທີ່​ຂັດ​ແຍ້ງ​ກັບ​ເສ­ລີ­ພາບ​ທາງ​ດ້ານ​ການ​ນັບ­ຖື​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະ ​ເສ­ລີ­ພາບ​ຂອງ​ສິດ­ທິ​ມະ​ນຸດ. ຫຼັງ​ຈາກ​ຊາວ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ທີ່​ນັບ​ຖືກ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ອົບ­ພະ­ຍົບ​ມາ​ອາ­ໄສ​ຢູ່​ໃນ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ແລ້ວ ການ​ດຳ­ລົງ​ຊີ­ວິດ ແລະ​ການ​ເປັນ​ຢູ່​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ສະ­ດວກ​ສະ­ບາຍ ແຕ່​ພວກ​ເຂົາ​ບໍ່​ໄດ້​ມີ​ການ​ພັດ­ທະ­ນາ​ໃນ​ການ​ຟື້ນ​ຟູ​ຄວາມ​ຈິງ ແລະພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ໄດ້​ເອົາ­ໃຈ­ໃສ່​ໃນ​ສິ່ງ​ຂອງ​ທາງ​ຝ່າຍ​ໂລກ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ຝ່າຍ​ພຣະ​ເຈົ້າ. ເມື່ອ​ພວກ​ເຂົາ​ບໍ່​ໄດ້​ປະ​ຖິ້ມ​ບາງ​ປະ​ເພ​​ນີ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ພວກ​ເຂົາ​ຈຶ່ງ​ຍັງ​ຄົງ​ນັບ­ຖື​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຕາມ​ທີ່​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ໄດ້​ກຳ­ນົດ​ໄວ້. ສະ­ນັ້ນ ຊາ​ຕານ​ຈຶ່ງ​ໃຊ້​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ໃຫ້­ການ​ສະ­ໜັບ­ສະ­ໜູນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເພື່ອ​ໃຫ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ກັບ​ມາ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ອີກ​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ ໂດຍ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ນີ້​ຈະ​ຖືກ​ໃຊ້​ບັງ­ຄັບ​ໃຫ້​ນັບ­ຖື​ກົດ­ໝາຍ​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເໝືອນ​ກັນ​ກັບ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ທີ່​ເຄີຍ​ເຮັດ​ມາ​ແລ້ວ​ນັ້ນ ຈະ​ມີ​ການ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ ແລະ ​ບໍ່​ຍອມ​ປະ­ນີ­ປະ­ນອມ​ອີກ​ດ້ວຍ ເພື່ອ​ຕໍ່­ຕ້ານ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ ​ຕໍ່­ສູ້​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:11-17; 17:15

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 439.2; 445.1}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ ​ເອ​ເລັນ​ ຈີ. ໄວ​ທ 

ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ

 

"ຖ້າ​ໃຜ​ບູ­ຊາ​ສັດ​ຮ້າຍ ແລະ​ຮູບ​ຂອງ​ມັນ ແລະ​ຮັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ມັນ​ໄວ້​ທີ່​ໜ້າ­ຜາກ ຫຼື ​ທີ່​ມື​ຂອງ​ເຂົາ. ຄົນ​ນັ້ນ​ຈະ​ຕ້ອງ​ດື່ມ​ເຫຼົ້າ​ອະ­ງຸ່ນ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ຖອກ​ລົງ​ໃນ​ຈອກ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ໂດຍ​ບໍ່​ປົນ​ກັບ​ສິ່ງ​ໃດ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:9,10). ການ​ໃຊ້​ກົດ­ໝາຍ ແລະການ​ບັງ­ຄັບ​ໃຫ້​ນັບ­ຖື​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ແມ່ນ​ການ​ສ້າງ​ຮູບ​ຈຳ­ລອງ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ. ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ແມ່ນ​ການ​ນັບ­ຖື​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ອັນຈອມ​ປອມ​ຄື​ມື້​ທີໜຶ່ງໃນ​ສັບ​ປະ​ດາ. ລັກ­ສະ­ນະ​ພິ­ເສດ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ ແລະ​ຮູບ​ຂອງ​ມັນ​ແມ່ນ​ການ​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ. (ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:12) ໃຜ​ກໍ​ຕາມ​ທີ່​ຮູ້ ແລະ​ເຂົ້າ​​ໃຈ­ຄວາມ​ຈິງ​ແລ້ວ ແຕ່​ຍັງ​ຍອມ­ຮັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ຢູ່ ຜູ້​ນັ້ນ​ກຳ­ລັງ​ໃຫ້​ກຽດ ແລະສະ­ແດງ​ຄວາມ​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຕໍ່​ສັດ​ຮ້າຍ ແທນ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ.

ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່​ແມ່ນ​ມີ​ຄວາມ​ສຳ­ຄັນ​ຫຼາຍ ເພາະ​ເປັນ​ຂໍ້​ດຽວ​ໃນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ສິບ​ປະ­ການ​ທີ່​ຊີ້​ໄປ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໃນ​ຖາ­ນະ​ເປັນ​ພຣະ​ຜູ້​ສ້າງ​ຟ້າ​ສະ­ຫວັນ ແລະ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ. ແລະດ້ວຍ​ເຫດ​ນີ້ ພຣະ​ເຈົ້າ​ອົງ​ແທ້​ຈິງ​ຈຶ່ງ​ມີ​ຄວາມ​ແຕກ​ຕ່າງ​ຈາກ​ບັນ­ດາ​ພະ​ຈອມ​ປອມ​ທັງ​ໝົດ. ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຖືກ​ສະ​ຖາ​ປາ​ນາ​ຂຶ້ນ​ເພື່ອ​ເປັນ​ການ​ລະ​​ນຶກ​ເຖິງ​ວຽກ​ງານ​ການ​ຊົງ​ສ້າງ ແລະ​ເພື່ອ​ນຳ​ຈິດ­ໃຈ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ​ໃຫ້​ໄປ​ຫາ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ອົງ​ແທ້​ຈິງ ແລະ​ຊົງ​ເປັນ​ຢູ່. ຄວາມ​ຈິງ​ຂອງ​ອຳ­ນາດ​ການ​ຊົງ​ສ້າງ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ແມ່ນ​ຈະ​ຖືກ​ກ່າວ​ເຖິງ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ໃນ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ເປັນ​ຫຼັກ​ຖານ​ວ່າ ພຣະ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ຣາ​ເອນ​ແມ່ນ​ເໝືອກ​ວ່າ​ບັນ­ດາ​ພະ​ຂອງ​ຄົນ​ນອກ​ສາ​ສະ​ໜາ. {4SP 281.1}

ການ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ອັນຈອມ​ປອມ​ຕາມ​ກົດ­ໝາຍ​ຂອງ​ລັດ­ຖະ­ບານ ເຊິ່ງ​ຂັດ​ແຍ້ງ​ກັບ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່ ຈະ​ສະ­ແດງ​ເຖິງ​ຄວາມ​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຕໍ່​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ທີ່​ຕໍ່­ຕ້ານ​ພຣະ​ເຈົ້າ. ໃນ​ທາງ​ກົງ­ກັນ­ຂ້າມ ການ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ຊະ​​ບາ​ໂຕ​ທີ່­ແທ້​ຈິງ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ການ​ເຊື່ອ​ຟັງ​ຕາມ​ພຣະ​ບັນ​​ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ນັ້ນ ກໍ​ຈະ​ເປັນ​ຫຼັກ​ຖານ​ທີ່​ສະ­ແດງ​ເຖິງ​ຄວາມ​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ທີ່​ມີ​ຕໍ່​ພຣະ​ຜູ້​ສ້າງ. ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຍອມ​ຈຳ­ນົນ​ຕໍ່​ຂໍ້​ຮຽກ­ຮ້ອງ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ. ແຕ່​ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໃນ​ວັນ​ເສົາ​ຈະ​ສະ­ແດງ​ຄວາມ​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ຕໍ່​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ກາ​ປະ­ທັບ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ. (ພຣະ​ນິ­ມິດ 7:3) {GC 605} 

ກ່ອນ​ທີ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈະ​ສະ­ເດັດ​ກັບ​ມາ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ ຈະ​ມີ​ສົງ­ຄາມ​ຕໍ່­ສູ້​ກັນ​ລະ­ຫວ່າງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ກົດ­ໝາຍ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ ເຊິ່ງ​ມະ­ນຸດ​ຈະ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ເລືອກ​ວ່າ​ຈະ​ຢູ່​ຝ່າຍ​ພຣະ​ເຈົ້າ ຫຼື ຢູ່​ຝ່າຍ​ຊາ​ຕານ. ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຍອມ­ຮັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ "ຄົນ​ນັ້ນ​ຈະ​ຕ້ອງ​ດື່ມ​ເຫຼົ້າ​ອະ­ງຸ່ນ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ຖອກ​ລົງ​ໃນ​ຈອກ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ໂດຍ​ບໍ່​ປົນ​ກັບ​ສິ່ງ​ໃດ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:9, 10) ແຕ່​ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຍອມ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈົນ​ເຖິງ​ວັນ​ຕາຍ ພຣະ​ອົງ​ຈະ​ເອົາ​ມົງ­ກຸດ​ແຫ່ງ​ຊີ­ວິດ​ໃຫ້​ຜູ້​ນັ້ນ. (ພຣະ​ນິ­ມິດ 2:10) 

ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ກ່າວ​ວ່າ: "ຈົ່ງ​ປະ­ທັບ​ກາ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ໄວ້​ໃນ​ພວກ​ສາ­ວົກ​ຂອງ​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ" (ເອ​ຊາ​ຢາ 8:16) ກາ​ປະ­ທັບ​ຂອງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ແມ່ນ​ປາ​​ກົດ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່. ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ນີ້ ພຽງ​ຂໍ້​ດຽວ​ໃນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ສິບ​ປະ­ການ​ທີ່​ເປີດ­ເຜີຍ​ໃຫ້​ເຫັນ​ພຣະ​ນາມ ແລະ​ຕຳ­ແໜ່ງ​ຂອງ​ພຣະ​ຜູ້​ປະ­ທານ​ພຣະ​ບັນ​ຍັດ. ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ນີ້​ໄດ້​ປະ­ກາດ​ວ່າ ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ເປັນ​ຜູ້​ສ້າງ​ຟ້າ​ສະ­ຫວັນ ແລະແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ. ແລະ​ດ້ວຍ​ເຫດ​ນີ້ ຈຶ່ງ​ເປັນ​ສິດ­ທິ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ທີ່​ຈະ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ເຄົາ​ຣົບ ແລະ​ການ​ນະ­ມັດ­ສະ­ການ​ເໜືອກ​ວ່າ​ພະ​ອື່ນ​ໃດ. ນອກ​ເໜືອ​ຈາກ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ນີ້​ແລ້ວ ບໍ່​ມີ​ຂໍ້­ຄວາມ​ໃດ​ໃນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ສິບ​ປະ­ການ​ທີ່​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ໄດ້​ມາ​ໂດຍ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ຜູ້​ໃດ. ເມື່ອ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຖືກ​ປ່ຽນ­ແປງ​ໂດຍ​ອຳ­ນາດ​ການ​ປົກ​​ຄອງ​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ແລ້ວ ກາ​ປະ­ທັບ​ນີ້​ຈຶ່ງ​ຖືກ​ນຳ​ອອກ​ໄປ​ຈາກ​ພຣະ​ບັນ​ຍັດ. {GC 452.1}

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:16,17; 14:9,10,12; ດາ​ນີ​ເອນ 7:25; 2ເທ­ສະ​ໂລ​ນິກ 2:7,8; ມັດ​ທາຍ 5:17-19.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 445.2,3; 446.1,2; 605} ແລະ ​​ປຶ້ມ "The Spirit of Prophecy Volume 4" {4SP 280.1; 281.1}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ​ ເອ​ເລັນ ​ຈີ. ໄວ​ທ  

ເຈັດ​ຫົວ ແລະ ສິບ​ເຂົາ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ

 

ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ບົດ​ທີ 17 ອັກ​ຄະ​ສາ­ວົກ​ໂຢ​ຮັນ​ຍັງ​ໄດ້​ເຫັນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ອີກ​ໂຕ​ໜຶ່ງ "ມັນ​ມີ​ເຈັດ​ຫົວ ແລະ ​ສິບ​ເຂົາ. ນີ້​ຕ້ອງ​ໃຊ້​ຄວາມ​ຄິດ​ຢ່າງ​ມີ​ປັນ­ຍາ ຫົວ​ທັງ​ເຈັດ​ນັ້ນ​ຄື​ເນີນ​ເຂົາ​ເຈັດ​ຍອດ​ທີ່​ຍິງ​ນັ້ນ​ນັ່ງ​ຢູ່ ແລະຄື​ກະ­ສັດ​ເຈັດ​ອົງ ຫ້າ​ອົງ​ລ່ວງ​ໄປ​ແລ້ວ ແລະອົງ​ໜຶ່ງ​ກຳ­ລັງ​ເປັນ​ຢູ່ ສ່ວນ​ອີກ​ອົງ​ໜຶ່ງ​ນັ້ນ​ຍັງ​ບໍ່​ມາ ແລະ​ຖ້າ​ມາ​ແລ້ວ​ກໍ​ຈະ​ຕ້ອງ​ຢູ່​ພຽງ​ໄລ­ຍະ​ສັ້ນ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:3, 9, 10)

ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ບົດ​ທີ 12, 13 ແລະ 17 ແມ່ນ​ເປັນ​ສັນ­ຍາ​ລັກ​ອັນ​ດຽວ​ກັນ ແຕ່​ກໍ​ມີ​ບາງ​ບ່ອນ​ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ ເຊິ່ງ​ທັງ​ສາມ​ບົດ​ນີ້​ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ເຫັນ​ຫົວ​ທັງ​ເຈັດ​ແມ່ນ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ໂລກ ແລະ  ລັດ­ຖະ­ບານ​ເທິງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ​ໄດ້​ດຳ­ເນີນ​ການ​ສືບ­ຕໍ່​ກັນ ເຊິ່ງ​ຊາ​ຕານ​ໄດ້​ໃຊ້​ເປັນ​ເຄື່ອງ­ມື​ເພື່ອ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ທີ່​ຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຕໍ່​ພຣະ​ເຈົ້າ.

ສັດ​ຮ້າຍ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ບົດ​ທີ 17 ໄດ້​ອະ­ທິ­ບາຍ​ໂດຍ​ສະ­ເພາະ​ແມ່ນ​ເຫດ­ການ​ທີ່​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ຍຸກ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ. ສັດ​ຮ້າຍ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ລັດ­ຖະ­ບານ ຫຼື ອາ­ນາ­ຈັກ ແລະຜູ້­ຍິງ​ທີ່​ນັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ມີ​ສິດ​ອໍາ​ນາດ​ເຫນືອ​ຜູ້​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ບັນ­ດາ​ປະ­ເທດ​ໃນ​ການ​ຕັດ​ສິນ. ຫົວ​ທັງ​ເຈັດ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ໝາຍ​ເຖິງ​ກະ­ສັດ​ເຈັດ​ອົງ ເຊິ່ງ​ຫ້າ​ອົງ​ໄດ້​ລ່ວງ​ໄປ​ແລ້ວ​ເຊັ່ນ: ອາ­ນາ­ຈັກ​ບາ​ບີ​ໂລນ, ອາ­ນາ­ຈັກ​ເມ​ໂດ​-​ເປີ​ເຊຍ, ອາ­ນາ­ຈັກ​ກຣີກ, ອາ­ນາ­ຈັກ​ໂຣມ ແລະຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ.     ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ເປັນ​ຫົວ­ທີ 5 ນັບ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ປີ 538 ກ່ອນ​ຈະ​ສູນ​ເສຍ​ອຳ­ນາດ​ໃນ​ປີ 1798 ຊາ​ຕານ​ໄດ້​ມອບ​ຣິດ​ເດດ, ບັນ­ລັງ ແລະ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ມັນ​ໃຫ້​ແກ່​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເພື່ອ​ມາ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ (ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:2, 5).

ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ທີ່​ຖືກ​ບາດ­ແຜ ຫຼື ສູນ​ເສຍ​ອຳ­ນາດ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ເປັນ​ຫົວ­ທີ 6 ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ໄດ້​ຖືກ​ກອງ­ທັບ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ຝຣັ່ງ​ຈັບ​ໄປ​ເຂົ້າ​ຄຸກ ແລະອຳ­ນາດ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ກໍ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ຈະ​ຖືກ​ຍຶດ​ອຳ­ນາດ ແລະບໍ່​ມີ​ອຳ­ນາດ​ທີ່​ຈະ​ໄປ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ເໝືອນ​ດັ່ງ​ແຕ່​ກ່ອນ ແຕ່​ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ຍັງ​ເປັນ​ຢູ່ ແລະລໍ​​ຄອຍ​ການ​ຟື້ນ​ຟູ​ອຳ­ນາດ​ໃຫ້​ກັບ​ມາ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ອີກ​ຄັ້ງ "ຫົວໆ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ເບິ່ງ​ເໝືອນ​ຖືກ​ຟັນປານ​ຕາຍ​ ແຕ່​ບາດ­ແຜທີ່​ຖືກ​ຟັນ​ນັ້ນ​​ຮັກສາຫາຍແລ້ວ." (ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:3) TKJV

ແລະການ​ກັບ​ມາ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ອີກ​ຄັ້ງ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ແມ່ນ​ເປັນ​ຫົວ­ທີ 7 "ສ່ວນ​ອີກ​ອົງ​ໜຶ່ງ​ນັ້ນ​ຍັງ​ບໍ່​ມາ ແລະ ​ຖ້າ​ມາ​ແລ້ວ​ກໍ​ຈະ​ຕ້ອງ​ຢູ່​ພຽງ​ໄລ­ຍະ​ສັ້ນໆ"  ຄຳ​ພະ­ຍາ­ກອນ​ນີ້​ໄດ້​ທຳ​ນວາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ກຳ­ລັງ​ຟື້ນ​ຟູ​ອຳ­ນາດ​ເພື່ອ​ຈະ​ກັບ​ຄືນ​ມາ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ອີກ​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ. ເມື່ອ​ຍຸກ​ສຸດ​ທ້າຍ​ໃກ້​ຈະ​ສິ້ນ​ສຸດ ອຳ­ນາດ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ຈະ​ກັບ​ມາ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ​ກວ່າ​ເກົ່າ ອຳ­ນາດ​ທີ່​ເຄີຍ​ສູນ​ເສຍ​ໄປ​ນັ້ນ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຟື້ນ​ຟູ ແລະພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ກັບ​ມາ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ອີກ​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ​ຢ່າງ​ໂຫດ­ຮ້າຍ​ທີ່​ສຸດ​ເໝືອນ​ດັ່ງ​ທີ່​ພວກ​ເຂົາ​ເຄີຍ​ເຮັດ​ຜ່ານ​ມາ​ຫຼາຍ​ຮ້ອຍ​ປີ​ກ່ອນ. ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຟື້ນ​ຄືນ­ໃໝ່​ນີ້ ຈະ​ກັບ​ມາ​ຮ່ວມ​ມື​ກັບ​ຊາວ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ ແລະ​ລັດ­ທິ​ເຊື່ອ​ຜີ ເພື່ອ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ອົງ​ກອນ​ທາງ​ສາ­ສະ­ໜາ ເຊິ່ງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສະ­ໜັບ­ສະ­ໜູນ​ຈາກ​ລັດ­ຖະ­ບານ​ຂອງ​ໂລກ ແຕ່​ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ໄດ້​ຢູ່​ພຽງ​ໄລ​ຍະ​ສັ້ນໆ.

"ຫົວ​ທັງ​ເຈັດ​ນັ້ນ​ໄດ້­ແກ່​ພູ­ເຂົາ​ເຈັດ​ໜ່ວຍ​ທີ່​ຍິງ​ນັ້ນ​ນັ່ງ​ຢູ່" ຫົວ​ທັງ​ເຈັດ​ນີ້​ຍັງ​ໝາຍ​ເຖິງ​ສຳ­ນັກ­ງານ​ໃຫຍ່​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ແມ່ນ​ຕັ້ງ​ຢູ່​ໃນ​ລະ­ຫວ່າງ​ພູ­ເຂົາ​ເຈັດ​ແຫ່ງ ແລະ​ເປັນ​ທີ່​ຮູ້­ຈັກ​ກັນ​ມາ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ໃນ​ສະ­ໄໝ​ບູ­ຮານ​ວ່າ ເປັນ "ນະ­ຄອນ​ແຫ່ງ​ເຈັດ​ເຂົາ" ຢູ່​ໃນ​ນະ​​ຄອນ​ວາ​ຕິ​ກັນ​ເຊິ່ງ​ເປັນ​ບ່ອນ­ຢູ່​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:9).

"ສິບ​ເຂົາ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ" ເຂົາ​ໝາຍ​ເຖິງ​ອາ­ນາ­ຈັກ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ໄປ​ຕາມ​ທີ່​ດາ​ນີ​ເອນ​ໄດ້​ພະ­ຍາ­ກອນ​ເຖິງ​ຮູບ​ປັ້ນ​ທີ່­ຢູ່​ໃນ​ຄວາມ​ຝັນ​ຂອງ​ກະ­ສັດ​ເນ​ບູ​ກາດ​ເນັດ​ຊາ​ໄວ້ "ຂາ​ເປັນ​ເຫຼັກ ຕີນ​ເປັນ​ເຫຼັກ​ປົນ​ດິນ" (ດາ​ນີ​ເອນ 2:33). ເຫຼັກ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ຂອງ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໂຣມ ເຊິ່ງ​ຕໍ່​ມາ​ອາ​​ນາ​ຈັກ​ໂຣມ​ກໍ​ໄດ້​ພັງ​ທະ​ລາຍ ແລະ​ມີ​ສິບ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ທີ່​ໄດ້​ແຍກ​ຕົວ​ອອກ​ຈາກ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໂຣມ. ໃນ​ບັນ­ດາ​ສິບ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ ມີ​ສາມ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ໄດ້​ເຮັດ​ການ​ຕໍ່​​ຕ້ານ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ດັ່ງ­ນັ້ນ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ຈຶ່ງ​ໄດ້​ທຳ­ລາຍ​ສາມ​ອາ­ນາ­ຈັກ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ (ດາ​ນີ​ເອນ 7:8) ແຕ່​ໃນ​ປັດ­ຈຸ­ບັນ ອາ­ນາ­ຈັກ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ​ໄດ້​ກາຍ­ເປັນ​ປະ­ເທດ ແລະ​ເຫຼືອ​ພຽງ​ເຈັດ​ປະ​​ເທດ​ຢູ່​ໃນ​ທະ­ວີບ​ຢູ​ໂຣບ ແລະກໍ​ຍັງ​ຄົງ​ຢູ່​ພາຍ​ໃຕ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ.

"ສ່ວນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ເຄີຍ​ເປັນ​ຢູ່ ແຕ່​ບໍ່​ໄດ້​ເປັນ​ຢູ່​ໃນ​ປັດ​ຈຸ​​ບັນ​ນັ້ນ​ເປັນ​ອົງ​ທີ​ແປດ ແຕ່​ກໍ​ຍັງ​ເປັນ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ເຈັດ​ອົງ​ນັ້ນ ແລະ​ກຳ­ລັງ​ໄປ​ສູ່​ຄວາມ​ພິ­ນາດ” (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:11). "ສັດ​ຮ້າຍ​ທີ່​ເຄີຍ​ເປັນ​ຢູ່" ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ຫຼັງ​ຈາກ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຟື້ນ​ຟູ​ຂຶ້ນ​ມາ​ໃໝ່​ແລ້ວ ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ຮ່ວມ​ຕົວ​ກັບ​ອຳ­ນາດ​ຕ່າງໆ​ທາງ​ຝ່າຍ​ໂລກ​ຄື ກະ­ສັດ, ລັດ­ຖະ­ບານ ຫຼື ຜູ້­ນຳ​ທີ່​ມີ​ອຳ­ນາດ​ຢູ່​ໃນ​ປະ​ເທດ. ການ​ຮ່ວມ​ອຳ­ນາດ​ທາງ​ຝ່າຍ​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະອຳ­ນາດ​ຝ່າຍ​ໂລກ​ເຂົ້າ​ນຳ​ກັນ ຈະ​ເປັນ​ສັດ​ຮ້າຍ​ໂຕ​ທີ​ແປດ ຄື​ບາ​ບີ​ໂລ​ນ​ມະ­ຫາ​ນະ­ຄອນ ຈາກ​ນັ້ນ​ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ເຮັດ​ການ​ເພື່ອ​ຕໍ່­ສູ້​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ. (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:5,6) ແລ້ວ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ທຳ­ລາຍ​ພວກ​ເຂົາ​ໃຫ້​ສົມ​ກັນ​ກັບ​ການ​ກະ­ທຳທີ່​ຊົ່ວ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​​ນັ້ນ. (ພຣະ​ນິ­ມິດ 18:5,6; 16:6)

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "God Cares Volume 2" ຂຽນ​ໂດຍ C. Mervyn Maxwell {ຫນ້າ 471-479}

ຜູ້­ຍິງ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ນັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ­ແດງ​ເຂັ້ມ

 

ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ ຜູ້­ຍິງ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ. ຄວາມ​ສຳ­ພັນ​ຢ່າງ​ໃກ້­ຊິດ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ກັບ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ແມ່ນ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ຮູບ​ແບບ​ຂອງ​ການ​ແຕ່ງ​ງານ. ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ໃຊ້​ສັນ­ຍາ​ລັກ​ຂອງ​ຜົວ​ແລະ​ເມຍ ເພື່ອ​ອະ​​ທິ​ບາຍ​ເຖິງ​ຄວາມ​ສຳ­ພັນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ກັບ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ. ພຣະ​ເຈົ້າ​ແມ່ນ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ການ​ເປັນ​ຜົວ ແລະ ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທີ່​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ແມ່ນ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ການ​ເປັນ​ຍິງ​ສາວ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ. ເປົາ​ໂລ​ໄດ້​ກ່າວ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ວ່າ "ເພາະ​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ຫວງ​ແຫນ​ທ່ານ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຫວງ​ແຫນ​ທີ່​ມາ​ຈາກ​ພຣະ​ເຈົ້າ ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ​ໝັ້ນ​ໝາຍ​ທ່ານ​ໄວ້​ສຳ­ລັບ​ຜົວ​ຄົນ​ດຽວ​ຄື​ພຣະ​ຄຣິດ ເພື່ອ​ຈະ​ໄດ້​ຖວາຍ​ທ່ານ​ໃນ​ຖາ­ນະ​ທີ່​ເປັນ​ພົມ​ມະ​​ຈາ­ລີ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ແດ່​ພຣະ​ອົງ." (2 ໂກ​ຣິນ​ໂທ 11:2 TNCV). ຍິງ​ສາວ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທີ່​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແຕ່​ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ​ນັ້ນ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຫຍັງ?

ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທຽມ​ເທັດ(ຈອມ​ປອມ)ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ດຳ­ເນີນ​ຕາມ​ພຣະ​ຄຳ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ. ເມື່ອ​ພວກ​ເຮົາ​ກັບ​ມາ​ເບິ່ງ​ໃນ​ປະ­ຫວັດ­ສາດ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຮັດ​ຜິດ​ຕໍ່​ພຣະ​ອົງ​ໂດຍ​ໄປ​ຕິດ­ຕາມ​ພະ​ອື່ນໆ ແລະ​ຮັກ​ສິ່ງ​ຂອງ​ຕ່າງໆ​ໃນ​ໂລກ​ນີ້ ເຊິ່ງ​ມັນ​ໄດ້​ແຍກ​ພວກ​ເຂົາ​ອອກ​ຈາກ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະໄດ້​ທຳ­ລາຍ​ຄວາມ​ສຳ­ພັນ​ອັນ​ສັກ​ສິດ. ຍ້ອນ​ວ່າ​ປະ​ຊາ​​ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ສັດ­ຊື່ ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ເອີ້ນ​ພວກ​ເຂົາ​ວ່າ ຄົນ​ຫຼິ້ນ​ຊູ້ ຫຼື ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ (ຢາ​ໂກ​ໂບ 4:4). ສະ­ນັ້ນ ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ​ທີ່​ກ່າວ​ເຖິງ​ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທຳ­ອິດ​ທີ່​ເປັນ­ຕົ້ນ​ເຫດ​ຂອງ​ການ​ເຮັດ​ຜິດ​ບາບ. ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ປະ​​ເພ­ນີ​ຂອງ​ຄົນ​ນອກ​ສາ­ສະ­ໜາ​ຫຼາຍໆ​ຢ່າງ​ເຂົ້າ​ມາ​ປະ​ຕິ​​ບັດ​ຢູ່​ໃນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ຈົນ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ເສື່ອມ​ໂຊມ​ລົງ. ພວກ​ເຂົາ​ຍັງ​ໄດ້​ປ່ຽນ­ແປງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ, ປ່ຽນ​ວັນ­ນະ​ມັດ​ສະ­ການ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ແລະ​ພວກ​ເຂົາ​ຍັງ​ໄດ້​ຊັກ​ຈູງ​ໃຫ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຕ່າງໆ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ໄປ​ຕາມ​ພວກ​ເຂົາ​ອີກ​ດ້ວຍ (ດາ​ນີ​ເອນ 7:25). {4SP 233.2}

"ຜູ້­ຍິງ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ນັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ­ແດງ​ເຂັ້ມ" ຄຳ​ພະ​​ຍາ​ກອນ​ນີ້​ໄດ້​ທຳ​ນວາຍ​ເຖິງ​ເຫດ­ການ​ທີ່​ກຳ­ລັງ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ເວ­ລາ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:3). ຜູ້­ຍິງ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ແລະ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ­ແດງ​ເຂັ້ມ​ແມ່ນ​ໝາຍ​ເຖິງ​ອຳ­ນາດ​ການ­ເມືອງ ແລະສີ­ແດງ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຄວາມ​ບາບ. ໃນ​ກໍ­ລະ­ນີ​ທີ່​ຜູ້­ຍິງ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ນັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ສັດ​ຮ້າຍ​ສີ­ແດງ​ເຂັ້ມ​ນັ້ນ​ໄດ້​ທຳ​ນວາຍ​ບອກ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ຮູ້​ໄວ້​ລ່ວງ​ໜ້າ​ວ່າ ອຳ­ນາດ​ທາງ​ສາ­ສະ­ໜາ​ຈະ​ຢູ່​ເໝືອ​ອຳ­ນາດ​ທາງ​ການ​ເມືອງ. ພຣະ​ນິ­ມິດ​ບົດ​ທີ 17 ນີ້​ຍັງ​ໄດ້​ບອກ​ເຖິງ​ຄວາມ​ພິ­ນາດ​ຂອງ​ບັນ­ດາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຕ່າງໆ​ທີ່​ເສື່ອມ​ໂຊມ​ລົງ​ຍ້ອນ​ຕົວ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ເອງ​ລວມ​ທັງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ແລະ ​ບັນ­ດາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ຕ່າງໆ​ເຫຼົ່າ­ນັ້ນ​ໄດ້​ກັບ​ຄືນ​ໄປ​ສູ່​ຫຼັກ​ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ. ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ຈະ​ຫຼອກ​ຫຼວງ​ທຸກໆ​ປະ­ເທດ​ໃຫ້​ເສື່ອມ​ໂຊມ​ລົງ ແລະ​ບັນ­ດາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ຈະ​ໃຫ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ກັບ​ມີ​ອຳ­ນາດ​ອີກ​ຄັ້ງ ແລະ​ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ມີ​ຄວາມ​ຄິດ​ຢ່າງ​ດຽວ​ກັນ ໝາຍ​ຄວາມ​ວ່າ ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ລວມ​ຕົວ​ກັນ ແລະມີ​ວັດ­ຖຸ​ປະ­ສົງ​ອັນ​ດຽວ​ກັນ.

ໃນ​ປີ 2015 ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ເຟຣນ​ຊີສ ໄດ້​ໄປ​ຢ້ຽມ­ຢາມ​ສະ­ຫະ­ລັດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ. ລາວ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຕ້ອນ­ຮັບ​ຈາກ​ປະ­ທານ​ນາ​ທິ​ບໍ­ດີ ທ່ານ ບາ​ຣັກ ໂອ​ບາ​ມາ. ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ ມີ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ທີ່​ເຄີຍ​ໄປ​ຢ້ຽມ­ຢາມ​ສະ​​ຫະ​ລັດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ກໍ​ຕາມ ແຕ່​ວ່າ​ຄັ້ງ​ນີ້​ເປັນ​ຄັ້ງ​ທີ່​ສຳ­ຄັນ​ທີ່​ສຸດ​ຄື ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ເຟຣນ​ຊີ​ສ​ເປັນ​ຄົນ​ທຳ­ອິດ​ໃນ​ປະ­ຫວັດ­ສາດ​ທີ່​ມີ​ໂອ­ກາດ​ໄດ້​ສົນ­ທະ­ນາ​ກັບ​ລັດ​ຖະ​ສະ​​ພາ​ຂອງ​ສະ­ຫະ­ລັດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ. ມັນ​ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ຄວາມ​ຮູ້­ສຶກ​ຂອງ​ນັກ​ການ­ເມືອງ​ທີ່​ມີ​ຕໍ່​ສັນ​ຕະ​​ປາ​ປາ​ໄດ້​ມີ​ການ​ປ່ຽນ­ແປງ​ໄປ​ຫຼາຍ ເຊິ່ງ​ແຕກ​ຕ່າງ​ຈາກ​ບັນ​ພຣະ​ບຸ­ລຸດ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ທີ່​ໄດ້​ມາ​ຍັງ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ ເພື່ອ​ສະ­ແຫວງ­ຫາ​ອິດ​ສະ­ລະ​ອອກ​ຈາກ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ທາງ​ດ້ານ​ສາ­ສະ­ໜາ ແລະ ​ການ​ເມືອງ.

ພວກ​ເຮົາ​ເຫັນ​ວ່າ ລັດ­ຖະ­ບານ​ຂອງ​ສະ­ຫະ­ລັດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ໄດ້​ໃຫ້​ຄວາມ​ເຄົາ­ລົບ​ແກ່​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ. ຂ່າວ​ປັດ­ຈຸ­ບັນ​ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ຄວາມ​ນິ­ຍົມ​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ແມ່ນ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ຢ່າງ​ຫຼວງ­ຫຼາຍ ພາຍ​ໃນ​ປີ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ​ຢູ່​ທ່າມ­ກາງ​ບັນ­ດາ​ຜູ້­ນຳ​ຂອງ​ໂລກ. ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ຍັງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ພົບ ແລະ ​ໃຫ້​ຄຳ​ແນະ­ນຳ​ແກ່ພວກ​ເຂົາ​ໃນ​ທຸ­ລະ​ກິດ​ຕ່າງໆ​ຂອງ​ປະ­ເທດ ຫຼື ​ຂອງ​ໂລກ. ດັ່ງ­ນັ້ນ ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຫັນ​ວ່າ ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ໄດ້​ຮັບ​ອຳ­ນາດ​ທາງ​ດ້ານ​ພົນ­ລະ­ເມືອງ​ໃນ​ປະ​​ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ແຕ່​ຍັງ​ໄດ້​ຮັບ​ອຳ­ນາດ​ໃນ​ຫຼາຍ​ພາກ­ສ່ວນ​ຂອງ​ໂລກ​ອີກ​ດ້ວຍ.

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "God Cares Volume 2" ຂຽນ​ໂດຍ C. Mervyn Maxwell {ຫນ້າ 471-479}

ບາ​ບີ​ໂລ​ນ​ມະ­ຫາ​ນະ­ຄອນ

 

ຄຳ​ວ່າ "ບາ​ບີ​ໂລນ" ຫຍໍ້​ມາ​ຈາກ "ບາ​ເບລ" ໝາຍ​ຄວາມ​ວ່າ ສັບ­ສົນ​. (ປະ­ຖົມ​ມະ​ການ: 11:9) ຢູ່​ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ​ບົດ​ທີ 17 ໄດ້​ກ່າວ​ເຖິງ​ບາ​ບີ​ໂລ​ນ​ມະ­ຫາ​ນະ​ຄອນ. ບາ​ບີ​ໂລ​ນ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ ຫຼື ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທຽມ​ເທັດ(ຈອມ​ປອມ)ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ດຳ­ເນີນ​ຕາມ​ພຣະ​ຄຳ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລ້ວ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທຽມ​ເທັດ(ຈອມ​ປອມ) ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໃດ? ໃນ​ພຣະ​ທຳ​ຢາ​ໂກ​ໂບ 4:4 ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ສັດ­ຊື່​ຕໍ່​ພຣະ​ອົງ ພຣະ​ອົງ​ຊົງ​ເອີ້ນ​ພວກ​ເຂົາ​ວ່າ "ຄົນ​ຫຼິ້ນ​ຊູ້ ຫຼື ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ" ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ເປັນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທຳ­ອິດ​ທີ່​ເປັນ­ຕົ້ນ​ເຫດ​ຂອງ​ການ​ເຮັດ​ຜິດ​ບາບ ແລະ​ບໍ່​ໄດ້​ດຳ­ເນີນ​ຕາມ​ຄວາມ​ຈິງ​ໃນ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ. ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ປະ­ເພ­ນີ​ຂອງ​ຄົນ​ນອກ​ສາ​ສະ​​ໜາ​ເຂົ້າ​ມາ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ຢູ່​ໃນ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ ແລະມັນ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຂົາ​ມີ​ຄວາມ​ສັບ­ສົນ​ທາງ​ດ້ານ​ຄວາມ​ເຊື່ອ. ນອກ­ຈາກ​ນີ້ ພວກ​ເຂົາ​ຍັງ​ນຳ­ພາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ອື່ນໆ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ຕາມ​ພວກ​ເຂົາ​ອີກ​ດ້ວຍ.

"ບາ​ບີ​ໂລ​ນ​ມະ­ຫາ​ນະ­ຄອນ ແມ່​ຂອງ​ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ​ທັງ​​ຫຼາຍ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:5). ຍິງ​ໂສ­ເພ­ນີ​ທັງ­ຫຼາຍ​ທີ່​ເປັນ​ລູກ​ສາວ​ຂອງ​ບາ​ບີ​ໂລ​ນ​ນັ້ນ ໝາຍ​ເຖິງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ທັງ­ຫຼາຍ​ທີ່​ເຄີຍ​ແຍກ​ຕົວ​ອອກ​ໄປ​ຈາກ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເພື່ອ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ຕາມ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ ແຕ່​ດຽວ­ນີ້​ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ກັບ­ເຂົ້າ​ໄປ​ຫາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ເໝືອນ​ເດີມ. ໃນ​ວັນ​ທີ 31 ເດືອນ​ຕຸ­ລາ​ປີ 2017 ລະ­ບອບ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ສັນ​​ຕະ​ປາ​ປາ ແລະ ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ຫຼາຍ​ນິ​​ກາຍ​ໄດ້​ເຊັນ​ສັນ­ຍາ​ທີ່​ພິ­ເສດ ເຊິ່ງ​ໄດ້​ປະ­ກາດ​ການ​ຢຸດ­ຕິ​ຂອງ​ການ​ຕໍ່­ສູ້​ລະ­ຫວ່າງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ແລະ​ສ່ວນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ຊາວ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ ແລະເວົ້າ​ວ່າ​ຮີບ​ຄອງ​ປະ­ເພ­ນີ​ທັງ​ສອງ​ໃນ​ປັດ­ຈຸ­ບັນ​ນີ້​ແມ່ນ "ໄດ້​ຮ່ວມ​ມື​ກັນ​ໃນ​ພາ­ລະ­ກິດ ເພາະ­ວ່າ​ພວກ​ເຮົາ​ແມ່ນ​ກໍາ​ລັງ​ປະ­ກາດ​ຂ່າວ​ປະ­ເສີດ​ອັນ​ດຽວ​ກັນ." ການ​ເຊັນ​ສັນ­ຍາ​ທີ່​ພິ­ເສດ​ນີ້​ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ໃນ​ວັນ​ຄົບ­ຮອບ 500 ປີ​ຂອງ​ທ່ານ​ມາ​ຕິ​ນ​ລູ​ເທີ​ໄດ້​ຕິດ 95 ຂໍ້­ຄວາມ​ຢູ່​ທີ່​ປະ­ຕູ​ຂອງ​ໂບດ​ວິນ​ແທນ​ເບີກ​ໃນ​ປະ­ເທດ​ເຢຍ​ລະ​ມັນ. ການ​ເຊັນ​ສັນ­ຍາ​ທີ່​ພິ­ເສດ​ນີ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ການ​ປະ­ຕິ​ຮູບ​ຂອງ​ຊາວ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ໄດ້​ຢຸດ​ຍຸກ​ຂອງ​ການ​ປະ​​ຕິ​ຮູບ​ແລ້ວ. ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ຫຼາຍໆ​ນິ­ກາຍ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກັບ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ແລະໄດ້​ມາ​ຮັບ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ.

ນອກ­ຈາກ​ນີ້ ຍັງ​ໄດ້​ພະ­ຍາ­ກອນ​ໄວ້​ອີກ​ວ່າ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ທັງ­ຫຼາຍ​ໃນ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ຈະ​ເປັນ​ຜູ້​ທຳ­ອິດ​ທີ່​ຈະ​ຈັບ​ມື​ກັບ​ລັດ­ທິ​ເຊື່ອ​ຜີ ແລະພວກ​ເຂົາ​ທັງ​ສອງ​ຈະ​ຮ່ວມ​ມື​ກັນ​ໄປ​ຈັບ​ມື​ກັບ​ອຳ­ນາດ​ການ​ປົກ­ຄອງ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ ເຊິ່ງ​ຈະ​ເປັນ​ການ​ລວມ​ຕົວ​ກັນ​ໃນ​ເວ­ລາ​ທີ່​ໃກ້​ຈະ​ສິ້ນ​ສຸດ​ຍຸກ​ສຸດ​ທ້າຍ. ການ​ລວມ​ຕົວ​ກັນ​ຂອງ​ທຸກໆ​ສາ­ສະ­ໜາ​ທີ່​ມາ​ຢູ່​ພາຍ​ໃຕ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ນີ້ ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ມີ​ອຳ­ນາດ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່ ແລະບັນ­ດາ​ກະ­ສັດ​ທົ່ວ​ໂລກ​ຈະ​ມາ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກັບ​ພວກ​ເຂົາ "ຄື​ຍິງ​ທີ່​ບັນ­ດາ​ກະ­ສັດ​ແຫ່ງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ​ລ່ວງ​ປະ­ເວ­ນີ​ນຳ ແລະ​ຄົນ​ທັງ­ຫຼາຍ​ທີ່­ຢູ່​ເທິງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ​ກໍ​ມົວ­ເມົາ​ດ້ວຍ​ເຫຼົ້າ​ອະ­ງຸ່ນ​ແຫ່ງ​ການ​ລ່ວງ​ປະ­ເວ­ນີ​ຂອງ​ນາງ." ເຫຼົ້າ​ອະ­ງຸ່ນ​ໝາຍ​ເຖິງ​ຫຼັກ​ຄຳ​ສອນ​ທີ່​ບໍ່​ຖືກ­ຕ້ອງ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ຈະ​ນຳ​ເອົາ​ຫຼັກ​ຄຳ​ສອນ​ອັນ​ບໍ່​ຖືກ­ຕ້ອງ​ມາ­ສູ່​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ທົ່ວ​ໂລກ. "ຜູ້­ຍິງ​ທີ່​ທ່ານ​ເຫັນ​ນັ້ນ​ຄື​ມະ­ຫາ​ນະ­ຄອນ​ທີ່​ຄອບ­ຄອງ​ຢູ່​ເໜືອ​ກະ­ສັດ​ທັງ​​ຫຼາຍ​ຂອງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ” ( ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:2-5, 18). ໄດ້​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຢ່າງ​ຊັດ​ເຈນ​ວ່າ ອຳ­ນາດ​ທາງ​ສາ­ສະ­ໜາ​ແມ່ນ​ຢູ່​ເໜືອ​ອຳ­ນາດ​ທາງ​ການ​ເມືອງ.

ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ເຮັດ​ການ​ຕໍ່­ສູ້​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ ​ກົດ​ຂີ່​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ທີ່​ບໍ່​ຍອມ​ເຮັດ​ຕາມ​ຫຼັກ​ຄຳ​ສອນ ຫຼື ​ກົດ­ໝາຍ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ "ຍິງ​ນັ້ນ​ມົວ­ເມົາ​ດ້ວຍ​ເລືອດ​ຂອງ​ພວກ​ໄພ່​ພົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ດ້ວຍ​ເລືອດ​ຂອງ​ບັນ­ດາ​ຜູ້​ທີ່​ຍອມ​ສະ​​ຫຼະ​ຊີ­ວິດ​ເພາະ​ເປັນ​ພະ­ຍານ​ຝ່າຍ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ." ແລະ "ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ຕໍ່­ສູ້​ກັບ​ລູກ​ແກະ ແລະ ​ລູກ​ແກະ​ຈະ​ຊະ­ນະພວກ​ເຂົາ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 17:6,14). ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ຕໍ່​​ສູ້​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ລູກ​ແກະ​ໝາຍ​ເຖິງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈະ​ທຳ­ລາຍ​ພວກ​ເຂົາ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ.

ຂ່າວ­ສານ​ຂອງ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ອົງ​ທີ​ສາມ

 

ແລ້ວ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສົ່ງ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ອົງ​ທີ​ສາມ​ມາ​ປະ​​ກາດ​ຂ່າວ­ສານ​ໃຫ້​ແກ່​ມະ­ນຸດ​ທົ່ວ​ໂລກ​ວ່າ: "ຖ້າ​ໃຜ​ບູ​​ຊາ​ສັດ​ຮ້າຍ ແລະ ​ຮູບ​ຂອງ​ມັນ ແລະ ​ຮັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ມັນ​ໄວ້​ທີ່​ໜ້າ­ຜາກ ຫຼື ​ທີ່​ມື​ຂອງ​ເຂົາ. ຄົນ​ນັ້ນ​ຈະ​ຕ້ອງ​ດື່ມ​ເຫຼົ້າ​ອະ­ງຸ່ນ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ຖອກ​ລົງ​ໃນ​ຈອກ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ໂດຍ​ບໍ່​ປົນ​ກັບ​ສິ່ງ​ໃດ ແລະ ​ເຂົາ​ຈະ​ຖືກ​ທໍ­ລະ​​ມານ​ດ້ວຍ​ໄຟ​ກັບ​ມາດ ຕໍ່­ໜ້າ​ບັນ­ດາ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ ແລະ ​ຕໍ່​ພຣະ​ພັກ​ລູກ​ແກະ. ແລະ​ຄວັນ​ແຫ່ງ​ການ​ທໍ­ລະ­ມານ​ຂອງ​ເຂົາ​ຈະ​ພຸ່ງ​ຂຶ້ນ​ຕະ­ຫຼອດ​ໄປ​ເປັນ​ນິດ. ພວກ​ທີ່​ບູ­ຊາ​ສັດ​ຮ້າຍ ແລະຮູບ​ຂອງ​ມັນ ແລະ​ໃຜ​ທີ່​ຮັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ເຊິ່ງ​ເປັນ​ຊື່​ຂອງ​ມັນ ຈະ​ບໍ່​ໄດ້​ຢຸດ​ພັກ​ທັງ​ກາງ­ເວັນ ແລະ ​ກາງ­ຄືນ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:14).

ຂ່າວ­ສານ​ຈາກ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ອົງ​ທີ​ສາມ​ນີ້​ໄດ້​ເຕືອນ​ປະ​​ຊາ​ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ເຖິງ​ເຫດ­ການ​ທີ່​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ອະ­ນາ​ຄົດ ຄື​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ, ບັນ­ດາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ຕ່າງໆ​ທີ່​ປະ​ຖິ້ມ​ຄວາມ​ຈິງ ແລະ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ​ຈະ​ໃຊ້​ກົດ­ໝາຍ​ໃຫ້​ນັບ­ຖື​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ ພວກ​ເຂົາ​ຈະ​ບັງ­ຄັບ​ຄົນ​ທັງ​ປວງ​ໃຫ້​ຍອມ­ຮັບ​ກົດ­ໝາຍ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ.

ຄຳ​ປະ­ກາດ​ຈາກ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ອົງ​ທີ​ສາມ​ແມ່ນ​ນຳ​ໜ້າ​ດ້ວຍ​ຖ້ອຍ​ຄຳ​ທີ່​ເຕືອນ​ຢ່າງ​ຈິງ​ຈັງ ແລະ ​ໜ້າ​ຢ້ານ​ກົວ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ. ຄວາມ​ບາບ​ອັນ​ຮ້າຍ​ແຮງ​ທີ່​ສຸດ​ແມ່ນ​ການ​ຍົກ­ເລີກ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໂດຍ​ສະ­ເພາະ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ສີ່ ເພາະ​ເປັນ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ພຽງ​ຂໍ້​ດຽວ​ທີ່​ຊີ້​ໄປ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ອົງ​ແທ້​ຈິງ​ທີ່​ເປັນ​ພຣະ​ຜູ້​ສ້າງ. ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຮັກ ແລະ ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ອັນ​ບໍ່​ມີ​ທີ່​ສິ້ນ​ສຸດ ພຣະ​ອົງ​ຈຶ່ງ​ສົ່ງ​ຄຳ​​ເຕືອນ​ມາ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ຕໍ່­ຕ້ານ​ຄວາມ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ ເພື່ອ​ໃຫ້​ພວກ​ເຂົາ​ມີ​ໂອ­ກາດ​ທີ່​ຈະ​ລົບ​ໜີ​ອອກ​ຈາກ​ການ​ລົງ­ໂທດ (ພຣະ​ນິ­ມິດ 18:4). ຂ່າວ­ສານ​ຂອງ​ທູດ​ສະ­ຫວັນ​ອົງ​ທີ​ສາມ​ເປັນ​ຂ່າວ​ຂົ່ມ­ຂູ່​ທີ່​ໜ້າ​ຢ້ານ​ທີ່​ສຸດ​ທີ່​ມະ­ນຸດ​ເຄີຍ​ໄດ້​ຮັບ ມະ­ນຸດ​ທີ່­ຢູ່​ເທິງ​ແຜ່ນ­ດິນ​ໂລກ​ກຳ­ລັງ​ເຮັດ​ບາບ​ຢ່າງ​ຮ້າຍ​ແຮງ​ຫຼາຍ ເຊິ່ງ​ຮຽກ​​ຮ້ອງ​ຄວາມ​ໂກດ​ຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ບໍ່​ປົນ​ກັບ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ໃຫ້​ຖອກ​ເທ​ລົງ​ມາ. (ໃຫ້​ທ່ານ​ກັບ​ໄປ​ອ່ານ​ເພີ່ມ​ເຕີມ​ຢູ່​ໃນ​ບົດ​ເລື່ອງ "ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ"). {GC 449.2}

ຊາ​ຕານ​ກຳ­ລັງ​ໃຊ້​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ, ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂປ​ຣ​ແຕ​ສ​ແຕນ​ຕ່າງໆ​ທີ່​ປະ​ຖິ້ມ​ຄວາມ​ເຊື່ອ ແລະ ​ອຳ­ນາດ​ຝ່າຍ​ພົນ­ລະ­ເມືອງ​ຂອງ​ປະ­ເທດ​ອາ​ເມ​ຣິ​ກາ ເພື່ອ​ບັງ­ຄັບ​ໃຊ້​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ. ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ ບັນ­ດາ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ ແລະ ​ລັດ­ຖະ­ບານ​ຈະ​ຮ່ວມ​ອຳ­ນາດ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ເພື່ອ​ບັງ­ຄັບ "ຄົນ​ທັງ​ປວງ, ທັງ​ນ້ອຍ ແລະ ໃຫຍ່, ທັງ​ຮັ່ງ­ມີ ແລະ ຍາກ­ຈົນ, ທັງ​ເສ­ລີ ແລະ ຂ້ອຍ​ຂ້າ" ໃຫ້​ຮັບ "ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ" ແຕ່​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່​ຮັບ​ເຄື່ອງ​​ໝາຍ​ຂອງ​ມັນ ເພາະ​ພວກ​ເຂົາ​ຊະ­ນະ​ສັດ​ຮ້າຍ​ດ້ວຍ​ເລືອດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ "ບັນ­ດາ​ຜູ້​ທີ່​ມີ­ໄຊ­ຊະ­ນະ​ເໜືອ​ສັດ​ຮ້າຍ ແລະຮູບ​ຂອງ​ມັນ ແລະ​ເໜືອ​ຜູ້​ທີ່​ມີ​ຕົວ​ເລກ​ໝາຍ​ຊື່​ຂອງ​ມັນ ຄົນ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄດ້​ຢືນ​ຢູ່​ແຄມ​ທະ­ເລ​ແກ້ວ​ນັ້ນ ພວກ​ເຂົາ​ຖື​ພິນ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ມອບ​ໃຫ້​ພວກ​ເຂົາ. ພວກ​ເຂົາ​ຮ້ອງ­ເພງ​ຂອງ​ໂມ​ເຊ​ຜູ້​ຮັບ​ໃຊ້​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ເພງ​ຂອງ​ລູກ​ແກະ" ແລະ "ນີ້​ແຫລະ​ຄື​ຄວາມ​ອົດ­ທົນ​ທີ່​ພວກ​ໄພ່​ພົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ຕ້ອງ​ມີ ຄື​ພວກ​ທີ່​ຖື​ຮັກ­ສາ​ພຣະ​ບັດ​ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະຈົ່ງ​ຮັກ​ພັກ­ດີ​ຕໍ່​ພຣະ​ເຢ​ຊູ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 13:16; 14:12; 15:2, 3).  {GC 450.1}

ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ໃນ​ສະ­ໄໝ​ອະ​ດີດ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ອາ­ທິດ​ໂດຍ​ຄິດ​ວ່າ ພວກ​ເຂົາ​ກຳ­ລັງ​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕຂອງ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ ແລະ ​ໃນ​ເວ­ລາ​ນີ້ ມີ​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ທີ່​ສັດ­ຊື່​ຢູ່​ໃນ​ທຸກ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ທີ່​ເຊື່ອ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຈິງ​ໃຈ​ວ່າ ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ແຕ່ງ­ຕັ້ງ​ວັນ​ອາ­ທິດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ. ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ຍອມ­ຮັບ​ຄວາມ​ຕັ້ງ­ໃຈ ແລະ ​ຄວາມ​ສັດ­ຊື່​ທີ່​ຈິງ​ໃຈ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ ແຕ່​ເມື່ອ​ມີ​ການ​ໃຊ້​ກົດ­ໝາຍ​ເພື່ອ​ບັງ​​ຄັບ​ໃຫ້​ຖື​ຮັກ­ສາ​ວັນ​ອາ­ທິດ ແລະ​ໂລກ​ໄດ້​ຮູ້​ແຈ້ງ​ແລ້ວ​ວ່າ​ມື້​ໃດ​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ທີ່­ແທ້​ຈິງ. ເມື່ອ­ນັ້ນ ຜູ້​ໃດ​ກໍ​ຕາມ​ທີ່​ຍັງ​ຄົງ​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ເພື່ອ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ຕາມ​ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ໂຣມ ໃນ​ການ​ເຮັດ​ເຊັ່ນ​ນີ້ ຈະ​ເປັນ​ການ​ຖວາຍ​ກຽດ​ແກ່​ລະ­ບອບ​ການ​ປົກ​​ຄອງ​ຂອງ​ສັນ­ຕະ­ປາ­ປາ​ໃຫ້​ສູງ​ກວ່າ​ພຣະ​ເຈົ້າ ແລະ​ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຍັງ​ຄົງ​ເລືອກ​ທີ່​ຈະ​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຕໍ່​ໄປ​ກໍ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ "ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ສັດ​ຮ້າຍ." {GC 449.1}

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:9-12; 13:16; 15:2,3

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) {ວັກ 449.1,2; 450.1}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ ​ນາງ ​ເອ​ເລັນ​ ຈີ. ໄວ​ທ 

ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ທີ່­ແທ້​ຈິງ

 

ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຖືກ​ສ້າງ­ຕັ້ງ​ມາ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ການ​ຊົງ​ສ້າງ​ໂລກ ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ຕັ້ງ​ມື້​ທີ​ເຈັດ​ໃຫ້​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຢູ່​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາ ຄື​ເປັນ​ວັນ​ພັກ­ຜ່ອນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ທີ່​ໄດ້​ສຳ​​ເລັດ​ໃນ​ການ​ສ້າງ​ໂລກ "ດັ່ງ­ນັ້ນ ຈັກ­ກະ­ວານ​ທັງ​ໝົດ​ຈຶ່ງ​ຖືກ​ສ້າງ​ໃຫ້​ສຳ­ເລັດ​ເສັດ​ສິ້ນ. ມື້​ທີ​ເຈັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສ້າງ​ກໍ​ສຳ­ເລັດ ແລະ ​ພຣະ​ອົງ​ໄດ້​ຢຸດ​ພັກ​ກິດ​ຈະ​ການ. ພຣະ​ເຈົ້າ​ອວຍ­ພອນ​ມື້​ທີ​ເຈັດ ແລະ ​ຕັ້ງ​ໄວ້​ໃຫ້​ເປັນ​ມື້​ສັກ­ສິດ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ ເພາະ​ຮອດ​ມື້­ນີ້ ພຣະ​ອົງ​ສຳ­ເລັດ​ການ​ນິ​ຣະ​ມິດ​ສ້າງ ແລະ ​ຢຸດ​ກິດ­ຈະ­ການ​ທັງ​ສິ້ນ" (ປະ­ຖົມ​ມະ​ການ 2:1-3). ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ເຫັນ​ໄດ້​ຢ່າງ​ຊັດ​ເຈນ​ວ່າ ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ແມ່ນ​ມື້​ທີ​ເຈັດ​ໃນ​ສັບ​ປະ​ດາ. ເມື່ອ​ພວກ​ເຮົາ​ກັບ​ໄປ​ເບິ່ງ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ນັບ​ຕັ້ງ­ແຕ່​ພຣະ​ທຳ​ປະ­ຖົມ​ມະ​ການ ຈົນ​ເຖິງ​ພຣະ​ທຳ​ພຣະ​ນິ­ມິດ ບໍ່​ມີ​ຂໍ້​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ຂໍ້​ໃດ​ທີ່​ເວົ້າ​ເຖິງ​ການ​ປ່ຽນ­ແປງ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ.

ໃນ​ສະ­ໄໝ​ຂອງ​ອາ​ດາມ​ຈົນ​ເຖິງ​ສະ­ໄໝ​ຂອງ​ພວກ​ອັກ​ຄະ​ສາ­ວົກ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ໄດ້​ຖືກ​ຮັກ­ສາ​ມາ​ຕະ­ຫຼອດ ແຕ່​ເນື່ອງ​ຈາກ​ວ່າ ຊາ​ຕານ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ທີ່​ຈະ​ທຳ­ລາຍ​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້ ມັນ​ຈຶ່ງ​ທຳ​ການ​ປ່ຽນ­ແປງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ເຊິ່ງ​ມີ​ພຣະ​ຄຳ​ຂໍ້​ໜຶ່ງ​ໄດ້​ກ່າວ​ໄວ້​ວ່າ "ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ຝ່າ­ຝືນ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ​ຂໍ້​ໃດ​ຂໍ້​ໜຶ່ງ ຜູ້​ນັ້ນ​ກໍ​ຜິດ​ໃນ​ຖານ​ຝ່າ­ຝືນ​ກົດ​ບັນ­ຍັດ​ທັງ​ໝົດ" (ຢາ​ໂກ​ໂບ 2:10). ຊາ​ຕານ​ຈຶ່ງ​ເຮັດ​ການ​ປ່ຽນ​​ແປງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ທາງ​ສັນ​​ຕະ​ປາ​ປາ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ຜູ້­ນຳ​ຂອງ​ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິກ (ດາ​ນີ​ເອນ 7:25). ໃນ​ສະ­ໄໝ​ຂອງ​ຍຸກ​ມືດ ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ເຫັນ​ໄດ້​ຢ່າງ​ຊັດ​ເຈນ​ວ່າ ຄຣິ​ສ​ຕະ​ຈັກ​ໂຣ​ມັນ​ຄາ​ໂຕ​ລິ​ກ​ໄດ້​ໃຫ້​ຈັກ­ກະ­ພັດ​ຄອນ​ແຕນ​ຕິ​ນ​ອອກ​ກົດ­ໝາຍ​ໃຫ້​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ນັບ­ຖື​ມື້​ທີ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາ​ໃຫ້​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ. ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ ສະ­ໄໝ​ຂອງ​ຍຸກ​ມືດ​ຈະ​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ ແຕ່​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ກໍ​ຍັງ​ຄົງ​ນັບ­ຖື​ມື້​ທີ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ສັບ­ປະ­ດາ​ໃຫ້​ເປັນ​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຈົນ​ມາ​ຮອດ​ປັດ­ຈຸ­ບັນ​ນີ້.

ແຕ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ໃຫ້​ປະ­ຊາ­ຊົນ​ທີ່​ສັດ­ຊື່​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ກັບ​ມາ​ຮັກ­ສາ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ເໝືອນ​ເດີມ ຄື​ກຸ່ມ​ຜູ້​ທີ່​ລໍ­ຄອຍ​ການ​ສະ­ເດັດ​ກັບ​ມາ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ ເພາະ​ພຣະ​ອົງ​ຈະ​ກວດ​ສອບ​ການ​ກະ­ທຳ​ຂອງ​ແຕ່​​ລະ​ຄົນ​ໂດຍ​ປຽບ­ທຽບ​ໃສ່​ກັບ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ສະ­ນັ້ນ ມັນ​ເປັນ​ສິ່ງ​ທີ່​ສຳ­ຄັນ​ທີ່​ສຸດ​ທີ່​ມະ­ນຸດ​ທົ່ວ​ໂລກ​ຈະ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ຮັກ­ສາ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ ເຊິ່ງ​ການ​ພິ­ພາກ­ສາ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ກໍ​ຍັງ​ດຳ­ເນີນ​ຢູ່​ໃນ​ປັດ­ຈຸ­ບັນ ແລະ ​ຈະ​ສິ້ນ​ສຸດ​ໃນ​ອີກ​ບໍ່​ດົນ​ນີ້. ເມື່ອ​ສິ້ນ​ສຸດ​ການ​ພິ​​ພາກ​ສາ​ແລ້ວ ກໍ​ຈະ​ບໍ່​ມີ​ເລືອດ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​ມາ​ຊຳ­ລະ​ລ້າງ­ບາບ​ໃຫ້​ມະ­ນຸດ ເມື່ອ­ນັ້ນ​ມະ­ນຸດ​ຈະ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ກັບ​ໃຈ​ໃໝ່​ໄດ້​ອີກ "ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ເຮັດ​ຊົ່ວ ກໍ​ໃຫ້​ເຮັດ​ຊົ່ວ​ຕໍ່​ໄປ, ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ເປັນ​ຄົນ​ຊົ່ວ­ຊ້າ ກໍ​ໃຫ້​ເປັນ​ຄົນ​ຊົ່ວ­ຊ້າ​ຕໍ່​ໄປ, ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ເປັນ​ຄົນ​ຊອບ​ທຳ ກໍ​ໃຫ້​ເຮັດ​ການ​ຊອບ​ທຳ​ຕໍ່​ໄປ ແລະ ​ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ເປັນ​ຄົນ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ ກໍ​ໃຫ້​ເປັນ​ຄົນ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ຕໍ່​ໄປ" (ພຣະ​ນິ­ມິດ 22:11). ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ອຸ­ປະ​ນິ­ໄສ​ທີ່​ສອດ­ຄ່ອງ​ກັບ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ທາງ​ຄວາມ​ຊອບ​ທຳ​ຂອງ​ພຣະ​ເຢ​ຊູ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ​ຊີ​ວິດ. {GC 483.2}

ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ບອກ​ວ່າ​ເປັນ​ວັນ​ຢຸດ​ພັກ​ກິດ​​ຈະ​ການ, ເປັນ​ວັນພັກ­ຜ່ອນ ແລະ ​ເປັນ​ວັນ​ບໍ​ຣິ​ສຸດ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ແຕ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຍັງ​ບອກ​ພວກ​ເຮົາ​ໃຫ້​ນັບ­ຖື​ວັນ​ຊະ­ບາໂຕ, ຢຶດ​ຖື​ໄວ້ ແລະອຸ​ທິ​ຖວາຍ​ຕົວ​ຂອງ​ເຮົາ​ໃຫ້​ພຣະ​ອົງ ເພາະ​ມັນ​ແມ່ນ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ອັນ​ສຳ­ຄັນ​ລະ­ຫວ່າງ​ພຣະ​ອົງ ແລະ​ພວກ​ເຮົາ​ສືບ​ໄປ​ເປັນ­ນິດ ເພື່ອ​ສະ­ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ພຣະ​ອົງ​ເປັນ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ "ຈົ່ງ​ຖື​ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ ແລະ ຢຶດ​ຖື​ໄວ້​ເປັນ​ວັນ​ສັກ­ສິດ" (ອົບ­ພະ­ຍົບ 20:8-11; 31:12-17). ນອກ­ຈາກ​ນີ້ ວັນ​ຊະ­ບາ​ໂຕ​ຍັງ​ເປັນ​ເຄື່ອງ­ໝາຍ​ຂອງ​ກາ​ປະ­ທັບ​ທີ່​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ປະ­ທັບ​ກາ​ໃສ່​ພວກ​ເຮົາ​ໃນ​ວັນ​ທີ່​ພຣະ​ອົງ​ຈະ​ໄຖ່​ພວກ​ເຮົາ​ອອກ​ຈາກ​ໂລກ​ນີ້ ພຣະ​ເຈົ້າ​ຊົງ​ກ່າວ​ວ່າ: "ຈົ່ງ​ປະ­ທັບກ​າ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ໄວ້​ໃນ​ພວກ​ສາ­ວົກ​ຂອງ​ຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າ" (ເອ​ຊາ​ຢາ 8:16).

 

ເປັນ​ຫຍັງ ພວກ​ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ທົນ​ທຸກ​ຕໍ່​ການ​ຖືກ​ຂົ່ມ​ເຫັງ 

ເພື່ອ​ເຫັນ­ແກ່​ຄວາມ​ຈິງ?

      ໃນ​ຍຸກ​ນີ້​ກໍ​ຄື​ກັນ​ກັບ​ຍຸກ​ກ່ອນ​ໃນ​ອະ​ດີດ ການ​ປະ­ກາດຄວາມ​ຈິງ​ທີ່​ເຕືອນ​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ບາບ ແລະ ​ຄວາມ​ຜິດຂອງ​ຍຸກ​ນີ້ ຈະ​ກະ​ຕຸ້ນ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ຕໍ່­ຕ້ານ​ຂຶ້ນ. "ດ້ວຍວ່າ ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ເຮັດ​ຊົ່ວ ກໍ​ກຽດ​ຊັງ​ຄວາມ​ສະ­ຫວ່າງ ແລະຈະ​ບໍ່​ມາ​ຫາ​ຄວາມ​ສະ­ຫວ່າງ ເພາະ​ຢ້ານ​ວ່າ ການ​ກະ­ທຳ​ຂອງ​ຕົນ​ນັ້ນ​ຈະ​ຖືກ​ເປີດ­ເຜີຍ" (ໂຢ​ຮັນ3:20) ໃນ​ຂະ­ນະ​ທີ່​ຫຼາຍ​ຄົນ​ເຫັນ​ວ່າ ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຮັກ­ສາ​ຈຸດ​ຢືນ​ຂອງ​ຕົນ​ຕາມ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ​ໄດ້ ແຕ່​ຢ່າງ­ໃດ​ກໍ​ຕາມ ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ຈະ​ຮັກ­ສາ​ຈຸດ​ຢືນ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຮຸນ​ແຮງ; ແລະດ້ວຍ​ຄວາມ​ຄິດ​ທີ່​ໂຫດ­ຮ້າຍ ພວກ​ເຂົາ​ກໍ​ຈະ​ໂຈມ​ຕີ​ອຸ­ປະ​ນິ­ໄສ ແລະ ​ຄວາມ​ຕັ້ງ­ໃຈ​ຂອງ​ຜູ້​ທີ່​ຢຶດ​ໝັ້ນ​ໃນ​ຄວາມ​ຈິງ​ຕາມ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ. {GC 458.2}

 

ພວກ​ເຮົາ​ຄວນ​ຈະ​ຢ້ານ​ມະ­ນຸດ​ບໍ?

      "ຈົ່ງ​ຟັງ​ເຮົາ ເຈົ້າ​ທັງ­ຫຼາຍ​ຜູ້​ຮູ້​ເຖິງ​ຄວາມ​ຊອບ​ທຳ ຊົນ​ຊາດ​ເຊິ່ງ​ພຣະ​ບັນ­ຍັດ​ຂອງ​ເຮົາ​ຢູ່​ໃນ​ໃຈ ຢ່າ​ຢ້ານ​ການ​ຕຳ­ໜິ​ຂອງ​ມະ­ນຸດ ແລະ ​ຢ່າ​ວິ­ຕົກ​ຕໍ່​ການ​ກ່າວ​ຄຳຫຍາບ​ຄາຍ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ ເພາະ­ວ່າ​ໂຕ​ມອດ​ຈະ​ກິນພວກ​ເຂົາ​ຄື​ກິນ​ເສື້ອ​ຜ້າ ແລະ ​ໂຕ​ໜອນ​ຈະ​ກິນ​ພວກເຂົາ​ຄື​ກິນ​ຂົນ​ແກະ ແຕ່​ຄວາມ​ຊອບ​ທຳ​ຂອງ​ເຮົາ​ຈະ​ຢູ່ເປັນ­ນິດ ແລະ ​ຄວາມ​ພົ້ນ​ຂອງ​ເຮົາ​ຈະ​ຢູ່​ຕະ­ຫຼອດ​ທຸກຊົ່ວ​ອາ­ຍຸ." (ເອ​ຊາ​ຢາ 51:7,8).

 

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ພຣະ​ຄຳ​ພີ" ເອ​ຊາ​ຢາ 56:2, 6,7; 8:16; 58:1,2,12-16; 51:7,8; ພຣະ​ນິ­ມິດ 14:12; ໂຢ​ຮັນ 3:2

ອ້າງ​ອີງ​ຈາກ​​ປຶ້ມ "ປາຍ­ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຫວັງ" (ສະ­ບັບ​ພາ­ສາ​ໄທ) ບົດ​ທີ 26 {ວັກ 451.1; 452.1; 452.4; 458.2}

ຂຽນ​ໂດຍ ທ່ານ​ ນາງ ​ເອ​ເລັນ ​ຈີ. ໄວ​ທ